11 Μαΐ 2011

Χωρίς αλεξίπτωτο

Πού θα κρυφτούν τώρα οι πανηγυρτζήδες της συμφοράς; Τώρα που ακόμη και οι εντολείς βλέπουν ότι «δεν βγαίνουν τα νούμερα» και ότι η χώρα-πειραματόζωο βυθίζεται στην άβυσσο, τι θα ψελλίσουν οι «σωτήρες» που υπέγραψαν και ψήφισαν εν λευκώ το καταδικαστικό Μνημόνιο;

Τι λόγια θα βρουν «για να τα μπαλώσουν» οι τηλεβόες των μήντια και των Πανεπιστημίων, οι ιδεοληπτικοί παρωπιδοφόροι που δεν έβλεπαν ότι είναι δηλητηριασμένη η συνταγή του Μνημονίου και οδηγεί τη χώρα στο ικρίωμα; 

Φώναζε συκοφαντούμενη η Αριστερά -και μαζί της μια μικρή ομάδα οικονομολόγων και γραφιάδων- ότι οι άθλιες περικοπές και το λεπίδι στις κρατικές δαπάνες (όχι οι σπατάλες, πίσω από τις οποίες οχυρώθηκαν οι προπαγανδιστές) θα αποτελέσουν βρόχο για τη χειμαζόμενη χώρα. Και εισέπραττε ύβρεις, ειρωνείες και λοιδορίες η Αριστερά.
 Αντιμετώπιζε συκοφαντικές επιθέσεις από τα σηκωμένα φρύδια της οίησης, του ενδοτισμού και της σοβαροφάνειας που ποζάριζαν στις λεωφόρους της ξένης και στα εσωτερικά σοκάκια ως εκπρόσωποι ενός σωτήριου πραγματισμού. 

Οι ολετήρες! Οι ευένδοτοι! Οι αμβλύωπες! Οι ανίκανοι! Οι δεδομένοι! 

Ολέθρια συνταγή

«Οταν ο επικεφαλής του γιουρογκρούπ διαπιστώνει την ανάγκη ενός νέου προγράμματος "δημοσιονομικής προσαρμογής" της Ελλάδας, μας στέλνει ένα διπλό μήνυμα: Πρώτον ότι το Μνημόνιο όπως το ξέραμε μας τελείωσε γιατί απλούστατα Απέτυχε. Η "σωτηρία" για την οποία μας μιλούσε ο πρωθυπουργός (αλήθεια σε ποια ακριβώς "κοσμική διάσταση" βρίσκεται ο επικεφαλής της κυβέρνησης;) οδηγεί στον απόλυτο δημοσιονομικό εκτροχιασμό, αλλά και μετατρέπει την πραγματική Οικονομία σ' έναν απέραντο Ερειπιώνα, τη δε κοινωνία και τους πολίτες της στα Τάρταρα; (...)

Για τις εγκληματικές αποκλειστικές ευθύνες της παρούσας κυβέρνησης, δεν χρειάζεται να προσθέσουμε και πολλά πράγματα, μετά και τις αποκαλύψεις του γενικού διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και "συντρόφου" (...) Ανεξάρτητα από το βαθμό συμμετοχής και την εθελοδουλεία του παρόντος κυβερνητικού συγκροτήματος (ακριβέστερα της ηγετικής του ομάδας) το Μνημόνιο άλλοι το έφτιαξαν.

Η συνταγή σωτηρίας που αποδείχτηκε καταστροφική, ήταν έμπνευσης εκείνων που τώρα μας... κουνάνε το δάχτυλο ζητώντας μας καινούργιες, ακόμη πιο οδυνηρές θυσίες αλλά και ακόμη πιο ταπεινωτικές παραχωρήσεις στο επίπεδο της Εθνικής Κυριαρχίας αλλά και Συλλογικής Αξιοπρέπειας.

Για τούτο και η κατάληξη είναι και πάλι Προδιαγεγραμμένη. Πάλι δηλαδή καλούμαστε σε θυσίες χωρίς ελπίδα. Πολύ περισσότερο μάλιστα που η νέα προσπάθεια, το νέο "πρόγραμμα σωτηρίας" θα πρέπει να διεκπεραιωθεί σε ένα σκηνικό βαθύτατα της διαίρεσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και της Ευρωζώνης».