Μετά από πολλά χρόνια απραξίας, ένα ζήτημα που αφορά την υγεία εκατοντάδων μαθητών του πάνω Μεραμπέλλου, φαίνεται ότι μπαίνει σε δρομολόγηση οριστικής λύσης. Οι μαθητές ήταν οι πρώτοι που άρχισαν να ψυλλιάζονται, ότι με τα έγγραφα δεν γίνεται τίποτα και πρόσθεσαν στα αιτήματα της περσινής τους κατάληψης, την απομάκρυνση των αμιαντοκατασκευών από το Γυμνάσιο-Λύκειο Νεάπολης. Ο αμίαντος είναι ένα υλικό που προκαλεί καρκίνο και άλλες σοβαρές πνευμονοπάθειες . Ζώνει πραγματικά όλο το κτήριο του σχολικού συγκροτήματος. Στα δάπεδα, στις ψευδοροφές, στα σκέπαστρα, στα λεβητοστάσια, στα γραφεία των καθηγητών, στο γυμναστήριο. Ο αμίαντος είναι υλικό απαγορευμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ως γνωστόν οι απαγορεύσεις ισχύουν μόνο όταν συμφέρει τον κυβερνητικό σχεδιασμό (βλέπε περιφερειακό σχεδιασμό απορριμμάτων) και δεν ισχύει όταν μια κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει περικοπή εκπαιδευτικών δαπανών.
Στη Νεάπολη λοιπόν υπάρχει ένα σχολικό συγκρότημα με προφανή εικόνα εγκατάλειψης. Τα καλώδια ηλεκτροφωτισμού κρέμονται από τις ταράτσες. Οι λαμαρίνες και οι σχάρες που σκεπάζουν την αποχέτευση oμβρίων, αλλού είναι σελωμένες και αλλού απουσιάζουν παντελώς, αποτελώντας παγίδες στο προαύλιο των παιδιών. Οι αρματωσιές του κτιρίου οξειδώνονται αφού έχουν απογυμνωθεί από τους πεσμένους σοβάδες. Οι ίδιες οι κολώνες και ο οπλισμός τους, καταμαρτυρούν το πρόχειρο της κατασκευής και προβληματίζουν για τη στατική επάρκεια του κτιρίου. Στο χώρο του σχολείου τον περιτριγυρισμένο από σκουριασμένα και επικίνδυνα συρματοπλέγματα στρατοπέδου, επικρέμονται δέντρα θεόρατα που απειλούν τη ζωή των ανθρώπων της σχολικής κοινότητας. Υπάρχουν ακόμα επίφοβα για κατάρρευση πρανή, ενώ ο τεράστιος χώρος του προαυλίου που θα μπορούσε να χρησιμοποιείται για αθλοπαιδιές, είναι γεμάτος από ψηλό χορτάρι .
Πρέπει να πούμε ότι παρόλη την εικόνα εγκατάλειψης, τα παιδιά του σχολείου έχουν παραδοσιακά υψηλότατα ποσοστά επιτυχίας στις Πανελλαδικές εξετάσεις πράγμα που σημαίνει ότι μέσα σε άσχημες συνθήκες, εκπαιδευτικοί και παιδιά δίνουν τον αγώνα για την κατάκτηση της γνώσης.
Είναι ευτύχημα που μετά από καιρό, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων Γυμνασίου και Λυκείου, άκουσαν τις αγωνίες των παιδιών και αποφάσισαν να δράσουν. Για τα παιδιά τους και τα παιδιά των μελλοντικών γενιών. Μεγάλη συνδρομή στη προσπάθεια αυτή βρήκαν από την Ένωση γονέων και κηδεμόνων του νέου Δήμου Αγίου Νικολάου.
Η Ένωση, ήταν αυτή που
- γνωστοποίησε το πρόβλημα στις Δημοτικές αρχές,
- επισκέφτηκε το Γυμνάσιο-Λύκειο και μίλησε με διδάσκοντες και γονείς,
- διερεύνησε όλη την αλληλογραφία για να εντοπίσει που έχει κολλήσει μια παλιότερη ανεπαρκής χρηματοδότηση για την αντικατάσταση του αμιάντου και
- πρότεινε αυτή τη κινητοποίηση
Οι άνθρωποι της Λαϊκής Συσπείρωσης βοήθησαν με όλες τους τις δυνάμεις στην οργάνωση της κινητοποίησης, καθώς και στην διαφαινόμενη θετική εξέλιξη, για άμεση χρηματοδότηση της απομάκρυνσης των αμιάντων που βάλτωνε τόσα χρόνια. Η συνεισφορά μας έγινε σημαντική γιατί μετά από παρέμβασή μας προς τον Αντιπεριφερειάρχη πήραμε δημόσια δέσμευση ότι στο επόμενο Περιφερειακό συμβούλιο θα εισηγηθεί θετικά ώστε η περιφέρεια να αναλάβει την καταβολή συμπληρωματικού ποσού και να πάμε άμεσα για δημοπράτηση. Ο Αντιπεριφερειάρχης είχε εισηγηθεί αρχικά ο Δήμος (ή Δήμος και περιφέρεια από κοινού) να καταβάλλει το ποσό. Εμείς πιστοί στη θέση μας ότι δεν πρέπει να πετάνε το μπαλάκι για τις σχολικές δαπάνες στους υποχρηματοδοτούμενους Δήμους, του αντιπροτείναμε να αναλάβει η Περιφέρεια το κόστος. Επίσης μια ακόμα θετική συμβολή μας ήταν να επισημάνουμε μια αλήθεια που οι άλλοι επιμελώς απέκρυβαν. Ότι δηλαδή αν δεν προλάβουμε φέτος την χρηματοδότηση του έργου, υπάρχει τεράστιος κίνδυνος να χαθούν τα λεφτά του ΟΣΚ (200.000ε), μια που ο ΟΣΚ πηγαίνει προς διάλυση και μια που όσα δεσμευμένα κονδύλια της γενικής κυβέρνησης δεν αξιοποιηθούν άμεσα, θα πέσουν στο βωμό της μείωσης των ελλειμμάτων.
Όμως εδώ πρέπει να πούμε ότι καμιά δημοτική παράταξη, δεν μπορεί να υπερκεράσει τη δυναμική που έχει η λαϊκή συμμετοχή στη λύση των προβλημάτων. Άλλωστε αυτό που είχαμε πει και προεκλογικά ήταν ότι όσες θέσεις και να εξασφαλίζαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, δεν θα μπορούσαν να υποκαταστήσουν την πολιτική πίεση που δημιουργεί η λαϊκή κινητοποίηση.
Νομίζουμε ότι και τα παιδιά που συμμετείχαν σήμερα, πήραν ένα χρήσιμο μάθημα. Μια κοινωνία μπορεί να νικήσει αν διεκδικήσει. Κοινωνίες που είναι δεκτικές στην υποσχεσιολογία και αναζητούν προνομιακές σχέσεις με την εξουσία για να λύσουν το πρόβλημά τους, απλά χάνουν το χρόνο και την αξιοπρέπειά τους.
Την λύση δεν την φέρνουν οι διάδρομοι των βουλευτικών γραφείων, αλλά ο κοινωνικός αγώνας που γίνεται στους δρόμους.
