Από το Μαϊο του 2010 αυτό το έχουμε ακούσει τουλάχιστον 6 φορές.
Πέρα από την ρεαλιαστική ή όχι βάση αυτού του εκβιαστικού διλλήματος (η κυβέρνηση της χώρας έχει ήδη επιβάλει στάση πληρωμών σε πολλούς τομείς, επιστροφή ΦΠΑ, πληρωμή προμηθευτών, γιατρών, φαρμακοποιών, πληρωμή επιστροφής φόρου στους πολίτες) υπάρχει για κάποιους και η ηθική πλευρά.: Ο εκβιασμός για τη χρεωκοπία μέχρι που φτάνει; Φτάνει μέχρι την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, μέχρι τον καθορισμό των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων, μέχρι το ότι -για να μην χρεωκοπήσει το κράτος- κυβερνούν «εξωθεσμικοί» και εξωτερικοί από τη χώρα παράγοντες;
Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Η χρεωκοπία χρησιμοποιείται συνεχώς ως όπλο για να επιβάλλονται μέτρα εις βάρος των εργαζομένων και των μικρομεσαίων και προς όφελος των ελληνικών και ξένων εταιριών. Γιατί δεν μπήκε ποτέ το εκβιαστικό δίλλημα χρεωκοπία ή απόλυτη πάταξη της φοροδιαφυγής και των φοροπαλλαγών; Γιατί δεν μπήκε ποτέ το δίλλημα χρεωκοπία ή πραγματική φορολόγηση του παραγόμενου από τις εταιρίες εισοδήματος στην Ελλάδα;
Αυτό γίνεται γιατί τα διλλήματα τα θέτουν κυβερνήσεις (ελληνικές και ευρωπαϊκές) που λειτουργούν ως μαριονέτες των μεγάλων εταιριών και του κεφαλαίου. Πριν από λίγο καιρό αποκαλύφθηκε ότι ο Σαρκοζί χρηματοδοτήθηκε στην προεκλογική του εκστρατεία από μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες της Γαλλίας. Το ίδιο ισχύει και για τις κυβερνήσεις των υπόλοιπων ισχυρών ή αδύναμων ευρωπαϊκών χωρών. Η Ευρώπη των λαών δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο η Ευρώπη των εταιριών και του κεφαλαίου. Αυτές καθορίζουν τις εξελίξεις, αυτές θέτουν τα διλλήματα και επιβάλλουν πολιτικές, όπως τις βολεύει. Ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης, χρηματοδοτούν τα κόμματα και τους πολιτικούς, εκβιάζουν συγκεντρώνοντας χρεόγραφα.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση οι λαοί και οι πολίτες είμαστε σχεδόν αδύναμοι. Δεν είμαστε όμως εντελώς αδύναμοι. Μπορούμε και πρέπει να εκφράζουμε την αντίθεση μας σε όσα γίνονται, μπορούμε και πρέπει να στιγματίζουμε και να αποδοκιμάζουμε τους πολιτικούς-όργανα των εταιριών που εφαρμόζουν την πολιτική που τους λένε στις πλάτες μας. Δεν χρειάζεται σιωπή, ούτε συνενοχή.
Το αν υπάρχει άλλη πρόταση ή άλλη λύση σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Πιστεύω ότι σίγουρα υπάρχει, αλλά σε αυτή τη φάση δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού για να φτάσουμε εκεί πρέπει να καταρρεύσει το οικοδόμημα του σημερινού καπιταλισμού σε όλη την Ευρώπη, ή σε όλο τον κόσμο.
Σημασία κατά τη γνώμη μου σε αυτή τη φάση έχει,να ξέρουν οι πολιτικοί-μαριονέτες ότι τα εκβιαστικά τους διλλήματα δεν φέρνουν σιωπή και ανοχή όποιων μέτρων φέρνουν. Τα εκβιαστικά τους διλλήματα (χρεωκοπία ή νέα μέτρα στις πλάτες μας) φέρνουν αντίδραση, διαμαρτυρία, διαπόμπευση και απαξίωση τους. Έτσι δεν θα βρίσκονται πολύ εύκολα πολιτικοί και βουλευτές που θα θέτουν με αναίδεια και θράσος το δίλημμα στους πολίτες. Οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν ότι οι βουλευτές και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (θορυβημένοι από τις λαϊκές αντιδράσεις) προσπαθούν να φορτώσουν και σε άλλες πλάτες το έργο της υλοποίησης του συνεχούς εκβιασμού των εργαζόμενων και των μικρομεσαίων. Η αντίδραση μας τους ενοχλεί και θα κάνουν ότι μπορούν για να την αποφύγουν. Ας τους αναγκάσουμε να σταματήσουν να θέτουν εκβιαστικά διλήμματα, δηλαδή να ας τους αναγκάσουμε σταματήσουν να λαμβάνουν μέτρα εις βάρος μας.
Γιώργος Μανουσάκης, Νοσηλευτής
πρόεδρος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου
