Η Ελούντα αποτέλεσε ένα από τα σημεία έντονης προεκλογικής αντιπαράθεσης των συνδυασμών του νέου Δήμου Αγίου Νικολάου. Υπήρξε συνεχής ανταλλαγή ανακοινώσεων σχετικά με το κατά πόσο ήταν αποτελεσματική και ωφέλιμη η παρουσία και τα έργα της απερχόμενης δημοτικής αρχής του Δ. Κουνενάκη στην Ελούντα. Την Κυριακή των εκλογών της 8ης Νοεμβρίου οι δημότες της Ελούντας κλήθηκαν να ψηφίσουν και να κρίνουν. Ο συνδυασμός του απερχόμενου Δημάρχου έχασε τις δημοτικές εκλογές στη δημοτική κοινότητα της Ελούντας, συγκεντρώνοντας το 43,34% των ψήφων, έναντι 50,89% του συνδυασμού του Π. Καρατσή και 5,77% του συνδυασμού του Β. Χατζηδάκη.
Όμως παρά το ότι οι δημότες της Ελούντας στην πλειοψηφία τους καταψήφισαν τον απερχόμενο δήμαρχο Δημήτρη Κουνενάκη, θα τον έχουν και πάλι δήμαρχο. Είναι αυτό Τοπική Δημοκρατία;
Αφού οι Ελουντιανοί κρίνουν ότι για τα συμφέροντα του τόπου τους η δημοτική αρχή του Δ. Κουνενάκη δεν ήταν επωφελής, με ποια λογική τοπικής δημοκρατίας πρέπει να τους επιβληθεί ένας δήμαρχος που δεν τον θέλουν;
Αλλά τα παράλογα και αντιδημοκρατικά του υποτιθέμενου αυτοδιοικητικού μας συστήματος δεν σταματούν σε αυτό. Στη Δημοτική Κοινότητα Ελούντας, ο συνδυασμός του Π. Καρατσή συγκέντρωσε ποσοστό 50,89% κέρδισε δηλαδή απόλυτη πλειοψηφία. Το λογικό και δημοκρατικό θα ήταν να έχει και την απόλυτη πλειοψηφία στη σύνθεση του συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας.
Όμως “άλλες οι βουλές του Καλλικράτη”! Ο νόμος 3852/2010 (σχέδιο Καλλικράτης) στο άρθρο 36 ορίζει για την Κατανομή των εδρών των συμβούλων της δημοτικής κοινότητας ότι "ο συνδυασμός του επιτυχόντος δημάρχου στις δημοτικές εκλογές λαμβάνει τα τρία πέμπτα (3/5) του συνόλου των εδρών των συμβούλων σε κάθε δημοτική κοινότητα και τα δύο πέμπτα (2/5) λαμβάνουν οι επιλαχόντες συνδυασμοί."
Δηλαδή στο συμβούλιο δημοτικής Κοινότητας που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί την Ελούντα την πλειοψηφία θα έχει ο συνδυασμός του Δ. Κουνενάκη που μειοψήφησε στις τοπικές εκλογές.
Αυτή η ρύθμιση του Καλλικράτη αποτελεί την πιο ωμή και εξόφθαλμη νόθευση της βούλησης των ψηφοφόρων και δεν έχει καμιά σχέση με τις στοιχειώδεις αρχές της δημοκρατικής διαδικασίας. Δείχνει τη στόχευση του σχεδίου Καλλικράτης και των εμπνευστών του, που ήθελαν να εξαφανίσουν (και το κατάφεραν) την όποια έννοια αυτοδιοίκησης και τοπικής δημοκρατίας είχε απομείνει!!
Γιώργος Μανουσάκης
