κρητικά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα

Ψάχνοντας στο youtube βρήκα κάποια πρωτοχρονιάτικα κάλαντα της Κρήτης και θυμήθηκα που η μακαρίτισα η γιαγιά μου προσπαθούσε να μου τα μάθει για να τα λέμε με τα άλλα παιδιά την παραμονή της πρωτοχρονιάς. Όταν λέγαμε τα κάλαντα δεν παίρναμε χρήματα, όπως τα παιδιά σήμερα, αλλά κρατούσαμε από ένα άδειο γυάλινο μπουκάλι με χωνί, και οι νοικοκυρές μας το γέμιζαν με λάδι, το οποίο πουλούσαμε μετά στον μπακάλη του χωριού και παίρναμε γλυκίσματα ή παιχνιδάκια.

Ανοίξετε τη πόρτα σας
τα κάλαντα να πούμε
και βάλτε και μιά ρακή,
για να σας ευχηθούμε

Ταχιά ταχιά'ναι αρχιχρονιά
Πρώτη γιορτή του χρόνου,
αρχή που βγήκε ο Χριστός
στη γη να περιπατήσει.

Και εβγήκε και χαιρέτησε
όλους τους ζευγολάτες.
Και ο πρώτος που χαιρέτησε
ήταν Άγιος Βασίλης

Καλώς τα κάνεις Βασιλειό,
καλόν ζευγάριν έχεις.
Καλό το λες αφέντη μου καλό
και ευλογημένο,

η χάρη σου το βλόγησε
με το δεξιό σου χέρι,
με το δεξιό με το ζερβό
με το μαλαματένιο.

Για πες μου Άη Βασίλη μου
πόσα μουζούρια σπέρνεις;
Σπέρνω σταράκι δώδεκα,
κριθάρι δέκα πέντε
ταγή και ρόβι δεκαοχτώ
κι από νωρίς στο στάβλο.

Φέρε καρύδια, κάστανα,
πανιέρια λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί
να πιουν τα παλικάρια

Και από την μαύρη όρνιθα
κανένα αβγουλάκι
και αν είναι από τη γαλανή
ας είν’ και ζευγαράκι

Και από το λαδοπίθαρο
σκια μια οκά λαδάκι
και ας είναι και περσότερο
κρατούμε 'μείς ασκάκι

Τέσσερα πέντε πράγματα
που τάχει η περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας
να πούμε καλησπέρα.

κράτος φονιάς

Κυριακή 28/12, 10.50 π.μ.: Τους 271 φτάνουν οι νεκροί από την επίθεση που εξαπέλυσε από χθες στη Γάζα το ισραηλινό κράτος - περισσότεροι από 700 τραυματίες. Συνεχίζονται και σήμερα οι βομβαρδισμοί.

Τη Δευτέρα 29/12 στις 6:00 μμ μπροστά στην ισραηλινή πρεσβεία (Κατεχάκη και Κηφισίας) συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη νέα σφαγή.

Φωτογραφίες από τη Μίλατο

χρόνια πολλά

στο παγκρήτιο στάδιο

Εχθές 21/12 είχαμε την ατυχή ιδέα να παρακολουθήσουμε από κοντά τον ποδοσφαιρικό αγώνα ΟΦΗ-ΠΑΟ στο παγκρήτιο στάδιο στο Ηράκλειο. Πήγαμε λοιπόν με το φίλο μου τον Μανώλη και με το μικρό Κωνσταντίνο κάνοντας το λάθος να πάρουμε εισητήρια για την κερκίδα των οπαδών του Παναθηναϊκού, όπου δυστυχώς δεν υπήρχε σκέπαστρο με αποτέλεσμα να παγώσουμε από το κρύο και να βραχούμε μέχρι το κόκαλο από τη βροχή. Σαν να μην έφτανε αυτό, πολλοί από τους οπαδούς των δυο ομάδων προφανώς δεν είχαν έρθει για να δουν τον αγώνα, αλλά για να συμπλακούν μεταξύ τους. Στην παύση ανάμεσα στα ημίχρονα έγιναν στην κερκίδα των οπαδών του ΟΦΗ κάποιες φασαρίες και από την αστυνομία έκριναν χρήσιμο να εκτοξεύσουν δακρυγόνα. Ο ποδοσφαιρικός αγώνας που μόλις είχε ξαναρχίσει διακόπηκε ενώ συνεχίστηκε ο αγώνας των επιθέσεων των οπαδών μεταξύ τους και με την αστυνομία.

Ακόμα και όταν οι ποδοσφαιριστές επανήλθαν και ξανάρχισε το παιχνίδι, τα επεισόδια συνεχίζονταν σχετικά κοντά στο σημείο που καθόμασταν με αποτέλεσμα να μην παρακολουθούμε καθόλου τί γίνεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το γκολ του Πετρόπουλου ούτε που το πήραμε χαμπάρι, το γκολ του Σαλπιγγίδη μόλις το προλάβαμε ενώ στο γκολ του Ρουκάβινα είχαμε ήδη φύγει για να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Ακόμα και όταν φεύγαμε κάποιοι πέταγαν πέτρες προς το μέρος μας με αποτέλεσμα να τρέχουμε προφυλάσοντας τα κεφάλια με τα χέρια μας. Μετά την όλη περιπέτεια νομίζω ότι θα το σκεφτούμε σοβαρά για να πάμε ξανά σε ποδοσφαιρικό αγώνα στο παγκρήτιο, αφού νομίζω ότι από το σπίτι τουλάχιστον θα είχαμε δει τον αγώνα ολόκληρο.

το κρύο και η βροχή μας ανάγκασαν να γίνουμε "κουκουλοφόροι"


ο "αγώνας" που παρακολουθούσαμε στην κερκίδα


ο προπονητής του παναθηναϊκού Χεν Ντεκάτε προσπαθεί να ηρεμήσει τους οπαδούς του Παναθηναϊκού (μάταια)

ο ραβδιστής στη στέγη

Μετά το βιολιστή στη στέγη και το βιοπαλαιστή στη στέγη, ιδού και ο ραβδιστής στη στέγη!

Ουγκάντα γίναμε

Εδώ και περίπου 10 ημέρες έχουμε αρχίσει το λιομάζωμα. Κάνοντας χρήση της κανονικής μου άδειας ασχολούμαι και εγώ καθημερινά με το σπορ της ελαιοσυλλογής! Χθες, γεμίζοντας σακιά με καρπό πρόσεξα ένα με επιγραφή από την Ουγκάντα. Αυθόρμητα, και σε συνδυασμό με όσα συμβάνουν τον τελευταίο καιρό, μου ήρθε στο μυαλό η έκφραση "Ουγκάντα γίναμε", φράση μάλλον υποτιμητική για τη χώρα αυτή της κεντρικής Αφρικής. Γυρνώντας σπίτι έψαξα να βρω πληροφορίες για τη χώρα βρίσκοντας αρκετές στην ελληνική ελεύθερη εγκυκλοπαίδια livepedia

στο στόλισμα του χριστ. δέντρου στη λίμνη

Το Σάββατο 6/12 πήγαμε στην εκδήλωση στολισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου του Δήμου Αγίου Νικολάου από τα παιδιά της πόλης:

το δέντρο στο θεατράκι της λίμνης του Αγίου Νικολάου


ο Χρήστος ετοιμάζεται να φτιάξει στολίδια


πολλά ήταν τα παιδιά που με τη βοήθεια προσκόπων έφτιαχναν στολίδια


μαζί τους και η Εμμανουέλα


η Εμμανουέλα δίνει στον ψηλόοοοο άγγελο το στολίδι για να το κρεμάσει


ο Χρήστος περιμένει για να κρεμάσει το στολίδι του στο δέντρο


το αγιοβασιλιάτικο σκουφάκι το κέρδισε στις τσουβαλοδρομίες


ενώ ο Χρήστος μοιράστηκε τα ποπ κορν του με τις πάπιες της λίμνης


μετά τη λίμνη περάσαμε και από το δεντράκι στο σπίτι μας για τις απαραίτητες πόζες


κι ο Κωνσταντίνος μπροστά στο δεντράκι μας

Νταήδες με στολή

Συνεχίζοντας την τακτική των δημοσιεύσεων μου αυτής της εβδομάδας αντιγράφω το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Αχιλλέα Φακατσέλη από τη σημερινή Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία με θέμα την αστυνομική βία στη γειτονική Τουρκία. Νομίζω ότι οι συγκρίσεις με την ελληνική πραγματικότητα είναι αναπόφευκτες:

"Ανησυχητική έξαρση της αστυνομικής βίας και της αυθαιρεσίας στην Τουρκία διαπιστώνει σε πρόσφατη πολυσέλιδη έκθεσή του το διεθνές Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch - HRW) το οποίο επισημαίνει ότι η αστυνομία «διακατέχεται από το σύνδρομο του πιστολά και εμπνέεται από την κουλτούρα της ατιμωρησίας».

Τα χαρακτηριστικά αυτά, εγγενή και σε άλλες αστυνομίες δυτικών δημοκρατιών, αποτελούν κατά το HRW τις αιτίες της έξαρσης της βίας των αστυνομικών δυνάμεων, καθώς δεν είναι αποσαφηνισμένη η πολιτική βούληση της ισλαμικής κυβέρνησης για καταπολέμηση αυτής της ανησυχητικής τάσης.

Η έκθεση του HRW έρχεται να προστεθεί σε αντίστοιχα συμπεράσματα που διατυπώθηκαν σε μια άλλη έκθεση, αυτή που συντάσσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Κι όπως σπεύδουν να εκτιμήσουν πολλοί σχολιαστές, τα ευρήματα του HRW «θα πυροδοτήσουν νέες συζητήσεις για τη βασιμότητα του τουρκικού αιτήματος για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση».

Η έκθεση, που επιγράφεται «Απροθυμία για απόδοση ευθυνών, εμπόδιο στην αντιμετώπιση της αστυνομικής βίας στην Τουρκία», ξεδιπλώνει στις 80 σελίδες της το αστυνομικό πρόβλημα στην τουρκική εκδοχή του και τεκμηριώνει 28 περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας και άσκησης θανατηφόρου βίας, που κυρίως αφορούν «επιθέσεις κατά διαδηλωτών και βιαιότητες κατά την προσαγωγή υπόπτων».

Η ανυπαρξία θεσμικών οργάνων ελέγχου της αστυνομικής βίας και η νομική ασάφεια για τη χρήση όπλων εκτρέφουν την αντίληψη της ατιμώρητης δράσης, όπως υπογραμμίζει η ίδια έκθεση.

Υποδείξεις στην Αγκυρα

Για τον λόγο αυτό οι συντάκτες της προχωρούν σε συγκεκριμένες υποδείξεις προς την τουρκική κυβέρνηση την οποία καλεί μάλιστα να θεσμοθετήσει ελεγκτικά όργανα και να αποσαφηνίσει το νόμο «περί αρμοδιοτήτων και καθηκόντων της αστυνομίας». Ο νόμος τροποποιήθηκε το 2007 και προβλέπει τη «χρήση όπλων κατά την αστυνόμευση» χωρίς καν τον ρητορικό -στις δυτικές δημοκρατίες- περιορισμό της ως «έσχατο μέσο αυτοπροστασίας».

Μια άλλη διαπίστωση είναι η απουσία αμερόληπτων ερευνών στις περιπτώσεις καταγγελιών αστυνομικής βίας: «Γενικά, είτε πρόκειται για καταγγελίες βασανισμών είτε για επεισόδια θανατηφόρων βιαιοτήτων, η ποινική διαδικασία προχωρά με βήμα χελώνας και συνήθως ολοκληρώνεται μετά από μήνες ή χρόνια, και ποτέ με καταδίκη των κατηγορουμένων», αναφέρει η έκθεση, η οποία θυμίζει ότι από τις αρχές του χρόνου έχουν υποβληθεί 3.339 καταγγελίες περί αστυνομικής βίας έναντι 2.854 που είχαν υποβληθεί το 2007.

Εστιάζοντας στα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αστυνομικής και δικαστικής αυθαιρεσίας, περιγράφεται η δολοφονία του 26χρονου Φεϊζουλάχ Ετέ, με πυροβολισμό στο στήθος, κατά τη διάρκεια εξακρίβωσης στοιχείων.

«Αθώοι» οι αστυνομικοί

Ο δράστης αστυνομικός αθωώθηκε, ενώ ο αδελφός του θύματος βρίσκεται στις φυλακές για εξύβριση δικαστηρίου, επειδή αντέδρασε οργισμένα κατά την ανάγνωση της αθωωτικής απόφασης.

Κατά τον διευθυντή του HRW Κένεθ Ροθ, στη συμπεριφορά των αστυνομικών υπερισχύει η αντίληψη της ατιμωρησίας, την οποία επιμένει να συντηρεί η τουρκική κυβέρνηση. Ιδιαίτερη αναφορά κάνει ο Ροθ στην συνάντησή του με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Τζεμίλ Τσιτσέκ, στον οποίο έθεσε το ζήτημα της αστυνομικής βίας, για να συναντήσει «σκληρή άρνηση».

Ο Τσιτσέκ απάντησε με ευθεία αναφορά σε αντίστοιχες ευρωπαϊκές περιπτώσεις αστυνομικής βίας και με το σαρκαστικό σχόλιο ότι, έτσι κι αλλιώς, τα ανθρώπινα δικαιώματα αντιμετωπίζονται παντού με περιφρόνηση."

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 14/12/2008

Πρόδρομος εξελίξεων

«Ζήτω η Ελλάδα που, για μια ακόμη- αλλά απροσδόκητη- φορά, μας δείχνει τον δρόμο. Πατρίδα της φιλοσοφίας και των μαθηματικών, είναι επίσης εκείνη που ξαναδίνει σήμερα στη λέξη “νεολαία” όλη της τη λάμψη». Σιλβέν, από την ιστοσελίδα της Μοντ.

Δύο είναι οι βασικές προσεγγίσεις των διεθνών μέσων ενημέρωσης για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα: η «ανθελληνική» και η «κινηματική». Σύμφωνα με την πρώτη, που εκφράζεται για παράδειγμα από το κύριο άρθρο της Μοντ, οι ταραχές των τελευταίων ημερών αποκαλύπτουν τις ανισορροπίες μιας κοινωνίας που πέρασε μέσα σε λίγα χρόνια από τα Βαλκάνια στην Ευρώπη. Οι μεγάλες οικογένειες (Καραμανλή, Μητσοτάκη, Παπανδρέου) και οι συνεργοί τους εκμεταλλεύονται ένα σύστημα που οι συνέπειές τους πλήττουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Η ελληνική κυβέρνηση- συμπληρώνει η Κατ Κρίστοφερ στην Γκάρντιαν - δεν προστατεύει, δεν υπηρετεί, ούτε καν σέβεται τον λαό, κι εκείνος απαντά φοροδιαφεύγοντας, μολύνοντας το περιβάλλον, πληρώνοντας μίζες και παραβιάζοντας ατιμώρητα τον νόμο.

Σύμφωνα με τη δεύτερη προσέγγιση, η έκρηξη που ακολούθησε τη δολοφονία του Αλέξανδρου είναι προϊόν μιας απογοήτευσης της νεολαίας που δεν παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα. «Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία: Η καμένη νεολαία», τιτλοφορείται το άρθρο του Ίλβο Ντιαμάντι στη Ρεπούμπλικα, όπου επισημαίνεται ότι με τη βία διατρανώνουν την ύπαρξή τους φοιτητές, εποχικοί εργάτες, περιθωριακοί, μετανάστες, αλλά και παιδιά καλής οικογενείας, νέοι που ασχολούνται πολύ ή και καθόλου με την πολιτική. Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα- παρατηρεί ο Ζαν-Μαρσέλ Μπουγκρό στον Νουβέλ Ομπζερβατέρ - ίσως να αποτελούν πρόδρομο γενικότερων εξελίξεων στην Ευρώπη, ο Σαρκοζί φοβάται εδώ και καιρό ότι θα υπάρξει και στη Γαλλία μια «σειρά κοινωνικών συγκρούσεων».

Ποια από τις δύο προσεγγίσεις είναι η σωστή; Μάλλον και οι δύο. Η Ελλάδα πάσχει από βαριές ασθένειες, οι οποίες πλήττουν ιδιαίτερα τους νέους. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ για την περίοδο 1995-2005, η Ελλάδα μπορεί να ερχόταν στη δεύτερη θέση ως προς την κατά κεφαλήν ανάπτυξη του ΑΕΠ, αλλά καταλάμβανε την τελευταία (27η) θέση στην Ευρώπη ως προς την ανεργία των νέων (22,9%). «Εγώ, ρε, ανήκω στη γενιά των 700 ευρώ», απάντησε ένας από τους παριστάμενους στην κηδεία του Αλέξανδρου όταν κάποιος διαμαρτυρήθηκε για το σύνθημα «Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει». Η σύγχυση είναι εξίσου εμφανής με την ένταση. Και τα δύο μαζί αποκαλύπτουν ένα αδιέξοδο. Ένα αδιέξοδο που μπορεί να τυφλώνει και να ηρωοποιεί τους επαγγελματίες ταραξίες, αλλά ταυτόχρονα συσπειρώνει μπροστά στον κοινό εχθρό: τους μπάτσους, τον καπιταλισμό, την «παγκοσμιοποίηση». Το μήνυμα του Σιλβέν είναι προφανώς υπερβολικό. Αλλά εκφράζει μια απελπισία, που αν δεν βρει ένα κανάλι πολιτικής έκφρασης θα οδηγηθεί σε άλλους δρόμους, καταστροφικούς, αυτοκαταστροφικούς, απρόβλεπτους.

Του ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΤΣΟΥ Από τα «ΝΕΑ»

αστυνομικοί - προβοκάτορες?

Σ΄ αυτό το απόσπασμα από την εκπομπή "Δούρειος Ήχος" ο Τζίμης Πανούσης αναφέρει ότι οι είδε τους αστυνομικούς που τον είχαν κάποτε συλλάβει να σπάνε αργότερα βιτρίνες στην Πανεπιστημίου.

Στο ιστολόγιο Πρέζα tv είδα και δύο φωτογραφίες και ένα βίντεο με κουκουλοφόρους που κάνουν συλλήψεις:

Η φωτιά της συσσωρευμένης οργής

Ένα τόσο δα παιδί κι όμως κατόρθωσε, σαν σε αρχαία τραγωδία, να συγκλονίσει συθέμελα τη συνείδηση ενός ολόκληρου λαού, που χρόνια τώρα έχει άβουλος σχεδόν χυθεί πάνω στους καναπέδες. Βαρύ το τίμημα που πλήρωσε για τον άθλο του, όμως η Ιστορία δεν ρωτάει ποτέ τα σύμβολα αν συμφωνούν να τοποθετηθούν σε αυτό το βάθρο και με ποιο αντίτιμο... Πανάρχαιο το αξίωμα αυτό...

Η δολοφονία του Αλέξανδρου αφύπνισε συνειδήσεις κι έβγαλε κόσμο στους δρόμους της οργής. Λαμπάδιασε η πόλη της Αθήνας κι όλος ο κόσμος έμαθε για το φονικό - έστω κι αν το έμαθε με πύρινες εικόνες. Βαθιές κοινωνικές διεργασίες και άγνωστες πτυχές της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας ήρθαν στην επιφάνεια αυτές τις τρεις μέρες της φωτιάς. Εμβρόντητοι είδαμε χιλιάδες, πολλές χιλιάδες νέων να βάζουν κουκούλες και να βγαίνουν στους δρόμους δεκάδων πόλεων της χώρας για να εκδηλώσουν την οργή τους σπάζοντας και καίγοντας ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.

Είναι προφανές ότι δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με τις λίγες εκατοντάδες «μπαχαλάκηδες» ούτε με κάποιους προβοκάτορες της Ασφάλειας ή μυστικών υπηρεσιών. Το καινούργιο φαινόμενο είναι ότι χιλιάδες νέοι αισθάνονται τόσο καταπιεσμένοι και ανήμπορα αδιέξοδα οργισμένοι, ώστε φόρεσαν κουκούλες και βγήκαν στους δρόμους για να τα σπάσουν. Οι νέοι αυτοί αισθάνονται τόσο μίσος απέναντι στην κοινωνία συνολικά, ώστε δεν αρκέστηκαν να κάψουν τις τράπεζες ή οποιοδήποτε οίκημα συνδέεται με το κράτος, αλλά πυρπολούσαν κάθε κατάστημα που έβλεπαν, θεωρώντας τον μεγάλο ή μικρομεσαίο ιδιοκτήτη τους εξίσου «βολεμένο στο σύστημα» - ακόμη και τον ιδιοκτήτη του ψιλικατζίδικου.
Γιώργος Δελαστίκ - "Έθνος"

Η δικαιοσύνη των νέων

«Ο τρόπος παραγωγής είναι μια νόμιμη βία. Η εξουσία είναι μια νόμιμη βία. Η Αστυνομία είναι μια νόμιμη βία. Η φυλακή είναι μια νόμιμη βία. Η Δικαιοσύνη είναι μια νόμιμη βία. Η ανεργία είναι μια νόμιμη βία. Το ταμείο ανεργίας είναι μια νόμιμη βία. Η κερδοσκοπία είναι μια νόμιμη βία. Το χρηματιστήριο είναι μια νόμιμη βία. Οι τράπεζες είναι μια νόμιμη βία. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μια νόμιμη βία. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι μια νόμιμη βία. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι μια νόμιμη βία.

Κι όσο αυτή η νόμιμη βία θα ονομάζεται δικαιοσύνη, τόσο η δικαιοσύνη των νέων θα ονομάζεται βία».

ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ- «ΝΕΑ»

γύρισε για να σκοτώσει

ανθοδοχείο

Στολίσαμε το δέντρο μας

Ήρθε ο Δεκέμβριος και μαζί με αυτόν μας επισκέφθηκε και το πνεύμα των Χριστουγέννων. Αποφασίσαμε λοιπόν να στολίσουμε το χριστουγεννιάτικο δεντράκι μας. Κι΄ επειδή πρόκειται για πολύ δύσκολο κι΄επίπονο έργο ζητήσαμε και βοήθεια από τις δυο ανηψιές της Ράνιας, τη Δέσποινα και τη Μάγδα, οι οποίες βέβαια άλλο που δεν ήθελαν! Οι φωτογραφίες αποδεικνύουν πόσο καθοριστική υπήρξε η βοήθεια τους:

Η Ράνια επί τω έργω

Η Μάγδα προτίμησε το παιχνίδι με τον ψεύτικο σκύλο μας


και η Δέσποινα προτίμησε με τον αληθινό , τη Λολίτα

δεν παρέλειψαν βέβαια να βγουν αναμνηστική φωτογραφία

και τουλάχιστον στο τέλος μας τράβηξαν και μας μια

για το κοινοτικό κατάστημα Βραχασίου

Επισκέφθηκα πρόσφατα το κοινοτικό κατάστημα Βραχασίου και πρόσεξα την πρωτότυπη πινακίδα στην είσοδο του κτηρίου, του πρώην δημοτικού σχολείου Βραχασίου. Η πινακίδα αποτελείται από μια μεγάλη πελεκημένη πέτρα, μια"παναγία" που φέρει την επιγραφή "κοινοτικό κατάστημα Βραχασίου Μαίρης κ Γεωργίου Ζουράρι, 1η Μαρτίου 2006". Η ονομασία αυτή του κοινοτικού καταστήματος αποτέλεσε απόφαση της πρώτης συνεδρίασης του Κοινοτικού Συμβουλίου Βραχασίουστις 2/1/2007 ως ένδειξη τιμής σε αυτό το ζευγάρι σπουδαίων ανθρώπων από το Βραχάσι και ως πράξη ευγνωμοσύνης για τα όσα πρόσφεραν τα παιδιά τους Κώστας, Τάσος, Χρήστος και η νύφη τους Χρυσή Καρύδη στον οχτάχρονο αυτοδιοικητικό αγώνα των κατοίκων της περιοχής μας.

Η Ελλάδα που μας ενώνει

Με επίκεντρο τα Χανιά άρχισαν χθες και κορυφώνονται σήμερα οι εορταστικές εκδηλώσεις για την 95η επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Τις φετινές εκδηλώσεις τιμά με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος χθες παρέστη σε τελετές που έγιναν στο Κολυμπάρι και τις Βουκολιές, ενώ σήμερα το πρωί θα υψώσει την ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά.

Ο κ. Κάρολος Παπούλιας ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης των δήμων Βουκολιών και Χανίων. Στην αντιφώνησή του στο Δημαρχείο Βουκολιών ο Πρόεδρος τόνισε την αναγκαιότητα να πάμε μπροστά προτάσσοντας αυτά που μας ενώνουν.

Ο κύριος Παπούλιας παρέστη χθες το πρωί στην επιμνημόσυνη δέηση που τελέσθηκε στον Πύργο των Βουκολιών όπου και κατέθεσε στεφάνι. Στην περιοχή αυτή στις 7 Φεβρουαρίου του 1897 άρχισε ο αγώνας για την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Τούρκους και στη μάχη των Βουκολιών είχε τραυματιστεί ο νεαρός τότε υπολοχαγός Ναπολέων Παπούλιας, παππούς του Προέδρου της Δημοκρατίας.

(από εφημερίδα "Ναυτεμπορική")

μήνυμα για το aids

Να κεράσω μια κουλούρα;

Η κουλούρα, το στρογγυλό κρητικό παξιμάδι, είναι ένα από τα κατ΄ εξοχήν κρητικά προϊόντα και μαζί με το ντάκο για αιώνες αποτελεί βασικό συστατικό της πασίγνωστης Κρητικής διατροφής. Είναι συνήθως κρίθινη, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που φτιάχνεται σταρένια ή μυγάδι (αναμεμιγμένα άλευρα).

Το ζύμωμα της κουλούρας αποτελούσε ολόκληρη τελετουργία για τα κρητικά νοικοκυριά. Γινόταν σε ξύλινη σκάφη και συνήθως όχι από μία αλλά από περισσότερες γυναίκες, μέλη της ίδιας οικογένειας ή γειτόνισσες, που μαζεύονταν για να ζυμώσουν μαζί και να φουρνίσουν. Η κουλούρα γινόταν από μια μακρόστενη λωρίδα ζύμης που αρχικά τυλιγόταν στρογγυλή και στη συνέχεια κοβόταν εγκάρσια για να ξεχωρίσει το "πανωκαύκαλο" από το "κάτωκαύκαλο".

Στα παιδικά μου χρόνια, όντας τυχερός, πρόλαβα τη γιαγιά μου να ζυμώνει με τις γειτόνισσες και τον παππού να ανάβει με αγκαλιές ξύλα τον ξυλόφουρνο της αυλής. Όταν οι κουλούρες ζυμώνονταν και ο ξυλόφουρνος ήταν έτοιμος, ο παππούς έβαζε τις κουλούρες στο φούρνο με τα φουρνιστήρια ή φουρνίστρες (μακριά ξύλα με μεγάλη επιφάνεια στην άκρη). Η γειτονιά και το χωριό ολόκληρο μοσχομύριζε καθώς ψήνονταν οι κουλούρες και εμείς περιμέναμε ανυπόμονα πότε ο παππούς θα βγάλει τις πρώτες κουλούρες, ζεστές ζεστές. Η φρεσκοφουρνισμένη κουλούρα αλατισμένη και περιχυμένη με ελαιόλαδο στην αυλή της γιαγιάς αποτελεί μια από τις γευστικότερες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων που συναγωνίζεται μόνο τις τηγανιστές πατάτες της παραθιάς και τα μυρωδάτα γλυκοπορτάκαλα στο χωράφι.

Οι κυλούρες αποθηκεύονταν και χρησιμοποιούνταν ως καθημερινό ψωμι, συμήθως βρεγμένες. Επίσης αποτελούσαν μαζί με το τυρί και τις ελιές το συνηθισμένο προσφάι που έπαιρναν στο χωράφι και έτρωγαν κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Σήμερα στα χωριά της Κρήτης ευτυχώς υπάρχουν ακόμα ξυλόφουρνοι και νοικοκυριά που ζυμώνουν και φουρνίζουν. Οι δυο αυτές φωτογραφίες είναι από τον ξυλόφουρνο του Μιχάλη Λαυρεντάκη και της γυναίκας του Ευαγγελίας που τους πετύχαμε να φουρνίζουν στην Παραλία Μιλάτου τον Μάϊο του 2007 και δεν αποφύγαμε να τιμήσουμε δεόντως τις φρεσκοφουρνισμένες κουλούρες που μας κέρασαν συνοδευόμενες με ντόπιο τυρί και ρακή.

Υ.Γ. : Αναλυτικές πληροφορίες για το κρητικό παξιμάδι και την ιστορία του, καθώς και συνταγές μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα του συνεταιρισμού παραγωγών κρητικού παξιμαδιού www.paximadi.gr.
Μάλιστα, στην ενότητα "Ιστορία" της ιστοσελίδας αυτής η παλιά φωτογραφία απεικονίζει μια μακαρίτισσα πλέον συγχωριανή μας Μιλαθιώτισσα, τη Μαρνέλαινα που ζύμωνε ακόμα και σε μεγάλη ηλικία μέχρι πριν από μερικά χρόνια.

Κινητοποιήσεις - Απεργίες στα νοσοκομεία

Πανελλήνια Ομοσπονδία
Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Άκαρπη απέβη η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε σήμερα μεταξύ της Ε.Ε. της ΠΟΕΔΗΝ και της πολιτικής ηγεσίας του Υ.Υ.Κ.Α.

Το Υπουργείο αδυνατεί να δεσμευτεί στα τρία αιτήματα τα οποία κατέθεσε η ΠΟΕΔΗΝ εγγράφως από διημέρου, όπως μας είχε ζητηθεί. Μας πρότεινε διάλογο για το διάλογο.

Η ΠΟΕΔΗΝ κατέστησε σαφές πως τα Νοσοκομεία από 1^ης Μαρτίου του 2009 θα λειτουργούν με το προσωπικό να εφαρμόζει πλήρως την κοινοτική και εθνική Νομοθεσία.

· Υποχρεωτική εφαρμογή του πενθήμερου

· 1 νυχτερινή βάρδια εβδομαδιαία

· 12ωρη ανάπαυση μεταξύ δύο βαρδιών

Η ευθύνη αδυναμίας πλήρους και ασφαλούς λειτουργίας των υγειονομικών μονάδων θα βαρύνει αποκλειστικά την κυβέρνηση και το Υ.Υ.Κ.Α. που δεν παίρνει τα αναγκαία μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση.

Η ΠΟΕΔΗΝ συνεχίζει τις κινητοποιήσεις της:

26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: 3ωρη στάση εργασίας από 12 έως 3μ.μ.

10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: 24ωρη ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ

18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ

7ΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ από 9μ.μ. έως 3μ.μ. σε ΑΘΗΝΑ – ΠΕΙΡΑΙΑ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΙΣ 11π.μ. ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΥΚΑ

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ από ομάδες Νοσοκομείων που τα προβλήματά τους είναι σε εκρηκτικό σημείο με την κάλυψη και την συνεργασία της ΠΟΕΔΗΝ.

ανθρακωρύχοι με λευκή στολή

Ένα από τους πιο εύστοχους χαρακτηρισμούς για τον επαγγελματικό μας χώρο άκουσα χθες από τον πρόεδρο του Συνασπισμού Αλέξη Τσίπρα. Μιλώντας στους απεργούς εργαζόμενους του νοσοκομείου "Αγία Σοφία" μίλησε για "ανθρακωρύγχους με λευκή στολή" καυτηριάζοντας τις απίστευτες συνθήκες εργασίας των εργαζόμενων στα δημόσια νοσοκομεία. Ιδού ένα απόσπασμα από τη δήλωση:

"Είμαστε εδώ για να συμπαρασταθούμε στο δίκαιο αγώνα σας, στην κραυγή αγωνίας που βγαίνει από κάθε δημόσιο νοσοκομείο. Την ίδια στιγμή που βλέπουμε γύρω μας να δαπανούνται χρήματα για να προστατευθούν οι τραπεζίτες, τα δημόσια νοσοκομεία βρίσκονται σε πλήρη εγκατάλειψη. Κι αυτό δεν είναι μια αδυναμία ή μία παράπλευρη απώλεια. Είναι μια στοχευμένη πολιτική. Δείτε τις δαπάνες στον ιδιωτικό χώρο της υγείας. Δεν υπάρχει σήμερα ασφαλέστερη και αποδοτικότερη επένδυση για το επιχειρηματικό κεφάλαιο από την επένδυση σε ιδιωτικές νοσηλευτικές μονάδες. Ακόμα και οι ανίερες ανταλλαγές οικοπέδων της Μ. Βατοπεδίου είχαν ως στόχο ένα ολυμπιακό ακίνητο να μετατραπεί σε ιδιωτική νοσηλευτική μονάδα στην Αθήνα.

Δείτε το γεγονός ότι έχουμε φτάσει κοντά στο 60% των δαπανών στο χώρο της υγείας να είναι δαπάνες ιδιωτικές. Και δείτε τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία. Και δείτε τα χάλια των δημόσιων νοσοκομείων και τα εξαντλητικά ωράρια. Πάνω από 50% των οργανικών θέσεων είναι κενές, και αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής για πάνω από 20 παιδιά. Κυρίως στο νοσηλευτικό προσωπικό η κατάσταση είναι τραγική. Και πόσο άλλο θα δίνει ο γιατρός και ο νοσηλευτής, κυρίως οι ειδικευόμενοι γιατροί και οι νοσηλευτές, πόσο άλλο θα δίνουν από τον χρόνο τους, από τον κόπο τους, προκειμένου να στηθεί ένα ερείπιο;

Είναι ντροπή αυτό που γίνεται. Κ. Πρωθυπουργέ, κ. υπουργέ της Εθν. Οικονομίας, κ. υπουργέ της Υγείας είναι ντροπή. Είναι ντροπή να ψηφίζετε ν/σ για 28 δις στις τράπεζες και στα δημόσια νοσοκομεία να μην υπάρχει ούτε βαμβάκι, ούτε γάζες, προκειμένου να μπορέσουν οι πολίτες να έρθουν εδώ και να έχουν υπηρεσίες δημόσιες υγείας, πράγμα το οποίο είναι δημόσιο αγαθό.

Εμείς καλούμε τούτη την ώρα την κυβέρνηση να σκύψει στα προβλήματα που υπάρχουν στα δημόσια νοσοκομεία. Να σκύψει στα προβλήματα με διάθεση λύσης και να δώσει δαπάνες από τον Προϋπολογισμό, δημόσιες δαπάνες, προκειμένου να σταθεί στα πόδια του το ΕΣΥ. Και παράλληλα να ακούσει αυτή την κραυγή αγωνίας από τους εργαζόμενους σε κάθε δημόσιο νοσοκομείο.

Είναι δίκαια τα αιτήματά σας. Δεν μπορεί εδώ να εργάζεστε ως ανθρακωρύχοι με λευκή στολή. Σε εξαντλητικά ωράρια, Σαββατοκύριακα. Το 50% των οργανικών θέσεων είναι κενές. Και δεν μπορεί να μιλάει ο Πρωθυπουργός για κοσμογονία στο χώρο της υγείας, την ίδια στιγμή που έρχονται εδώ μανάδες με τα παιδιά τους και αγωνιούν ότι δεν θα μπορέσουν να εξυπηρετηθούν. Και τα βάζουν με εσάς που κάνετε απεργία, στην πραγματικότητα όμως πρέπει να τα βάλουν με αυτούς που είναι πίσω από τα κοστούμια και τις θωρακισμένες Μερσεντές και αποφασίζουν να δίνουν χρήματα στους τραπεζίτες και όχι στο δημόσιο σύστημα υγείας."

Κάποιοι μπορεί να θεωρούν λαϊκισμό την αναφορά στα χρήματα που δίνονται στις τράπεζες. Όμως η πραγματικότητα στη δημσια υγεία είναι σκληρή. Δεν είναι δυνατόν το κράτος να νοιάζεται για την επιβίωση του πιστωτικού συστήματος σπαταλώντας τόσα χρήματα και να μην νοιάζεται για την επιβίωση των πολιτών. Για όσους εργαζόμαστε στο χώρο, πάνω από τα χρήματα είναι οι ανθρώπινες ζωές. Για όσους κυβερνούν;

Viva la vida

Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια των τελευταίων ετών είναι κατά τη γνώμη μου το viva la vida των codplay. Οι coldplay είναι ένα βρετανικό συγκρότημα που ξεκίνησε από τέσσερεις φοιτητές. Συμμετέχουν στη διεθνή αμνηστεία ενώ την παραγωγή του τελευταίου τους δίσκου έκανε ο brian eno των u2.

I used to rule the world
Seas would rise when I gave the word
Now in the morning I sweep alone
Sweep the streets I used to own
I used to roll the dice
Feel the fear in my enemy's eyes
Listen as the crowd would sing:
"Now the old king is dead! Long live the king!"
One minute I held the key
Next the walls were closed on me
And I discovered that my castles stand
Upon pillars of salt, pillars of sand

I hear Jerusalem bells are ringing
Roman Cavalry choirs are singing
Be my mirror my sword and shield
My missionaries in a foreign field
For some reason I can't explain
Once you know there was never, never an honest word
That was when I ruled the world
(Ohhh)

It was the wicked and wild wind
Blew down the doors to let me in.
Shattered windows and the sound of drums
People couldn't believe what I'd become
Revolutionaries Wait
For my head on a silver plate
Just a puppet on a lonely string
Oh who would ever want to be king?

I hear Jerusalem bells are ringing
Roman Cavalry choirs are singing
Be my mirror my sword and shield
My missionaries in a foreign field
For some reason I can not explain
I know Saint Peter will call my name
Never an honest word
But that was when I ruled the world
(Ohhhhh Ohhh Ohhh)

Hear Jerusalem bells are ringings
Roman Cavalry choirs are singing
Be my mirror my sword and shield
My missionaries in a foreign field
For some reason I can not explain
I know Saint Peter will call my name
Never an honest word
But that was when I ruled the world
(Oooooh Oooooh Oooooh)

περί διοίκησης των τοπικών υποθέσεων

Πριν μερικές ημέρες, το δημοτικό συμβούλιο Αγίου Νικολάου οργάνωσε διαμαρτυρία επειδή ξενοδοχειακή μονάδα στην περιοχή Αμμουδάρα πήρε άδεια από το Υπουργείο Τουρισμού να προβεί σε μπάζωμα και διαμόρφωση λιμενοβραχίονα, παρά το γεγονός ότι η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του εν λόγω έργου είχε απορριφθεί και από το δημοτικό συμβούλιο Αγίου Νικολάουυ και από το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λασιθίου. Παρά την αντίθετη άποψη λοιπόν  των δύο αυτών οργάνων αυτοδιοίκησης, το αρμόδιο υπουργείο είχε τη δυνατότητα να εγκρίνει τη μελέτη και έτσι το έργο γίνεται. 

Η περίπτωση αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της περιφρόνητικής μεταχείρησης της τοπικής αυτοδιοίκησης από την εκτελεστική εξουσία. 

Το Σύνταγμα της χώρας μας στο άρθρο 102 παρ. 1 αναφέρει: "Η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού. Υπέρ των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης συντρέχει τεκμήριο αρμοδιότητας για τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων."

 Όμως το τεκμήριο αρμοδιότητας δεν εφαρμόζεται , αφού οι υπουργοί νομοθετικά παίρνουν τη δυνατότητα λήψης όλων των σηματικών αποφάσεων  και δίνουν στην αυτοδιοίκηση μόνο γνωμοδοτικές αρμοδιότητες. Ακόμα και η κατασκευή έργων σημαντικών για τις τοπικές κοινωνίες εξαρτάται απόλυτα από τη χρηματοδότιση των υπουργείων εσωτερικών και δημοσίων έργων.Έτσι η τοπική αυτοδιοίκηση έχει μείνει κολοβή με δυνατότητες που πολύ απέχουν από τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων και σχετίζονται κυρίως με τη διεκπεραίωση λειτουργιών όπως η αποκομιδή απορριμμάτων και η συντήριση των δικτύων ύδρευσης. 

Ο ακρωτηριασμός των αποφασιστικών  διοικητικών αρμοδιοτήτων  της τοπικής αυτοδιοίκησης αποτελεί πρόβλημα μεγάλο και ανυπέρβλητο με το οποίο έρχονται καθημερινά σε επαφή όλοι οι αιρετοί. Αποτελεί συνταγματική εκτροπή της Βουλής και όσων νομοθετούν, την οποία οι περισσότεροι αιρετοί ανέχονται και δυστυχώς ελάχιστοι την αναδεικνύουν και απαιτούν την επανόρθωση της. 

Παγώνει ο Καποδίστριας 2

Εδώ και αρκετό καιρό είχα την άποψη ότι η κυβέρνηση με την παρούσα πολιτική κατάσταση και με 151 - 152 βουλευτές δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσει σε Καποδίστρια 2, σε μια αλλαγή που θα προκαλέσει την αντίδραση τοπικών κοινωνιών σε όλη τη χώρα. Μόλις χθες, σε συνάντηση του με το Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ ο αρμόδιος υπουργός Π.Παυλόπουλος ανακοίνωσε ότι για "οικονομικούς" λόγους αναστέλεται η προώθηση του σχεδίου τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο, οπότε θα επανεκτιμηθούν τα οικονομικά δεδομένα. Νομίζω ότι με την παρούσα πολιτική κατάσταση και με εύθραστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν υπάρχει καμιά περίπτωση ούτε μετά τον Μάρτιο να προωθηθούν νέες συνενώσεις δήμων.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Ξεκινήσαμε τον αγώνα μας πριν από 18 μέρες. 10.000 κρατούμενοι και κρατούμενες με την αποχή συσσιτίου και στη συνέχεια με την απεργία πείνας αγωνιστήκαμε ενάντια στην αθλιότητα των φυλακών και την αδιαφορία του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Από αύριο, Παρασκευή 21 Νοεμβρίου, οι κρατούμενοι των φυλακών της χώρας δηλώνουμε ότι αναστέλλουμε τις κινητοποιήσεις μας διακόπτοντας την απεργία πείνας.
Το νομοσχέδιο που καταθέτει στη Βουλή το υπουργείο Δικαιοσύνης αφορά λίγα από τα αιτήματά μας. Ο υπουργός οφείλει να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του για την άμεση αποφυλάκιση του αριθμού των κρατουμένων που εξαγγέλλει και παράλληλα να προχωρήσει σε συγκεκριμένα μέτρα που θα αφορούν το σύνολο των αιτημάτων μας. Εμείς οι κρατούμενοι αυτό το νομοσχέδιο το αντιμετωπίζουμε σαν ένα πρώτο βήμα, αποτέλεσμα του αγώνα μας και της αλληλεγγύης της κοινωνίας, αλλά δεν μας καλύπτει, δεν λύνει τα βασικά προβλήματά μας.
Με τον αγώνα μας διεκδικήσαμε πάνω από όλα την αξιοπρέπειά μας. Και αυτή την αξιοπρέπεια δεν τη χαρίζουμε σε κανέναν υπουργό και σε κανένα δεσμοφύλακα. Δεν θα ανεχτούμε καμία αυθαιρεσία, καμία εκδικητική μεταγωγή, κανένα εκφοβιστικό πειθαρχικό. Είμαστε όρθιοι και θα μείνουμε όρθιοι.
Απαιτούμε από τη Βουλή να προχωρήσει στην ολοκληρωτική κατάργηση του ορίου των 4/5 στις ποινές για διάφορα αδικήματα, στην κατάργηση της άθροισης των πειθαρχικών ποινών και στην επέκταση των ευνοϊκών διατάξεων για τις άδειες και την υφ’ όρον απόλυση σε όλες τις κατηγορίες καταδικασμένων. Ακόμα, απαιτούμε οι γενικόλογες εξαγγελίες του υπουργού Δικαιοσύνης για τη βελτίωση των συνθηκών στις φυλακές (κατάργηση των φυλακών ανηλίκων, λειτουργία θεραπευτικών κέντρων για τους τοξικοεξαρτημένους, εφαρμογή της κοινωνικής εργασίας σε αντικατάσταση της φυλάκισης, αναβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης των κρατουμένων, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία ευνοϊκών ευρωπαϊκών ρυθμίσεων κ.λπ.) να γίνουν νόμος μέσα στους επόμενους τρεις μήνες.
Τέλος, ευχαριστούμε το κίνημα αλληλεγγύης, κάθε φορέα, κόμμα, μέσο ενημέρωσης και αγωνιστή που μας συμπαραστέκεται με όποιον τρόπο διαλέγει και δηλώνουμε ότι ο αγώνας μας ενάντια στις χωματερές ανθρώπων, για τη δικαίωση όλων των αιτημάτων μας συνεχίζεται.

Επιτροπή Κρατουμένων

Αλέξανδρος Κόλα
Αμπντέλ Χαλίμ Φατάχ
Ρανία Τζαμπάρ
Ντάνι Καραμπουλέα
Βαγγέλης Πάλλης


Από το www.keli.gr

Γεώργιος Α. Φινοκαλιώτης

Tην Κυριακή 9/11^ου κηδεύτηκε στη Μίλατο ο Γεώργιος Α. Φινοκαλιώτης, συνταξιούχος, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 83 ετών. Ο κ. Φινοκαλιώτης είχε διατελέσει την περίοδο 1997 – 2003 πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Μιλάτου.

Παρά το γεγονός ότι δεν καταγόταν, ούτε μεγάλωσε στη Μίλατο, η ζωή του υπήρξε έντονα δεμένη με το χωριό μας. Για πολλά χρόνια ερχόταν στη Μίλατο από την Αθήνα όπου έμενε, στις διακοπές του Πάσχα και του καλοκαιριού για να παραθερίσει, με την αγαπημένη του σύζυγο Ρένα και τα δυο παιδιά του, Ανδρέα και Τζοάννα. Όταν η ζωή τα έφερε έτσι που έχασε πρόωρα τη σύζυγο του και ο ίδιος συνταξοδοτήθηκε, επέλεξε τη Μίλατο ως μόνιμο λιμάνι της ζωής του. Σταδιακά αναμείχθηκε με την κοινωνική και πολιτιστική ζωή του χωριού και πρόσφερε με κάθε τρόπο, είτε με το πηγαίο καλλιτεχνικό του ταλέντο, είτε με την ευγενική και γενναιόδωρη φυσική παρουσία του,

Κι΄ όταν η μοίρα και οι πολιτικές αποφάσεις μιας απόμακρης εξουσίας έμπλεξαν το χωριό μας σε μια μεγάλη περιπέτεια, ο κ. Γιώργος στάθηκε στο πλευρό της κοινής απόφασης και βρέθηκε –ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του- στο δρόμο να αγωνίζεται κα να διαδηλώνει για το δίκιο και το μέλλον της Μιλάτου και των Μιλαθιανών, όντας και ο ίδιος πλέον Μιλαθιώτης και μάλιστα πιο Μιλαθιώτης από πολλούς άλλους. Ακούραστος, παρά την ηλικία του, υπήρξε ευγενικός συμπαραστάτης σε κάθε προσπάθεια, σε κάθε συνέλευση, σε κάθε διαδήλωση, σε κάθε δικαστήριο. Οργανωτικός και εφευρετικός προσπάθησε και κατάφερε να κρατάει από την πρώτη στιγμή ένα πλήρες αρχείο από ντοκουμέντα, γραπτά και ηχητικά, και δημοσιεύματα σχετικά με την κοινή προσπάθεια για το δήμο Βραχασίου, ένα αρχείο που αποτελεί πλέον πολύτιμη παρακαθήκη για τις επόμενες γενιές της περιοχής μας. Απλόχερα πρόσφερε όπως και όσο μπορούσε, πάντα δημιουργικός, ευγενής και ευπροσήγορος, μη μπορώντας να δεχθεί την κατάφορη αδικία και την αλαζονεία της κομματικής εξουσίας που έφτασε στο σημείο να μας αναγκάσει να θρηνούμε ζωές συγχωριανών μας.

Ο κ. Γιώργος έζησε μαζί μας όλες τις πίκρες, τις αγωνίες και τις απογοητεύσεις του κοινού αγώνα, έζησε όμως και τη μεγάλη χαρά της δικαίωσης μαζί με την προσμονή ενός καλύτερου αύριο για τη Μίλατο, το χωριό που τόσο αγάπησε και τόσο τον αγάπησε. Περήφανος για όσα έζησε σ΄ αυτό το δεύτερο τμήμα της ζωής του, ο κ. Γιώργος επέλεξε τη Μίλατο για τελευταία και μόνιμη κατοικία του. Παρά το ότι έφυγε γι΄ αυτήν πλήρης ημερών, η απώλεια του προκάλεσε σε όλους μας μεγάλη θλίψη και στενοχώρια. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

Γιώργος Μανουσάκης

Alarm city

Ο Άγιος Νικόλαος είναι μια από τις τουριστικές πόλεις της Ελλάδας. Τους μήνες της τουριστικής περιόδου στους δρόμους της πόλης υπάρχει καθυστέρηση στην κυκλοφορία των οχημάτων, σχετικά φυσιολογική και αναμενόμενη λόγω της πληθώρας των επισκεπτών.

Τους χειμερινούς μήνες όμως αν και μειώνονται στο ελάχιστο οι επισκέπτες, η κατάσταση στους δρόμους επιδεινώνεται. Σε κάθε δρόμο της πόλης, από τον πιο κεντρικό ως τα στενά στις γειτονιές, επικρατεί πλήρης ασυδοσία στην στάθμευση των οχημάτων, ασυδοσία που σε κάνει να σκέφτεσαι διπλά το αν θα κινηθείς με αυτοκίνητο. Ανάβοντας τα φώτα ανάγκης στο αυτοκίνητο (alarm) οι περισσότεροι κάτοικοι σταματούν όπου να ΄ναι χωρίς να νοιάζονται αν δυσχεραίνουν την κυκλοφορία των άλλων οχημάτων.

Χαρακτηριστικότερο σημείο αποτελεί η οδός Επιμενίδου, στην οποία πρόσφατα έγιναν έργα αναβάθμισης, με δεκάδες θέσεις στάθμευσης αριστερά και δεξιά και με διπλή διαχωριστική στη μέση ώστε να υπάρχει κίνηση και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας. Παρόλα αυτά καθημερινά μετατρέπεται σε δρόμο ενός ρεύματος αφού κάθε ώρα της ημέρας το ένα από τα δύο ρεύματα (ή εναλλάξ) είναι πιασμένο από αυτοκίνητα με alarm. Όσοι σταματούν έτσι, το κάνουν , όχι γιατί δεν υπάρχουν παρακάτω θέσεις στάθμευσης, αλλά για να μην περπατήσουν έστω 30 μέτρα από το σημείο προορισμού τους.

Βασικοί υπεύθυνοι της κατάστασης που επικρατεί στην πόλη είναι η αστυνομία και η δημοτική αστυνομία, που δείχνουν καθημερινή ανοχή στο θέμα αυτό. Είμαι σίγουρος ότι αν έκαναν σωστά τη δουλειά τους το φαινόμενο των alarm δεν θα υπήρχε, όπως έγινε με το ζήτημα με τα κράνη, που λόγω της σωστής αστυνόμευσης και των προστίμων οι περισσότεροι πλέον μοτοσυκλετιστές τα φορούν και μέσα στην πόλη!

7 άρθρα του Κ. Ζουράρι για τον αγώνα μας

Ο καθηγητής Κώστας Ζουράρις, φίλος και συγχωριανός, πρόσφερε τα μέγιστα στον οχτάχρονο αγώνα μας για την αυτοδιοικητική αυτονομία των χωριών μας, του Βραχασίου και της Μιλάτου. Η παρουσία του βοήθησε ώστε ο αγώνας μας να αποκτήσει αναγνωριστιμότητα και δημοσιότητα.

Πιο πολύτιμη βέβαια υπήρξε η φυσική του παρουσία που λειτουργούσε συσπειρωτικά και εμψυχωτικά για τους κατοίκους της περιοχής μας. Πέρα βέβαια από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του Κωστή, μας βοήθησε και η αρθρογραφία του στις μεγάλες αθηναϊκές εφημερίδες.

Κατάφερα να βρω στο διαδίκτυο 7 άρθρα του από την Ελευθεροτυπία, άρθρα στα οποία με τη γνωστή καυστική του γλώσσα μιλά για τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας:

Η ηθική αυτουργία τού τίποτε

Ντόρα Δημούχος! άλλως, Συναμφότερον το τρισυπόστατον

Ηλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα ... άλλως, απεργία σκέψης

Ταλιμπάν - Ταλιμπάν στο Σεληνάρι κι η Καμπούλ - κι η Καμπούλ με Θεοδωράκη

«Οι δαιτυμόνες οι μακαριστοί», της 37ης μέρας

Απεργία πείνας δικαίου

Βραχάσι, «ίνα άρχη και μη άρχηται»

Ιστορία και παραδόσεις για τον Άγιο Γεώργιο Βραχασώτη

Ένα από τα σπουδαιότερα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία του νομού μας είναι η μονή του Αγίου Γεωργίου του Βραχασώτη που βρίσκεται 4 χλμ από το Βραχάσι. Το μοναστήρι έχει πλούσια ιστορία και μέχρι σήμερα σώζεται η δίκλητη εκκλησία καθώς και μερικά κελιά, τα οποία έχουν αναστυλωθεί. Συζητώντας με τον πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου Βραχασίου Δημήτρη Κυριακάκη μπορεί κάποιος να μάθει αρκετά ιστορικά στοιχεία, αλλά και θρύλους και παραδόσεις που σώζονται μέχρι τις μέρες μας μέσω της προφορικής παράδοσης του χωριού.Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου θεμελιώθηκε το 961 μ.Χ. από τον Νικηφόρο Φωκά για να ευχαριστήσει το θεό αλλά και του Βραχασώτες για την συνεισφορά τους στον αγώνα απελευθέρωσης της Κρήτης από τους Άραβες . Τον 14ο αιώνα όταν ξέσπασε στο Οροπέδιο Λασιθίου η επανάσταση των Καλλεργών (1365-1367) ενάντια στην ενετοκρατία, οι ενετοί έκαψαν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου γιατί ήταν εστία επαναστατών και γιατί από το σημείο αυτό οι επαναστάτες μπορούσαν να μετακινούνται με ευκολία από και προς το οροπέδιο Λασιθίου. Οι ενετοί απαγόρευσαν για 100 χρόνια να γίνει οποιαδήποτε καλλιέργεια και κτηνοτροφία στο οροπέδιο Λασιθίου.

Το 1540 πάνω στην καμένη εκκλησία (τμήμα της οποίας διακρίνεται μέχρι σήμερα) κτίστηκε το βόρειο κλήτος του Αγίου Γεωργίου της σημερινής εκκλησίας από τον Γεδεών, τον αρχηγέτη των μοναστών. Το 1558 κτίστηκε το νότιο κλήτος του Αγίου Δημητρίου. Από εκείνη την περίοδο εγκαταστάθηκαν μοναχοί και το μοναστήρι άρχισε να ακμάζει.

Μερικούς αιώνες αργότερα και στη διάρκεια της τουρκοκρατίας στη μονή λαμβάνουν χώρα δραματικά γεγονότα. Κατά την επανάσταση του Δασκαλογιάννη (1770), σύμφωνα με την παράδοση, στην περιοχή καμπί πιο πάνω από το μοναστήρι σουβαρήδες (τούρκοι ταχυδρόμοι) βίασαν την αδελφή του Γαβριήλ, ηγουμένου της μονής. Στη συνέχεια λόγω της καταρρακτώδους βροχής κατέλυσαν στο μοναστήρι για να περάσουν τη νύχτα. Ο ηγούμενος Γαβριήλ αν και είχε πληροφορηθεί για το συμβάν με την αδελφή του, αρχικά τους καλοδέχτηκε και τους πέρασε στο τυροκομείο του μοναστηριού για να τους κεράσει. Σύμφωνα πάντα με την προφορική παράδοση, για να εκδικηθεί τον βιασμό, τους αιχμαλώτισε με τη βοήθεια των άλλων μοναχών και τους ζεμάτησε με αχνιστό χουμά. Στη συνέχεια για να εξαφανίσει τα πτώματα τα πέταξε σε μια αχνίστρα στο βουνό Κολόκυνθα. Ο ηγούμενος Γαβριήλ έχοντας τύψεις εξομολογήθηκε την πράξη του στον ηγούμενο της μονής του Άγιου Γεώργιου του Επανωσήφη που ήταν μετόχιο του Αγίου Γεωργίου του Βραχασώτη. Οι Τούρκοι ψάχνοντας του υπαίτιους της εξαφάνισης των Σουβαρήδων και κάνοντας έρευνες κακοποίησαν και βασάνισαν τον ηγούμενο του Επανωσήφη που αναγκάστηκε να αποκαλύψει την αλήθεια. Πολυάριθμα τουρκικά στρατεύματα πολιόρκησαν την μονή του Αγίου Γεωργίου του Βραχασώτη για να συλλάβουν τον ηγούμενο Γαβριήλ και ακολούθησε φονική μάχη. Κατά τη διάρκεια της μάχης αυτής δέχτηκε πυροβολισμό η πέτρινη εικόνα που βρίσκεται στο καμπαναριό της μονής και απεικονίζει τον Άγιο Γεώργιο να σκοτώνει τον Λέοντα. Το σημάδι του πυροβολισμού υπάρχει μέχρι και σήμερα στην εικόνα του καμπαναριού. Σύμφωνα με την παράδοση η σφαίρα επέστρεψε και σκότωσε τον Τούρκο που πυροβόλησε. Οι τούρκοι κατάφεραν να συλλάβουν τον ηγούμενο Γαβριήλ και τον μετέφεραν στο Μεϊντάνι στο Ηράκλειο για να τον κρεμάσουν. Όπως μας μεταφέρει ο Δημ. Κυριακάκης, πριν τον απαγχονισμό ο δήμιος ρώτησε τον ηγούμενο πόσους τούρκους έχει σκοτώσει. Προφασιζόμενος ότι δεν άκουσε ο Γαβριήλ κατάφερε να φέρει τον δήμιο σε κοντινή απόσταση και αποσπώντας του την προσοχή μπόρεσε να τον χτυπήσει και να τον σκοτώσει, απαντώντας του στη συνέχεια «ενενήντα εννιά τούρκους έχω σκοτώσει και με σένα εκατό». Ο ηγούμενος Γαβριήλ δεν μπόρεσε βέβαια να αποφύγει τον απαγχονισμό στον διαβόητο πλάτανο του μεγάλου Κάστρου. Οι τούρκοι ακόμη κατέστρεψαν όλα τα κτίσματα της μονής εκτός την εκκλησία, κατάσχεσαν όλα τα κτήματα και τα έβγαλαν σε δημόσιο πλειστηριασμό. Οι Βραχασώτες τότε αγόρασαν τα περισσότερα κτήματα για να μπορέσουν αργότερα να τα επιστρέψουν στη μονή.

Παρόλα αυτά το μοναστήρι του Άγιου Γεώργιου του Βραχασώτη συνέχισε να αποτελεί λίκνο των αεί επαναστατημένων Κρητικών. Εκεί λειτουργούσε κρυφά εργαστήριο κατασκευής πυρίτιδας που με τη χρήση νερόμυλων παρήγαγε μεγάλες ποσότητες μπαρουτιού για τις ανάγκες των αγώνων Το 1820 έγινε και πάλι στο μοναστήρι μάχη με τους Τούρκους στην οποία σκοτώθηκαν 18 μοναχοί, ενώ κατάφερε να διαφύγει ο τότε ηγούμενος Σαμουήλ. Τον κυνήγησαν και πάνω από την μονή, στα Βραχασώτικα βουνά, στην τοποθεσία «του πατέρα τα κατσοπρίνια» , τον περικύκλωσαν και τον εκτέλεσαν. Ο εικοστός μοναχός της μονής διεσώθη γιατί απουσίαζε για υποθέσεις στη μονή Αγκαράθου και έγινε ο επόμενος ηγούμενος. Το 1823 σε μάχη στην περιοχή της μονής σκοτώθηκε ο Ιωάννης Μιχελιδάκης Σφακιανάκης, πατέρας του μετέπειτα οπλαρχηγού Κωσταντίνου Σφακιανάκη.
Το 1859 ο Βραχασώτης μοναχός Μανιδοπατέρας έγινε ηγούμενος της μονής, άρχισε ριζική ανασυγκρότηση της μονής και οι Βραχασώτες επέστρεψαν στη μονή τα κτήματα που είχαν κατασχέσει οι Τούρκοι. Το 1866, όταν ξέσπασε η επόμενη μεγάλη Κρητική επανάσταση ο ηγούμενος Μανιδοπατέρας ευλόγησε στον Άγιο Γεώργιο το Βραχασώτη τα όπλα των επαναστατών της ανατολικής Κρήτης και του επικεφαλής τους Βραχασώτη Κωσταντίνου Σφακιανάκη. Μετά το πέρας της επανάστασης μερικά χρόνια αργότερα ο ηγούμενος Μανιδοπατέρας κάλεσε τον Λασιθιώτη Μανόλη Μακράκη και φιλοτέχνησε το τέμπλο της μονής. Του παρείχε τα καλύτερα υλικά και έτσι έγινε ένα πραγματικό αριστούργημα.

Η μονή σταμάτησε τη λειτουργία της το 1909 ενώ ο τελευταίος ηγούμενος ονομαζόταν Δινεράκης.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής χρησιμοποιήθηκε ως λημέρι ανταρτών του ΕΑΜ ΕΛΑΣ.

Στις 31/12/2006 τελέστηκε εκεί η ορκωμοσία του κοινοτικού συμβούλιο Βραχασίου, που προέκυψε μετά την ανασύσταση της Κοινότητας κατόπιν του οχτάχρονου αγώνα των κατοίκων του Βραχασίου και της Μιλάτου. Η ορκωμοσία πραγματοποιήθηκε σε συγκινητικό κλίμα, ενώ παραβρέθηκε και ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριος.

Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη προσπάθεια αναστύλωσης των σωζόμενων κελιών της μονής από επιτροπή που είχε συσταθεί από την Κοινότητα Βραχασίου, προσπάθεια που έχει φέρει πολύ καλά αποτελέσματα. Στην δίκλητη εκκλησία τελούνται λειτουργίες στις γιορτές των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου από την ενορία Βραχασίου στην οποία ανήκει η εκκλησία, ενώ κατά καιρούς τελούνται και μυστήρια (γάμοι, βαφτίσεις).

Η ιστορική μονή Αγίου Γεωργίου του Βραχασώτη βρίσκεται σε μια πολύ όμορφη κατάφυτη περιοχή, μόλις 4 χλμ από το Βραχάσι και 5 χλμ από την εθνική οδό Ηρακλείου Αγίου Νικολάου. Παρά το ότι εκκρεμεί το έργο ασφαλτόστρωσης του δρόμου, ο υπάρχον χωματόδρομος είναι αρκετά καλός, ενώ η διαδρομή είναι ιδανική και για περίπατο αφού δεν έχει υψομετρικές διαφορές. Σίγουρα ο Άγιος Γεώργιος ο Βραχασώτης αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά μέρη που αξίζει να επισκεφθεί κάποιος στην περιοχή μας.

Γιώργος Μανουσάκης