Πριν μερικές ημέρες, το δημοτικό συμβούλιο Αγίου Νικολάου οργάνωσε διαμαρτυρία επειδή ξενοδοχειακή μονάδα στην περιοχή Αμμουδάρα πήρε άδεια από το Υπουργείο Τουρισμού να προβεί σε μπάζωμα και διαμόρφωση λιμενοβραχίονα, παρά το γεγονός ότι η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του εν λόγω έργου είχε απορριφθεί και από το δημοτικό συμβούλιο Αγίου Νικολάουυ και από το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λασιθίου. Παρά την αντίθετη άποψη λοιπόν των δύο αυτών οργάνων αυτοδιοίκησης, το αρμόδιο υπουργείο είχε τη δυνατότητα να εγκρίνει τη μελέτη και έτσι το έργο γίνεται.
Η περίπτωση αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της περιφρόνητικής μεταχείρησης της τοπικής αυτοδιοίκησης από την εκτελεστική εξουσία.
Το Σύνταγμα της χώρας μας στο άρθρο 102 παρ. 1 αναφέρει: "Η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού. Υπέρ των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης συντρέχει τεκμήριο αρμοδιότητας για τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων."
Όμως το τεκμήριο αρμοδιότητας δεν εφαρμόζεται , αφού οι υπουργοί νομοθετικά παίρνουν τη δυνατότητα λήψης όλων των σηματικών αποφάσεων και δίνουν στην αυτοδιοίκηση μόνο γνωμοδοτικές αρμοδιότητες. Ακόμα και η κατασκευή έργων σημαντικών για τις τοπικές κοινωνίες εξαρτάται απόλυτα από τη χρηματοδότιση των υπουργείων εσωτερικών και δημοσίων έργων.Έτσι η τοπική αυτοδιοίκηση έχει μείνει κολοβή με δυνατότητες που πολύ απέχουν από τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων και σχετίζονται κυρίως με τη διεκπεραίωση λειτουργιών όπως η αποκομιδή απορριμμάτων και η συντήριση των δικτύων ύδρευσης.
Ο ακρωτηριασμός των αποφασιστικών διοικητικών αρμοδιοτήτων της τοπικής αυτοδιοίκησης αποτελεί πρόβλημα μεγάλο και ανυπέρβλητο με το οποίο έρχονται καθημερινά σε επαφή όλοι οι αιρετοί. Αποτελεί συνταγματική εκτροπή της Βουλής και όσων νομοθετούν, την οποία οι περισσότεροι αιρετοί ανέχονται και δυστυχώς ελάχιστοι την αναδεικνύουν και απαιτούν την επανόρθωση της.
