Tην Κυριακή 9/11ου κηδεύτηκε στη Μίλατο ο Γεώργιος Α. Φινοκαλιώτης, συνταξιούχος, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 83 ετών. Ο κ. Φινοκαλιώτης είχε διατελέσει την περίοδο 1997 – 2003 πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Μιλάτου.
Παρά το γεγονός ότι δεν καταγόταν, ούτε μεγάλωσε στη Μίλατο, η ζωή του υπήρξε έντονα δεμένη με το χωριό μας. Για πολλά χρόνια ερχόταν στη Μίλατο από την Αθήνα όπου έμενε, στις διακοπές του Πάσχα και του καλοκαιριού για να παραθερίσει, με την αγαπημένη του σύζυγο Ρένα και τα δυο παιδιά του, Ανδρέα και Τζοάννα. Όταν η ζωή τα έφερε έτσι που έχασε πρόωρα τη σύζυγο του και ο ίδιος συνταξοδοτήθηκε, επέλεξε τη Μίλατο ως μόνιμο λιμάνι της ζωής του. Σταδιακά αναμείχθηκε με την κοινωνική και πολιτιστική ζωή του χωριού και πρόσφερε με κάθε τρόπο, είτε με το πηγαίο καλλιτεχνικό του ταλέντο, είτε με την ευγενική και γενναιόδωρη φυσική παρουσία του,
Κι΄ όταν η μοίρα και οι πολιτικές αποφάσεις μιας απόμακρης εξουσίας έμπλεξαν το χωριό μας σε μια μεγάλη περιπέτεια, ο κ. Γιώργος στάθηκε στο πλευρό της κοινής απόφασης και βρέθηκε –ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του- στο δρόμο να αγωνίζεται κα να διαδηλώνει για το δίκιο και το μέλλον της Μιλάτου και των Μιλαθιανών, όντας και ο ίδιος πλέον Μιλαθιώτης και μάλιστα πιο Μιλαθιώτης από πολλούς άλλους. Ακούραστος, παρά την ηλικία του, υπήρξε ευγενικός συμπαραστάτης σε κάθε προσπάθεια, σε κάθε συνέλευση, σε κάθε διαδήλωση, σε κάθε δικαστήριο. Οργανωτικός και εφευρετικός προσπάθησε και κατάφερε να κρατάει από την πρώτη στιγμή ένα πλήρες αρχείο από ντοκουμέντα, γραπτά και ηχητικά, και δημοσιεύματα σχετικά με την κοινή προσπάθεια για το δήμο Βραχασίου, ένα αρχείο που αποτελεί πλέον πολύτιμη παρακαθήκη για τις επόμενες γενιές της περιοχής μας. Απλόχερα πρόσφερε όπως και όσο μπορούσε, πάντα δημιουργικός, ευγενής και ευπροσήγορος, μη μπορώντας να δεχθεί την κατάφορη αδικία και την αλαζονεία της κομματικής εξουσίας που έφτασε στο σημείο να μας αναγκάσει να θρηνούμε ζωές συγχωριανών μας.
Ο κ. Γιώργος έζησε μαζί μας όλες τις πίκρες, τις αγωνίες και τις απογοητεύσεις του κοινού αγώνα, έζησε όμως και τη μεγάλη χαρά της δικαίωσης μαζί με την προσμονή ενός καλύτερου αύριο για τη Μίλατο, το χωριό που τόσο αγάπησε και τόσο τον αγάπησε. Περήφανος για όσα έζησε σ΄ αυτό το δεύτερο τμήμα της ζωής του, ο κ. Γιώργος επέλεξε τη Μίλατο για τελευταία και μόνιμη κατοικία του. Παρά το ότι έφυγε γι΄ αυτήν πλήρης ημερών, η απώλεια του προκάλεσε σε όλους μας μεγάλη θλίψη και στενοχώρια. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Γιώργος Μανουσάκης
