"Ψηφίσαμε Πρωθυπουργό σαραντάρη ή εβδομηντάρη”;

Ένα από τα κύρια ζητήματα που μου δημιούργησαν ως πολίτη θετικές εντυπώσεις για τον Αλέξη Τσίπρα, ήταν η ηλικία του. Είμαστε στην ίδια ηλικία και έδειχνε ότι αποτελεί την πιο αξιόπιστη λύση ανανέωσης του πολιτικού συστήματος της χώρας και της αριστεράς. Με ριζοσπαστικές ιδέες για το μέλλον τη χώρας και της Ευρώπης για την απεμπλοκή της από τα μνημόνια και τη λιτότητα, με λόγο μεστό και κατανοητό, ο Αλέξης Τσίπρας αποτέλεσε αναμφισβήτητα τον κύριο παράγοντα που οδήγησε το ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας δημιουργώντας ελπίδες σε εκατομμύρια Έλληνες -και σε μένα- ότι πλησιάζει το τέλος των μνημονίων και έρχονται καλύτερες μέρες για τη χώρα. Το ίδιο έδειχναν και οι στενοί συνεργάτες του (Γ. Σακελαρίδης, Νίκος Παππάς, Τ. Κορονάκης) άτομα της ίδιας περίπου ηλικίας και με εξίσου ριζοσπαστικές ιδέες.

Όμως από τη στιγμή που ο Α. Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός, η εικόνα αυτή άρχισε να θαμπώνει στα μάτια μου. Υπουργός επικρατείας τοποθετήθηκε ο Αλ. Φλαμουράρης, πολύ μεγάλος σε ηλικία,  ο άνθρωπος που ήταν λέει ο “μέντορας” του Αλ. Τσίπρα και τον οποίο προσωπικά δεν τον είχα δει ούτε μία φορά στην τηλεόραση πριν τις εκλογές της 25ης Γενάρη, ενώ δεν τον είχα καθόλου υπόψιν μου από πριν.

Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου τοποθετήθηκε κάποιος κύριος Σπ.Σαγιάς, επίσης μεγάλος σε ηλικία, που δεν τον ξέραμε καθόλου από πριν, αλλά μάθαμε ότι ήταν δικηγόρος σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες (cosco κλπ).

Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης τοποθετήθηκε ο Γ. Δραγασάκης (εξηντάρης και βάλε) που όπως είδαμε και από τι εξελίξεις (δημοψήφισμα πριν και μετά) παίζει καθοριστικό ρόλο στις αποφάσεις της κυβέρνησης, ενώ κάποιοι τον παρουσιάζουν τόσο ισχυρό στη λήψη των τελικών αποφάσεων που να δικαιολογεί το χαρακτηρισμό “δεύτερος πρωθυπουργός”.

Στους παραπάνω να προσθέσουμε και τον επίσης εβδομηντάρη κύριο Στέλιο Παππά, πατέρα του υπουργού Επικρατείας Ν. Παππά, ιστορικό στέλεχος της αριστεράς, που ξεκινήσαμε να τον βλέπουμε στις τηλεοπτικές μας οθόνες μόλις φάνηκε η στροφή της κυβέρνησης σχετικά με τα μνημόνια και μόλις ξεκίνησε η προσπάθεια αποδήμησης των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που διαφώνησαν με το 3ο μνημόνιο.

Ο παραπάνω κύκλος ηλικιωμένων κυρίων είναι  εμφανές ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις κυβερνητικές εξελίξεις το τελευταίο διάστημα και οδήγησε τον Πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα στην  ιδεολογική θέση ΤΙΝΑ (There Is No Alternative – δεν υπάρει εναλλακτική λύση) που ακύρωσε τις συνεδριακές και προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και διέλυσε τις ελπίδες μας για έναν διαφορετικό δρόμο χωρίς μνημόνια και υποταγή στην τρόικα.

Ο ίδιος κύκλος είναι των εβδομηντάρηδων είναι φανερό ότι παίζει κύριο ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις στην κυβέρνηση και στο κόμμα, αφού πλέον βγαίνουν οι ίδιοι και υπερασπίζονται την επιλογή της διαχείρισης του νέου μνημονίου από το ΣΥΡΙΖΑ και την περιθωρειοποίηση των στελεχών που διαφωνούν με αυτή την τακτική.

Και το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα μετά από αυτά είναι : “ψηφίσαμε Πρωθυπουργό σαραντάρη ή εβδομηντάρη”;

Γιώργος Μανουσάκης

Η νομισματική μεγγένη του Ευρώ και η περίπτωση της Φινλανδίας

Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα επιχειρείται από τα κατευθυνόμενα μέσα ενημέρωσης και από επίσης κατευθυνόμενες πολιτικές δυνάμεις να δαιμονοποιηθεί κάθε συζήτηση σχετικά με πιθανή έξοδο της χώρας μας από τη νομισματική μεγγένη της Ευρωζώνης. Τα ίδια κέντρα παρουσιάζουν δημοσκοπήσεις στις οποίες πάντα ποσοστό περισσότερο του 70% των ερωτηθέντων πολιτών επιθυμεί την παραμονή στη νομισματική ζώνη του Ευρώ. Βέβαια οι δημοσκοπήσεις αυτές προέρχονται από εταιρίες  των οποίων η αξιοπιστία των μετρήσεων έχει αμφισβητηθεί πολλές φορές από την αναντιστοιχεία με τα πραγματικά εκλογικά αποτέλεσματα. Πιο πρόσφατο παράδειγμα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, που οι δημοσκοπικές εταιρίες έδειχναν στις μετρήσεις τους ότι θα είναι ντέρμπι, ή ότι προηγείται το ΝΑΙ, και τελικά η διαφορά ΟΧΙ-ΝΑΙ ξεπέρασε τις 23 μονάδες δείχνοντας ότι οι μετρήσεις των δημοσκοπικών εταιριών της χώρας μας δεν είναι καθόλου αξιόπιστες.

Είναι λοιπόν προφανές από τα παραπάνω ότι γίνεται εσκεμμένη προσπάθεια από τα διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα της χώρας να παρουσιαστεί ότι μία έξοδος της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση του ΕΥΡΩ ισοδυναμεί με καταστροφή και ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο.

Έτσι αποφεύγεται και κάθε ουσιαστική συζήτηση για το αν η ένταξη της Ελλάδας στη νομισματική ένωση την έχει οφελήσει ή όχι, ή ποιες χώρες έχει ωφελήσει και ποιες έχει ζημιώσει. 

Αυτή όπως η απόκρυψη της διαφορετικής άποψης δεν γίνεται και στο εξωτερικό, όπου έχει ανοίξει ένας ευρύτατος δημόσιος διάλογος για το θέμα στον οποίο μετέχουν αρθρογράφοι, οικονομολόγοι και πολιτικοί από όλους τους ιδεολογικούς χώρους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας  Washington Post (όπως αναδημοσιεύεται από την ιστοσελίδα in.gr) που παρουσιάζει  μία οικονομία της Ευρωζώνης ως παράδειγμα για τα προβλήματα του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.

Και αυτή η χώρα δεν είναι η Ελλάδα, αλλά μία  χώρα που θεωρείται υπόδειγμα, η Φινλανδία. 

Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι ναι μεν το ευρώ δεν προκάλεσε την παρατεταμένη υφεσιακή τάση της φινλανδικής οικονομίας, αλλά εγείρει ουσιαστικά το ερώτημα εάν εμποδίζει την υπέρβασή της.

O οικονομικός συντάκτης της εφημερίδας Ματ Ο' Μπράιεν χαρακτηρίζει την Φινλανδία «το παράδειγμα του γιατί δεν λειτουργεί το ευρώ»: Η χώρα, που έχει ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου, σχεδόν ανύπαρκτη διαφθορά και χαμηλό χρέος, έχει χρόνια να δει το ΑΕΠ της να αυξάνεται. 

Η Φινλανδία ήταν ανέκαθεν μεσαίου μεγέθους οικονομία (που έχει περάσει παλιότερα και τις δικές της βαριές κρίσεις) και ο συντάκτης συνοψίζει ως εξής τις ρίζες των τωρινών της προβλημάτων: Ο «θάνατος» της Nokia, η οποία κάποτε είχε φτάσει να είναι το 4% ολόκληρης της φινλανδικής οικονομίας, η κάμψη στο εμπόριο ξυλείας λόγω της μετάβασης σε έναν κόσμο με λιγότερο χαρτί και, επιπλέον, τα προβλήματα στη ρωσική οικονομία που ήταν μία από τις σημαντικές αγορές για τις φινλανδικές εξαγωγές. 

Τα προβλήματα αυτά δεν προκλήθηκαν από το ευρώ, όμως ο συντάκτης θεωρεί ότι το Ελσίνκι δεν έχει καταφέρει να τα υπερβεί εξαιτίας του ευρώ. «Η Φινλανδία δεν μπορούσε να κάνει αυτό που κανονικά θα έκανε μία χώρα σε τέτοια περίπτωση, να υποτιμήσει το νόμισμά της» γράφει -δεν φταίει, υποστηρίζει, το ευρώ για τα προβλήματα της φινλανδικής οικονομίας, αλλά φταίει για το ότι δεν τα έχει ξεπεράσει. 

Ο συντάκτης αντιλαμβάνεται ότι το επιχείρημά του μπορεί να μην φαίνεται πολύ ισχυρό, και για αυτό αντιπαραβάλλει τη γειτονική Σουηδία, η οποία έχει επιλέξει να μείνει εκτός Ευρωζώνης. 

Η σουηδική οικονομία δεν είναι ευθέως συγκρίσιμη με την φινλανδική, όμως ο συντάκτης κάνει το βήμα να συγκρίνει την πορεία των δύο οικονομιών την τελευταία δεκαετία: Οι πορείες των δύο ΑΕΠ κινούνται παράλληλα και παρατηρείται ταυτόχρονα η κάμψη στην κρίση του 2008. Όμως, η σουηδική οικονομία ανέκαμψε, αλλά η φινλανδική έχει μείνει στα ίδια επίπεδα. 

Αυτά είναι σημαντικά παραδείγματα που θα πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν μας όταν διαμορφώνουμε άποψη για το κατά πόσο η χώρα μας πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί εντός της νομισματικής ένωσης, παρά το ότι η οικονομία της Φιλανδίας έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά με την οικονομία της χώρας μας (χαμηλό δημόσιο χρέος). Το ευρώ ως νόμισμα δεν βοηθά οικονομίες που θέλουν να απαγγιστρωθούν από την ύφεση και να επανέλθουν στην ανάπτυξη, αφού είναι ένα “σκληρό” νόμισμα που ευνοεί εμφανώς τις πιο δυνατές οικονομίες της Ευρωζώνης εις βάρος των πιο αδύναμων.

 Η εμμονή κάποιων  στην μη απαγγίστρωση από τη νομισματική ένωση σχετίζεται άμεσα με τα μέτρα λιτότητας που μπορούν και επιβάλλονται συνεχώς με την απειλή του grexit και τη χρεωκοπίας, όπως το έχουμε ζήσει τόσες φορές στο παρελθόν και το ζήσαμε και με δραματικό τρόπο πριν απόμερικές ημέρες. Αυτά τα μέτρα λιτότητας ευνοούν προφανώς τις μεγάλες επιχειρήσεις εις βάρος των μικρομεσαίων και των εργαζόμενων και συνταξιούχων, και αυτός είναι ο λόγος που τα κανάλια και τα κόμματα των μεγαλοπειχειρηματιών προπαγανδίζουν τόσο πολύ υπέρ του Ευρώ και ενάντια σε μια πιθανή έξοδο της χώρας από τη νομισματική ένωση. Θέλουν συνεχείς εκβιασμούς με grexit που θα φέρνουν μακροχρόνια  συνεχή λιτότητα και πάλι λιτότητα.

Γιώργος Μανουσάκης

Το τρίτο μνημόνιο θα δώσει τη “χαριστική βολή” στο δημόσιο σύστημα υγείας

 του Γιώργου Μανουσάκη

Η εφαρμογή των δύο πρώτων μνημονίων την περίοδο 2010-2015 προκάλεσε τεράστιες ρωγμές στη λειτουργία του δημόσιου συστήματος υγείας στη χώρα μας με τη συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων σε αυτό (περισσότερο από 30%) και με την τεράστια περικοπή των χρηματοδοτήσεων (που ξεπερνά το 50%).

Ουσιαστικά τα δύο μνημόνια που επέβαλαν οι δανειστές και εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας έφεραν το δημόσιο σύστημα υγείας ένα βήμα πριν την πλήρη λειτουργική του κατάρρευση.

Στο πρώτο εξάμηνο του 2015, μετά την κυβερνητική αλλαγή του Γενάρη, δημιουργήθηκαν μεγάλες ελπίδες ότι είναι δυνατόν να υπάρξει μια ανάκαμψη στη δημόσια υγεία, μετά μάλιστα και τις δημόσιες δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα στις 2/4/15 για 4.500 προσλήψεις στην υγεία μέσα στο 2015. Δυστυχώς όμως οι εξαγγελίες μέχρι στιγμής, τέσσερις μήνες μετά, δεν έχουν υλοποιηθεί ούτε στο ελάχιστο, αφού δεν έχει εκδοθεί ούτε μία προκήρυξη μόνιμων θέσεων από το ΑΣΕΠ.

Η εκβιαστική κατάληξη των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με τους δανειστές και η κοινοβουλευτική έναρξη των διαδικασιών για υπογραφή τρίτου μνημονίου χρηματοδότησης, προδιαγράφουν μελανό το μέλλον της δημόσιας υγείας στη χώρα μας, με δεδομένη τη γραμμή που έχουν ακολουθήσει μέχρι σήμερα οι δανειστές στα θέματα δημ. Υγείας και την τεράστια ζημιά που έχει προκληθεί ήδη στο σύστημα.

Είναι πλέον εμφανές ότι υπάρχουν πολύ μικρές έως καθόλου πιθανότητες να ολοκληρωθούν διορισμοί μόνιμου προσωπικού στο δημόσιο σύστημα υγείας μέσα στο 2015, ενώ υπό την πίεση της τρόικας είναι αμφίβολο αν θα ολοκληρωθούν διορισμοί και πόσοι μέσα στο 2016. Την ίδια ώρα, λόγω της αλλαγής των όρων του ασφαλιστικού, βρίσκεται σε εξέλιξη νέο κύμα φυγής μονίμων υπαλλήλων με συνταξιοδοτήσεις που αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο τις δομές του ΕΣΥ.

Οικονομικά, οι δημόσιες δομές υγείας έχουν λάβει ελάχιστες χρηματοδοτήσεις και επιχορηγήσεις μέσα στο 2015 και θεωρείται πλέον δεδομένο ότι θα εφαρμοστεί η αρχική πρόβλεψη χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2015 που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των Νοσοκομείων και των άλλων δομών της δημόσιας υγείας.

Σ΄ αυτά πρέπει να προσθέσουμε τη μνημονιακή δέσμευση της κυβέρνησης για "εξορθολογισμό" του ενιαίου μισθολογίου το 2016 και για μείωση του μισθολογικού κόστους στο δημόσιο μέχρι το 2019.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το νέο Μνημόνιο στον Αγ. Νικόλαο (Video)

 

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το νέο Μνημόνιο έγινε στην κεντρική πλατεία του Αγ. Νικολάου το απόγευμα της Τετάρτης 15-7-2015
ημέρα της 24ωρης απεργίας της ΑΔΕΔΥ.. Ο πρόεδρος των εργαζομένων στο νοσοκομείο του Αγ. Νικολάου μας ενημέρωσε για το σκοπό της συγκέντρωσης καθώς επίσης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο με την μη έγκριση του προϋπολογισμού.

 

Aπό το ιστολόγιο ΣΗΤΕΙΑ - ΝΕΑ

Ένα σύντομο σχόλιο για τις πολιτικές εξελίξεις

Τις τελευταίες δύο ημέρες δεν είμαι απλά μουδιασμένος, αλλά απογοητευμένος και πάρα πολύ στενοχωρημένος. Είχαμε την ελπίδα ότι με το ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα θα μπει ένα τέλος στα μνημόνια και στη λιτότητα, και συνεχίζονται δυστυχώς τα ίδια.

Το ίδιο έργο με άλλους πρωταγωνιστές: Μνημονιο ή χρεωκοπία!

Μοναδική παρηγοριά  η στάση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που τίμησαν το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος και δεν ψήφισαν την πρόταση για 3ο μνημόνιο.

Αυτό που με εκνευρίζει αφάνταστα είναι ότι όσοι έκαναν το ΟΧΙ μας ΝΑΙ, έχουν το θράσος και κατηγορούν ως ριψάσπιδες τους βουλευτές που δεν συνηγόρησαν στην παραχάραξη της λαϊκής εντολής του δημοψηφίσματος. 

Λένε ότι έτσι στερούν από το ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα να παραμείνει κυβέρνηση και να εφαρμόσει καλύτερα και πιο φιλολαϊκά το 3ο μνημόνιο. 

Αυτό που ξεχνούν είναι ότι στις 25 Γενάρη ο λαός ψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ για να δώσει τέλος στη λιτότητα και στα μνημόνια και όχι για να διαχειριστεί καλύτερα τα μνημόνια.

 Αν θέλετε να κάνετε αυτό, πάρτε καινούργια εντολή κύριοι. 

Μη μιμείστε όμως τους διαχειριστές του "λεφτά υπάρχουν" και των "ζαππείων".

Γιώργος Μανουσάκης

Video από τη συγκέντρωση για τη στήριξη του ΟΧΙ στην Πλατεία Αγ. Νικολάου

Video από τη συνέντευξη τύπου σωματείων του ν. Λασιθίου για το δημοψήφισμα

Γ. Μανουσάκης: Κάποιοι ξεδιάντροπα ποντάρουν να βγει το ΝΑΙ για να επανέλθουν τα κόμματα τους στην κυβέρνηση

 

Σχολιάζοντας την απόφαση της εκτελεστικής επιτροπής της ΠΟΕΔΗΝ για το δημοψήφισμα (δείτε την ΕΔΩ) ο Γιώργος Μανουσάκης, γενικός σύμβουλος της ΠΟΕΔΗΝ εκλεγμένος με το ΜΕΤΑ, αναφέρει τα παρακάτω:

Αυτό το κείμενο αποτελεί ντροπή για το συνδικαλιστικό κίνημα, ντροπή για τους χιλιάδες εργαζόμενους στα νοσοκομεία που αντιστέκονται στις πολιτικές λιτότητας τα τελευταία χρόνια.

 

Κάποιοι ξεδιάντροπα ποντάρουν να βγει το ΝΑΙ για να επανέλθουν τα κόμματα τους στην κυβέρνηση και να αποκτήσουν ξανά ανοιχτές πόρτες στα υπουργεία και για να συνεχίσουν να έχουν ανοιχτές πόρτες στις διοικήσεις των νοσοκομείων. Δεν σκέφτονται τους συναδέλφους τους, αλλά τους εαυτούς τους

 

Είμαι σίγουρος ότι τα θλιβερά απομεινάρια του συνδικαλιστικού κινήματος που μεγαλούργησε στα προμνημονιακά χρόνια, σε λίγο καιρό θα έχουν την πολιτική τύχη όσων κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια.

 

Aπό τη σελίδα YGEIONOMIKOI.GR