Δελτίο Τύπου της τοπικής επιτροπής Αγιονικολιωτών, για την πρωτοβουλία «Ένα καράβι για τη Γάζα».

Ο στολίσκος που μετέφερε οικοδομικό και ιατρικό υλικό για την ρημαγμένη πόλη της Γάζας, έπεσε στα χέρια του κατά συρροή δολοφόνου ισραηλινού στρατού. Άνθρωποι από 50 χώρες (ανάμεσά τους δεκάδες έλληνες και μετανάστες στην Ελλάδα), μεταφέροντας υλικό που αγοράστηκε από την ανιδιοτελή χρηματική προσφορά εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων ανά τον κόσμο, είχαν πλάι τους το δίκιο όλων των αγώνων. Το δίκιο κάθε καταπιεζόμενου λαού που υπήρξε σε αυτό τον πλανήτη σ' ολόκληρη την Ιστορία του ανθρώπινου είδους. Αυτό το Δίκαιο τσαλαπατήθηκε χθες τα ξημερώματα, από την μπότα ενός καθεστώτος-απαρτχάιντ. Ενός καθεστώτος που στηρίζει την ύπαρξή του, σε όλη την παράδοση καταπίεσης και εκμετάλλευσης που έχουν γνωρίσει οι λαοί. Αυτή η παράδοση αντιπροσωπεύεται σήμερα στα όπλα του.

Και δυστυχώς, το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ, δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνο. Η σιωπή είναι συνενοχή …και η σιωπή της Ευρωπαϊκής ένωσης μέχρι σήμερα ήταν εκκωφαντική. Μα και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου υποκύπτοντας σε κάθε απαίτηση του Ισραήλ, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους, αφενός για να αποκρύψουν την αποστολή από το φως της δημοσιότητας, αφετέρου για να ορθώσουν αναρίθμητα εμπόδια στο ταξίδι της, εμπόδια που ουσιαστικά έθεσαν τους μετέχοντες στην αποστολή, έρμαια των δολοφονικών διαθέσεων των σιωνιστών.

Τα δάκρυά τους τώρα στάζουν αίμα. Ο λαός είναι αυτός που πρέπει να απαιτήσει την επιστροφή των αιχμαλώτων, την καταδίκη του Ισραήλ και την δικαίωση των ηρώων που έπεσαν με αξιοπρέπεια, από τις σφαίρες.

Οι Αγιονικολιώτες Γιώργος Κλώντζας, Αλέκος Χιλδάρης, Αλέξανδρος Ευαγγέλου και ο δημοσιογράφος Ιάσωνας Ταβλάς, αποτέλεσαν πλήρωμα του υπό Αμερικανική σημαία σκάφους challenger II και είναι όλοι καλά στην υγεία τους. Δεν κατάφεραν να συμμετάσχουν στην τελική επιχείρηση αφού λόγω τεχνικού προβλήματος κατέπλευσαν στην Λεμεσό παρά την σχετική απαγόρευση της Κυπριακής κυβέρνησης για απόπλου και κατάπλου των πλοίων αλληλεγγύης σε Κυπριακά λιμάνια. Να πούμε εδώ ότι οι υπεύθυνοι επιθεώρησης των Κυπριακών λιμενικών αρχών, θέλησαν να κατευθύνουν το πλοίο προς το κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου για επισκευές. Ευτυχώς οι ΑγιοΝικολιώτες, αρνήθηκαν να καταπλεύσουν στα κατεχόμενα αφού το πλοίο τους, θα ήταν το πρώτο πλοίο με καπετάνιο και πλήρωμα Ελλήνων που θα ελλιμενιζόταν στο ψευδοκράτος. Έτσι ο Γιώργος Κλώντζας αποβίβασε τους ακτιβιστές του challenger II στο πλοίο Mavi Marmara και ανάγκασε τις Κυπριακές αρχές να του επιτρέψουν την είσοδο του σκάφους του στη Λεμεσό.

Φίλες και φίλοι, οι τραγικές εξελίξεις δεν πρέπει να φοβίσουν το κίνημα αλληλεγγύης. Οι θυσίες των ακτιβιστών της δικαιοσύνης ας μας πεισμώσουν. Ας αγωνιστούμε ακόμα πιο επίμονα ώστε να υπάρξει παγκόσμια κατακραυγή εναντίον του κράτους του Ισραήλ και τελική απελευθέρωση του Παλαιστινιακού λαού από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του.

Η αντιευρωπαϊκή διάσταση του "Καλλικράτη"

To σχέδιο "Καλλικράτης" προβάλλεται από τους υποστηρικτές του ως μια προσπάθεια να προσαρμοστεί η χώρα μας στα Ευρωπαϊκά δεδομένα. Αυτό όμως αποτελεί παραπληροφόρηση, αφού η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη. Οι νέες συνενώσεις στην αυτοδιοίκηση απομακρύνουν ακόμα περισσότερο την αυτοδιοικητική κατάσταση της χώρας από όσα ισχύουν στις χώρες της Ε.Ε.

Στην Ελλάδα πριν τον Καλλικράτη είχαμε 1.034 Ο.Τ.Α, με μέσο όρο περίπου 10.000 κατοίκους ανά δήμο και μετά τον Καλλικράτη θα έχουμε 325 δήμους με μέσο όρο περίπου 30.000 κατοίκους ανά δήμο. Αντίθετα, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο μέσος όρος είναι 5.100 κατοίκους ανά δήμο. Βλέπουμε δηλαδή ότι ακόμα και πριν το Καλλικράτη οι δήμοι μας ήταν διπλάσιοι σε μεγέθος από τους Ευρωπαϊκούς.

Οι χώρες της Ε.Ε. δίνουν μεγάλη σημασία στην αυτοδιοίκηση και γι΄ αυτό αποφεύγουν τα μεγάλα σχήματα τα οποία τα θεωρούν δυσλειτουργικά και αντιδημοκρατικά. Χαρακτηριστικά είναι όσα ισχύουν σε κάποιες από τις χώρες του κορμού της Ευρωζώνης:

ΓΑΛΛΙΑ: 36.683 δήμοι. Το 95% των γαλλικών δήμων έχει πληθυσμό μικρότερο των 5.000 κατοίκων. Η Γαλλία, με τους 36.683 Πρωτοβάθμιους ΟΤΑ, κατέχει το 40% των δήμων και κοινοτήτων όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: 16 ομόσπονδα κρατίδια, 323 επαρχίες-αγροτικές περιοχές, 12.196 δήμοι και 116 πόλεις- επαρχίες. Πάνω από το 75% των γερμανικών δήμων έχει πληθυσμό μικρότερο των 5.000 κατοίκων.

ΙΤΑΛΙΑ: 8.101 δήμοι. Το μέσο μέγεθός τους είναι 7.270 κάτοικοι και το 71% των ΟΤΑ έχει πληθυσμό μικρότερο των 5.000 κατοίκων.

ΙΣΠΑΝΙΑ: 8.111 δήμοι. Ο μέσος πληθυσμός των Πρωτοβάθμιων ισπανικών ΟΤΑ είναι 5.430 κάτοικοι, ενώ το 85% των δήμων έχει πληθυσμό μικρότερο των 5.000 κατοίκων.
ΑΥΣΤΡΙΑ: 197 αστικοί δήμοι, 755 προάστια και 1.290 χωριά. Περισσότερο από το 90% των αυστριακών δήμων έχει πληθυσμό μικρότερο των 5.000 κατοίκων, ενώ μόνο πέντε δήμοι έχουν πληθυσμό μεγαλύτερο των 100.000 κατοίκων.

Επίσης στις χώρες της Ε.Ε. η αυτοδιοίκηση διαχειρίζεται μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ κάθε χώρας, κατά μέσο όρο το 12.7%, τη στιγμή που στην Ελλάδα η αυτοδιοίκηση διαχειρίζεται μόλις το 2.7% του ΑΕΠ και είναι τελευταία χώρα της Ε.Ε. (και) σε αυτόν τον τομέα. Το σχέδιο Καλλικράτης, παρότι προβλέπει ποσοστό από το ΦΠΑ και άλλους φορολογικούς πόρους προς την Τ.Α. επί της ουσίας αποσκοπεί σε μείωση της συνολικής χρηματοδότησης της αυτοδιοίκησης αφού στην έκθεση αξιολόγησης του νομοσχεδίου αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι στόχος του είναι και «η μείωση του συνόλου των χρηματορροών προς την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Αυτοδιοίκηση».

Τέλος, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σέβονται το δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών να έχουν αποφασιστικό λόγο στα θέματα των συνενώσεων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γι αυτό στο άρθρο 4 του "Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας υπάρχει η παρακάτω πρόβλεψη:

"Για κάθε μεταβολή των τοπικών εδαφικών ορίων, πρέπει προηγουμένως να ζητείται η γνώμη των ενδιαφερομένων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ενδεχομένως δια της οδού του δημοψηφίσματος εκεί όπου ο νόμος το επιτρέπει. " Ο Χάρτης κυρώθηκε από τη χώρα μας με το νόμο Ν.1850 / 1989 με την επιφύλαξη όμως του συγκεκριμένου άρθρου. Στην επιφύλαξη αυτή έχει στηρίχθηκε νομικά η πρώτη επιχείρηση αναγκαστικών συνενώσεων το 1997 με το σχέδιο "Καποδίστριας", στην ίδια επιφύλαξη στηρίζεται και η φετινή με το σχέδιο "Καλλικράτης". Η ειρωνεία είναι ότι και τις δύο φορές η καταστρατήγηση των ευρωπαϊκών νόμων και δεδομένων έγινε από το ίδιο "φιλοευρωπαϊκό" κόμμα και παρουσιάστηκε ως ευρωπαϊκή επιταγή!!!

Γιώργος Μανουσάκης

24/5/2010, δημοσιευμένο και στη σελίδα του Ραδιοφωνικού Σταθμού 104.4

Θέλουν να εξαγοράσουν ότι απομείνει στη χώρα με τα κλοπιμαία

Του Νίκου Κοτζιά

Η κυβέρνηση περιόρισε μαζί με το ΔΝΤ και την ΕΕ τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τις συντάξεις. Υπάρχει δε η επιθυμία να περιοριστούν και οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα. Το σύνολο των μέτρων που έχουν ληφθεί ή και παραληφθεί, δείχνουν ότι ορισμένα μέτρα δεν ελήφθησαν από «σιδερένια ανάγκη», αλλά επ’ ευκαιρίας αυτής της ανάγκης. Είναι δε χαρακτηριστικό, ότι η κυβέρνηση επί μισό χρόνο και πάνω δεν είχε πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο να μαζέψει τα απαιτούμενα ποσά από κατέχοντες και από όπου θα ήταν δίκαιο να παρθούν. Τόσο οικονομικά, όσο και ηθικά πολιτικά. Ως τέτοιες «πηγές» αναφέρομαι σήμερα, στους φοροφυγάδες και φοροκλέπτες. Στα καρτέλ και σε ορισμένους τραπεζίτες.

Η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή - τα καρτέλ
Δεν υπάρχει πολίτης που να μην γνωρίζει ότι μόνο οι μεγαλοφειλέτες στην εφορία χρωστούνε διαπιστωμένα 33 δισεκατομμύρια στο ελληνικό δημόσιο και εκ των οποίον ίσως θα γίνει δυνατό να συλλεχτεί τελικά το 10-15%. Τα άλλα έχουν πιθανό χαθεί κάτω από στρώματα και χαλιά, σε θυρίδες και οφ-σόρ εταιρίες. Μέρος τους, πιθανολογώ ότι θα χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές αγορές φιλέτων του δημοσίου, που ΕΕ και ΔΝΤ προτρέπουν να ξεπουλήσει το ελληνικό κράτος.Η αιτιολόγηση της μη είσπραξής τους, είναι είτε ότι οι εφορίες δεν είναι καλά επανδρωμένες, είτε ότι υπάρχουν πολλές υποθέσεις συσσωρευμένες στα δικαστήρια που δεν προλαβαίνουν να εκδικαστούν. Στην πραγματικότητα, όμως, η κυβέρνηση που τόση σπουδή έδειξε να τα πάρει από τους αδύναμους, διαθέτει άμεσες λύσεις και ως προς αυτά τα ζητήματα. Αφετηρία τους μπορούν να γίνουν, πρώτον, ο διορισμός διευθυντών στις ακέφαλες εφορίες. Η τιμωρία όσων δεν κάνουν τη δουλειά τους ως πρέπει, καθώς και η ενίσχυση μηχανισμών εντοπισμού του οικονομικού εγκλήματος με απόδοση κινήτρων σε αυτούς που απασχολούνται σε αυτούς. Δεύτερον, να δημιουργηθεί, επιτέλους, ειδική δομή οικονομικής δικαιοσύνης, πριν από όλα φορολογικών δικαστηρίων. Το κόστος δημιουργίας και λειτουργίας αυτής της δομής είναι μερικά εκατομμύρια ευρώ. Οι εισπράξεις που θα διασφαλίσουν, αφού πλέον οι φορολογικές υποθέσεις θα εκδικάζονται άμεσα, θα είναι δισεκατομμυρίων.Στα 33 δισεκατομμύρια πρέπει να προστεθούν άλλα 15 δισεκατομμύρια που προέρχονται από επιπρόσθετες μορφές ετήσιας φοροκλοπής. Όπως είναι η μη απόδοση του ΦΠΑ που έχει συλλεχθεί. Η μέθοδος ανοίγματος επιχείρησης που εισπράττει και κλείνει πριν αποδώσει. Η μέθοδος της μη υποβολής καν φορολογικής δήλωσης ή της πρόωρης πτώχευσης κοκ.Στα ίδια πλαίσια, είναι αδύνατο να φορολογηθεί η «μαύρη οικονομία», που υπολογίζεται σύμφωνα με δηλώσεις αρμοδίων παραγόντων στο 40% του ελληνικού ΑΕΠ. Στην παραοικονομία εντάσσονται ποικίλες παράνομες δραστηριότητες. Από τις πιο απλές μορφές, όπως είναι η ανασφάλιστη εργασία, που δεν αποδίδει φόρο, μέχρι τις πιο συστηματικά οργανωμένες και σύνθετες όπως είναι το λαθρεμπόριο ποτών, τσιγάρων και καυσίμων. Από όλα αυτά χάνονται το έτος περίπου άλλα 30 δισεκατομμύρια φόρων, δασμών, ασφαλιστικών εισφορών, για το ελληνικό δημόσιο.Για το δημόσιο χάνονται φόροι και από τον τρόπο που διαχειρίζονται οι πολυεθνικές εταιρείες, αλλά και ελληνικές με διεθνή παρουσία, τα κέρδη τους. Με τιμολόγια που εμφανίζουν τα «ελληνικά παραρτήματα» να αγοράζουν ακριβά από το εξωτερικό και να πουλάνε φτηνά, εμφανίζονται οι θυγατρικές τους στην Ελλάδα ως να εργάζονται με απώλειες. Στην πραγματικότητα, βέβαια, αυτό που συμβαίνει είναι ότι μετακινούνται μετακινούν κέρδη σε έδρες στις οποίες η φορολόγηση είναι εξαιρετικά χαμηλής. Με αυτό τον τρόπο διαφεύγουν τα κέρδη στο εξωτερικό και δεν υπάρχει φορολόγησή τους στην Ελλάδα.Συνολικά μπορεί να υπολογίσει κανείς ότι από τον διαφεύγοντα φόρο, από παράνομες ενέργειες επιχειρηματιών, ιδιαίτερα των μεγάλων, η χώρα χάνει περίπου 55 δισεκατομμύρια το έτος, ενώ έχει, επιπλέον 33 δισεκατομμύρια μη εισπραχθέντων αλλά πιστοποιηθέντων φόρων.

Η περίπτωση των τραπεζών

Οι ελληνικές τράπεζες έκαναν τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες εκατομμύρια κέρδη. Τα κέρδη αυτά τα καρπώθηκαν οι μέτοχοί τους. Όμως, από το 2008 που άρχισε η κρίση, οι ελληνικές τράπεζες άρχισαν να χάνουν εκατομμύρια ευρώ στα Βαλκάνια (σε αντίθεση με την σοφή επένδυση της Εθνικής στην Τουρκία). Αυτή η χασούρα τις αποσταθεροποίησε συνολικά παρά τα μέγιστα κέρδη στο εσωτερικό. Σε αυτές τις συνθήκες οι τράπεζες έδειξαν να υποκύπτουν στην κρίση. Αντί, όμως, να βάλουν οι μέτοχοί τους, τα απαραίτητα για την σταθεροποίησή των τραπεζών ιδιοκτησία τους, από τα ήδη συσσωρευμένα υπερκέρδη, εκβίασαν το κράτος. Το τελευταίο συμπεριφέρθηκε ως να μην είχε πολλές αντιρρήσεις. Ανάλαβε εν τέλει να πληρώσει το ίδιο την κακοδιαχείριση καθώς και τα ελλείμματα που διαμορφώσαν οι ελληνικές τράπεζες στα Βαλκάνια. Στη βάση αυτής της ιδιότυπης κατάργησης της λογικής του ίδιου του καπιταλισμού, το ελληνικό κράτος ενίσχυσε τις τράπεζες με 38 δισεκατομμύρια εγγυήσεις και ρευστότητα. Ενώ δεν φρόντισε να επισημάνει στους ευρωπαίους εταίρους κατά τις διαπραγματεύσεις για τη δανειοδότηση της Ελλάδας, ότι η στήριξη της χώρας, αποτελεί όρο επιβίωσης της οικονομίας σειράς βαλκανικών κρατών.Ίσως θα μου υποβάλει κάποιος το λογικό ερώτημα: και τι να κάνει η κυβέρνηση; να αφήσει τις τράπεζες να καταστραφούν; Ασφαλώς και όχι. Αλλά όταν σκοτεινιάζει η ζωή των περισσότερων ελληνίδων και ελλήνων, τότε απαιτείται να υπάρξει και η πραγματική αποδοχή, ότι οι περισσότεροι των Ελλήνων τραπεζιτών απέτυχαν. Αυτό συνεπάγεται, ότι το δημόσιο που βάζει λεφτά στις τράπεζες δικαιούται να αποκτήσει και τα ανάλογα δικαιώματα στα μελλοντικά κέρδη τους, αλλά και στην ίδια τη διοίκησή τους. Κάτι που ναι μεν έκανε ο Ομπάμα στην καρδιά του δυτικού καπιταλισμού, αλλά αρνείται να πράξει η ελληνική κυβέρνηση. Πρόκειται για ένα κομβικό ζήτημα θεμελιακής σημασίας.

Συνολικά, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι καλούνται να πληρώσουν δάνεια ύψους 110 δισεκατομμύρια (80 από ΕΕ και 30 από ΔΝΤ ) με μάλιστα τοκογλυφικούς όρους. Πρόκειται για δάνεια που λαμβάνει η χώρα προκειμένου να καλυφθούν τα ελλείμματα που προκαλούν οι φοροφυγάδες, οι φοροκλέπτες, τα λάθη των τραπεζιτών και το κρύψιμο των κερδών που έκαναν, καθώς και τα κρυμμένα υπερκέρδη των καρτέλ. Ένα ποσό που είναι α) 38 δις εφάπαξ στις τράπεζες. Β) 33 δις δηλωμένοι – πιστοποιημένοι φόροι που οφείλονται. Γ) Φοροκλοπές, και άλλα τινά, που ανέρχονται στα 55 δισεκατομμύρια το χρόνο, επί τρία χρόνια που ισχύουν για την δανειοδότηση της Ελλάδας, το σύνολο 165 δισεκατομμύρια. Αυτές οι τρεις κατηγορίες ανέρχονται συνολικά στα 236 δισεκατομμύρια που αρπάζονται από κάποιους από το παρελθόν και στο διάστημα μιας τριετίας. Λεηλασία που καλείται να αναπληρώσει η χώρα με δανεισμό 110 δισεκατομμυρίων υφιστάμενη ταυτόχρονα την βάρβαρη πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας.

Το σκάνδαλο του αιώνα;
Εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, θα δούμε να εξελίσσεται ο πλήρης οικονομικός και κοινωνικός παραλογισμός. Αυτοί που δεν πληρώνουν ή κλέβουν φόρους, που επιδεικνύουν «ανικανότητα» αποπληρωμής των πιστοποιηθέντων οφειλών, οι οποίοι έχουν κρύψει τα άνομα κέρδη και τις κλοπές τους. Αυτοί όλοι. καθώς και οι άλλοι των οποίων το κράτος καλείται να πληρώσει τις χασούρες για να μην πειραχτούν τα συσσωρευμένα υπερκέρδη τους, με τα κλεμμένα ή τα «απολεσθέντα αλλά αντικατασθέντα» θα πάνε να αγοράσουν δημόσια περιουσία, ακόμα και υγιείς κρατικές τράπεζες, όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και η Αγροτική Τράπεζα.
Η κυβέρνηση οφείλει, μπροστά σε έναν τέτοιο κίνδυνο, να δεσμευτεί δημόσια ότι δεν ενισχύει τις ιδιωτικές τράπεζες χρήματα χωρίς αντίκρισμα. Ότι μόλις χρειαστεί θα τις θέσει υπό τον έλεγχό του δημοσίου. Και ότι πριν από όλα, δεν θα επιτρέψει να πραγματοποιηθεί το σκάνδαλο του αιώνα: Οι τάχα «μη έχουσες» τράπεζες, ορισμένες μάλιστα διασωθείσες από το δημόσιο, καθώς και τα λαμόγια που φοροκλέψαν και έκρυψαν τις λεηλασίες στο στρώμα, στη θυρίδα, ή τις έβγαλαν στο εξωτερικό, θα αποκτήσουν το δικαίωμα να αγοράσουν υγιείς δημόσιες τράπεζες και φιλέτα της περιουσίας του ελληνικού κράτους. Δεν μπορεί η κλοπή της Ελλάδας να εμφανιστεί ως επένδυση εξαγοράς της.

23/5/2010 από την ιστοσελίδα epirusgate

Βίντεο με εικόνες από τον οκτάχρονο αγώνα

Ένα βίντεο με εικόνες από τον οκτάχρονο αγώνα των κατοίκων του Βραχασίου, του Σισίου και της Μιλάτου ενάντια στην αναγκαστική συνένωση με το Δήμο Νεάπολης. Ο αγώνας ολοκληρώθηκε το 2006 με την ίδρυση της Κοινότητας Βραχασίου, η οποία καταργείται εκ νέου το 2010 με την ένταξη της στο Δήμο Αγίου Νικολάου με το σχέδιο ¨Καλλικράτης".

Στην Παναγία των Παρισίων (Notre Damme)

Δενδροφύτευση από την Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας

Η συνεργασία μεταξύ φορέων και υπηρεσιών αποδίδει πάντα καρπούς!
Δενδροφύτευση πραγματοποιήθηκε σήμερα στην πλατεία, έναντι του Ιερού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στον Άγιο Νικόλαο, από την η Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Νομού Λασιθίου σε συνεργασία με το Δήμο Αγίου Νικολάου και την Οικολογική Κίνηση Μεραμβέλου. Συμμετείχαν επίσης εξυπηρετούμενοι της Κινητής Μονάδας καθώς και περιθαλπόμενοι του Θεραπευτηρίου Χρόνιων Παθήσεων Λασιθίου.

Η Ψυχολόγος, κ. Χάρις Καρατζούνη, της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας ευχαρίστησε το Δήμο Αγίου Νικολάου και συγκεκριμένα τον Αντιδήμαρχο κ. Γιάννη Λασηθιωτάκη, την κ. Όλγα Τσαγγαράκη από την Υπηρεσία Πρασίνου του Δήμου, την κ. Λαζαράκη Μαρία , περιβαλλοντολόγο του Δήμου, τους κ. Νίκο Μασσάρο, κ. Γιώργο Αφορδακό, κ. Νίκο Περάκη από την Οικολογική Κίνηση Μεραμβέλου και το Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Λασιθίου, που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή τους και συνέχισε λέγοντας ότι «Η κίνηση αυτή βοήθησε ουσιαστικά όλους εκείνους που συμμετείχαν» και τόνισε ότι «τέτοιου είδους προσπάθειες δίνουν νόημα σε απλά πράγματα της καθημερινότητας, βοηθώντας ταυτόχρονα και την οικολογική μας συνείδηση αλλά πάνω απ όλα στην αποφυγή του στίγματος σε ότι αφορά στην ψυχική υγεία και στις ψυχικές παθήσεις. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά αξιόλογο και η συνεργασία μεταξύ φορέων και υπηρεσιών αποδίδει πάντα καρπούς!».

Ο Αντιδήμαρχος κ. Γιάννης Λασηθιωτάκης δήλωσε ότι με μεγάλη ευχαρίστηση δέχτηκε ο Δήμος την εν λόγω συνεργασία για τη δενδροφύτευση και συμφωνήθηκε να δημιουργηθεί ένας όμορφος και θαυμαστός κήπος στην πόλη μας, γεμάτος πολύχρωμα άνθη και αρωματικά φυτά. Στη συνέχεια ευχαρίστησε όλους όσοι συμμετείχαν σε αυτή την εκδήλωση η οποία όπως είπε, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα όχι μόνο οικολογικής συνείδησης αλλά ανέδειξε και την αξία του εθελοντισμού ως προς την υιοθέτηση μικρών πάρκων και παρτεριών μέσα στην πόλη, που έχουν ανάγκη την φροντίδα μας.

Η περιβαλλοντολόγος του Δήμου, κ. Λαζαράκη Μαρία ευχαρίστησε την Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας που μας αφύπνισε για την δράση αυτή και ανέφερε ότι θα υπάρξει και συνέχεια στη συνεργασία μας στα πλαίσια της εβδομάδας περιβάλλοντος την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου.
Άγιος Νικόλαος, 18/05/2010

Ζάχαρη: Η Αόρατη Απειλή

Ένα άρθρο του κ. Γιάννη Τούντα, Αν. Καθηγητή Κοινωνικής Ιατρικής, Διευθυντή Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας, Προέδρου Παγκόσμιας Ένωσης Νοσοκομείων και Υπηρεσιών Προαγωγής Υγείας

Η πανδημία της παχυσαρκίας στις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, έχει θέσει σε άμεση προτεραιότητα την εφαρμογή διατροφικών μέτρων, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, για τον περιορισμό του σωματικού βάρους. Ειδικά για τη χώρα μας, όπου σύμφωνα με τα ευρήματα της πανελλαδικής μελέτης μας Hellas Health I, το 30% των Ελλήνων είναι υπέρβαροι και το 17% παχύσαρκοι, η υπόθεση της καταπολέμησης της παχυσαρκίας είναι εθνικής σημασίας. Η παχυσαρκία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ, για καρδιαγγειακά νοσήματα, αρθρίτιδα και ορισμένους καρκίνους.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος της παχυσαρκίας έχει εστιαστεί μέχρι σήμερα στον περιορισμό κυρίως των λιπαρών φαγητών. Όμως, εξίσου αν όχι πιο σημαντικός παράγοντας παχυσαρκίας είναι η ζάχαρη και μάλιστα η ύπουλη ζάχαρη, δηλαδή η διαλυμένη ζάχαρη κυρίως στα ζαχαρούχα αναψυκτικά. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι ένα κουτάκι ανθρακούχων ποτών περιέχει δώδεκα κουταλιές ζάχαρης.

Έτσι, εάν καταναλώνουμε έστω και ένα ζαχαρούχο αναψυκτικό την ημέρα, προσθέτουμε 5 περίπου περιττά κιλά ετησίως στο σωματικό βάρος μας. Στα παιδιά, ένα σακχαρούχο ποτό την ημέρα αυξάνει κατά 60% την πιθανότητα παχυσαρκίας. Πολλά δε παιδιά καταναλώνουν τρία τουλάχιστον σακχαρούχα ποτά ημερησίως.

Πρόσφατα, διαπιστώθηκε ότι η ζάχαρη μειώνει την «καλή» HDL χοληστερίνη στο αίμα, άρα αυξάνει άμεσα τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά και όχι μόνο έμμεσα μέσω της παχυσαρκίας. Το 2004, ανακοινώθηκε από τη σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ ότι οι γυναίκες που έπιναν ένα σακχαρούχο ποτό την ημέρα διπλασίαζαν τον κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ.

Το γεγονός ότι την περισσότερη ζάχαρη που καταναλώνουμε δεν τη βλέπουμε γιατί διαλύεται σε υγρά που προσλαμβάνουμε, την καθιστά ιδιαίτερα επικίνδυνη. Εύκολα κάποιος θα πιει ένα κουτάκι αναψυκτικό. Δύσκολα όμως θα δεχτεί να φάει 12 κουταλιές ζάχαρη.

Τον Αύγουστο του 2009, η Καρδιολογική Ένωση των ΗΠΑ (American Heart Association) σύνεστησε ότι οι γυναίκες δεν θα πρέπει να καταναλώνουν περισσότερο από 6 κουταλιές ζάχαρη ημερησίως και οι άντρες 9.

Εκτός όμως από την προσπάθεια που θα πρέπει να καταβάλλει ο καθένας στον έλεγχο της προσλαμβανόμενης ζάχαρης, θα πρέπει η Πολιτεία να πάρει τα κατάλληλα μέτρα, ειδικά για την προστασία της υγείας των παιδιών.

Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να αυξηθεί σημαντικά η φορολογία όλων των προϊόντων, κυρίως αναψυκτικών, που περιέχουν ζάχαρη. Μέρος δε αυτής της φορολογίας μπορεί να διατεθεί για την προώθηση φρέσκων χυμών και φρούτων-λαχανικών. Θα πρέπει, επίσης, να απαγορευτεί η διαφήμιση προς τα παιδιά όλων των σακχαρούχων αναψυκτικών και να περιοριστεί η διάθεσή τους στο σχολικό περιβάλλον. Θα μπορούσε, επίσης, η βιομηχανία των αναψυκτικών να δημιουργήσει νέα προϊόντα που θα περιέχουν έως και 70% λιγότερη ζάχαρη. Αλλά και με τα σημερινά δεδομένα υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις πίνοντας περισσότερο νερό, φρέσκους χυμούς ή αναψυκτικά χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη.

Από την ιστοσελίδα με θέματα υγείας "Νέα Υγεία"

Γρηγορόσημο «σε ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. το 2% του τζίρου της Siemens»

Κόλαφος για τα ελληνικά κόμματα εξουσίας είναι οι έξι απολογίες που έδωσε ο κύριος Siemens στην Εισαγγελία του Μονάχου από τις 30 Ιουνίου έως τις 15 Ιουλίου 2009. Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος σ' αυτές εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, τα κόμματα, ως «αντισυμβαλλόμενα» με τη Siemens και ως αποδέκτες των δωρεών από το ετήσιο 2% του τζίρου μέχρι και το 2006.

Ως αντισυμβαλλόμενους με τη Siemens εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. ο Μιχ. Χριστοφοράκος. Στις απολογίες του αναφέρει ότι τα δύο κόμματα ήταν οι αποδέκτες των δωρεών, από το 2% του τζίρου της εταιρείας. Επικαλείται μάλιστα τις συναντήσεις του με τον Κ. Γείτονα και τον εκλιπόντα Γ. Βαρθολομαίο Απροκάλυπτα ισχυρίζεται ότι οι «χορηγίες» που δίνονταν ήταν ένα πολιτικό γρηγορόσημο για να παραλαμβάνονται έργα από τους υπηρεσιακούς, για να παρακάμπτεται η γραφειοκρατία, για να ανοίγουν πόρτες και για να αμυνόμαστε.

«Η μεγάλη επιτυχία της Siemens Ελλάδος οφείλεται στη δουλειά των υπαλλήλων. Φυσικά, η ασπίδα προστασίας, την οποία προσέφεραν τα κόμματα, συνέβαλε και αυτή στην επιτυχία, μέσα στο δύσκολο ελληνικό επιχειρηματικό περιβάλλον», λέει ο Μ. Χριστοφοράκος στην απολογία του (6/7/2009).

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο Μ. Χριστοφοράκος κάνει λόγο για χρηματοδοτήσεις που έλαβαν χώρα και επί προεδρίας Κ. Καραμανλή στη Ν.Δ. και όταν τα ηνία του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε ο Γ. Παπανδρέου, αφού είχαν προηγηθεί τα εμβάσματα επί Κ. Σημίτη, μέσω του Θ. Τσουκάτου.

«Αντισυμβαλλόμενος»

Ιδού τι είπε ο Μ. Χριστοφοράκος:

* «Η συμφωνία για το 2% με τη μητρική δεν ήταν στον αέρα, υπήρχε και αντισυμβαλλόμενος, και συγκεκριμένα τα ίδια τα κόμματα. Για τα οποία άλλωστε σε τελική ανάλυση προορίζονταν τα χρήματα. Στην Ελλάδα έτσι γίνεται, δέχεσαι συχνά τηλεφωνήματα από το κόμμα και σε παρακαλούν να τους δώσεις οικονομική ενίσχυση».

* «Στην Ελλάδα κατά το παρελθόν η χρηματοδότηση των κομμάτων λειτουργούσε ως εξής: οι χορηγίες στο κόμμα αποτελούν μέρος της χρηματοδότησης των κομμάτων. Από κάποιον πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχάνων (εννοεί τον Οδυσσέα Κυριακόπουλο) είχε γίνει σχετική επισήμανση στον Τύπο. Τώρα κάθε άτομο μπορεί να κάνει χορηγίες σε κάθε κόμμα μόνο μέχρι 15.000 ευρώ τον χρόνο».

* «Τηλεφωνήματα δεχόμουν, για παράδειγμα, από τα κεντρικά γραφεία των δύο κομμάτων και συγκεκριμένα από τον κ. Κώστα Γείτονα του ΠΑΣΟΚ και από τον Ι. Βαρθολομαίο (σ.σ. εκλιπόντα πλέον), τον οικονομικό διευθυντή της Ν.Δ.».

Στη Βουλή και σε σουίτα

Σήμερα η «Ε» αποκαλύπτει το μέρος της απολογίας του Μ. Χριστοφοράκου (10/7/2009) στο οποίο ο ίδιος περιγράφει τις επαφές του με τον Κ. Γείτονα και τον Γ. Βαρθολομαίο, στη Βουλή και στο πολιτικό γραφείο του πρώτου και σε σουίτα στο ξενοδοχείο «Μ. Βρετάννια» με τον δεύτερο. Ο Κ. Γείτονας έχει αντιδράσει στην αναφορά του ονόματός του από τον Μ. Χριστοφοράκο και έχει προαναγγείλει αγωγή σε βάρος του. Ωστόσο, από εγγραφές στο ημερολόγιο του Μ. Χριστοφοράκου με βεβαιότητα πιστοποιούνται επαφές και συναντήσεις των δύο. Ως προς τον Γ. Βαρθολομαίο, που δεν είναι πια στη ζωή, έχει αντιδράσει η οικογένειά του και η Ν.Δ. έχει εξάρει το ήθος του. Ομως ο ίδιος σε προγενέστερο χρόνο και μάλιστα ενόρκως (τον Μάιο του 2002) έχει βεβαιώσει ότι η Ν.Δ. χρηματοδοτήθηκε (παράνομα) από τη Mayo Investments Corporation εγγράφοντας στα βιβλία της εισροές 2.058.000 δολαρίων και 25.000.000 δρχ. την περίοδο 1989-1990.

Το ίδιο έχει παραδεχθεί και ο Θ. Τσουκάτος για το 1 εκατ. μάρκα της Siemens, επιμένοντας ότι το 1999 παρέδωσε το ποσό στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ.

Με τον Γείτονα

Ο Μ. Χριστοφοράκος υποστηρίζει ότι οι επαφές από το 2003 και μετά με τον Κ. Γείτονα και τον Γ. Βαρθολομαίο έγιναν κυρίως για το C4Ι, για τη γρήγορη παραλαβή και την αποπληρωμή του, την οποία εμπόδιζαν οι καθυστερήσεις. Επακριβώς αναφέρει:

«Θυμάμαι ότι για το λόγο αυτό επισκέφθηκα τον κ. Γείτονα. Ο κ. Γείτονας ήταν εκείνος ο οποίος γνώριζε καλά τον μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ, το οποίο τότε ήταν ακόμα στην κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, θυμάμαι ότι τον επισκέφθηκα μία φορά στο γραφείο του στη Βουλή στην Αθήνα, στο πρώην παλάτι του Otto von Wittelsbach.

Το γραφείο ήταν στον δεύτερο ή τρίτο όροφο και μιλήσαμε μόνοι μας.

Τον επισκέφθηκα όμως και στο κανονικό του γραφείο, στο κέντρο της Αθήνας. Στον κ. Γείτονα είπα καθαρά και ξάστερα (και πάντως τόσο καθαρά και ξάστερα, όπως μιλούν οι Ελληνες μεταξύ τους) ότι η Siemens θα δίδει πάντα χρήματα στα κόμματα για να στηρίξει το σταθερό δικομματικό σύστημα. Την εποχή εκείνη φοβόμουν και ανησυχούσα για τα συμφέροντα της εταιρείας μου. Ιδιαίτερα φοβόμουν ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν αποκλεισμοί και σκόπιμες καθυστερήσεις, όσον αφορά την παραλαβή του C4Ι, το οποίο ήταν ιδιαίτερα σημαντικό από την άποψη του κύρους και του γοήτρου. Σκεφτόμουν ότι η Siemens, συνεχίζοντας το σχέδιο της "χορηγίας του 2%", θα μπορούσε να κάνει μια επιπλέον χορηγία στο κόμμα, εφόσον το κόμμα φρόντιζε να παραληφθεί το έργο έγκαιρα. Η χορηγία μας θα ήταν μια προκαταβολή.

«Ο,τι μπορούσε»

Ο κ. Γείτονας μου είπε με γλώσσα πολύ γενική, αλλά για μένα ήταν σαφές, ότι θα έκανε ό,τι μπορούσε. Θα έκανε τις ανάλογες συζητήσεις και θα φρόντιζε για το θέμα αυτό. Ετσι για μένα, όπως και για κάθε άλλον που έχει γεννηθεί στη χώρα αυτή και γνωρίζει τις ελληνικές συνήθειες, ήταν σαφές ότι ο κ. Γείτονας θα ασκήσει την απαραίτητη επιρροή στους δημοσίους υπαλλήλους. Από την άλλη πλευρά ήταν φυσικά και για κάθε Ελληνα δημόσιο υπάλληλο σαφές, ότι όταν του εκφραστεί μια τέτοια επιθυμία από κάποιο ανώτερο κομματικό στέλεχος, ο υπάλληλος είναι υποχρεωμένος να ενεργήσει σύμφωνα με την επιθυμία αυτή. Το μέλος του κόμματος, δηλαδή ο δημόσιος υπάλληλος γνωρίζει ότι αυτό συνήθως συνεπάγεται χορηγία στο κόμμα εκ μέρους της επιχείρησης και ότι με τον τρόπο αυτό προάγει και αυτός τα συμφέροντα του κόμματος. Ετσι, κατά την άποψή μου, είχαν επηρεαστεί επαρκώς οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι ανήκαν στο ΠΑΣΟΚ».

Με τον Βαρθολομαίο

Ακάθεκτος ο Μ. Χριστοφοράκος περιγράφει και τις επαφές με τη Ν.Δ. λέγοντας στην εισαγγελέα Εφετών Baumler-Hosl:

«Το ίδιο έκανα, με την προσδοκία ότι θα επηρεαστούν και οι δημόσιοι υπάλληλοι εκείνοι οι οποίοι ανήκαν στη Ν.Δ. Προς το σκοπό αυτό μίλησα με τον κ. Βαρθολομαίο. Οι σχετικές συζητήσεις έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα με τον κ. Γείτονα. Συνεχίστηκαν και το 2004, διότι τον Μάρτιο του 2004 έγιναν εκλογές και απ' αυτές νικητής αναδείχθηκε η Ν.Δ.

Με τον κ. Βαρθολομαίο δεν συναντιόμουν στο γραφείο του, μετά από επιθυμία του ιδίου, αλλά στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετάννια". Ημασταν οι δυο μας. Προς το σκοπό αυτό νοίκιασε, ειδικά, ένα δωμάτιο, το οποίο πληρωνόταν από τη Siemens. Αυτό έγινε μετά από ειδική επιθυμία του κ. Βαρθολομαίου. Ηταν σαφές ότι το θέμα που θα συζητείτο, ήταν ένα θέμα που απαιτούσε διακριτικότητα. Είπα και σε αυτόν αυτό που είχα πει στον κ. Γείτονα. Και αυτός με την προοπτική ότι θα έπαιρνε χρήματα για το κόμμα ήταν πρόθυμος να ασκήσει την επιρροή του στα μέλη του κόμματός του.

Τα μέλη αυτά, έπρεπε στις αποφάσεις που θα έπαιρναν, να ασκήσουν τη διακριτική τους ευχέρεια προς το συμφέρον της Siemens. Θέλαμε λοιπόν να εξαγοράσουμε την εύνοια των Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων».

«Πήγαν σ' αυτούς»

Στις 2 Ιουλίου 2009 ο Μ. Χριστοφοράκος δίδει και τη συνέχεια: «Τα χρήματα που μεταφέρθηκαν μέσω της εταιρείας Fairways και τα οποία έφθασαν σε μένα -μαζί με τις πληρωμές του "σχεδίου του 2% της μητρικής εταιρείας" στην Placid Blue -πήγαν το Φθινόπωρο του 2004 στους δύο προαναφερόμενους, δηλαδή στον κ. Βαρθολομαίο, οικονομικό διευθυντή της Ν.Δ., και στον κ. Κ. Γείτονα του ΠΑΣΟΚ, πρώην αντιπρόεδρο της Βουλής, ο οποίος μέσω του κόμματος, είχε επιρροή στις υφιστάμενες Αρχές.

Τα χρήματα αυτά προορίζοντο για τα δύο μεγάλα κόμματα στην Ελλάδα: τη Νέα Δημοκρατία (Ν.Δ.) και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ)». *

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 15 Μαΐου 2010

...σκίτσα για την τηλεόραση

Αερογέφυρα ζωής

Αερογέφυρα ζωής στήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής (14/5), από το Γενικό Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου, προς τρία μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, με αφορμή την κατάληξη νεαρής Βουλγάρας, η οποία νοσηλευόταν σε σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο από τις 5 Μαΐου, μετά από κακοποίηση την οποία είχε υποστεί από το σύντροφο της.

Αφού έγινε γνωστή η επιθυμία δωρεάς οργάνων, τρεις ομάδες γιατρών, έφτασαν στο νοσοκομείο Αγίου Νικολάου, από το Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης, τον Ευαγγελισμό και το Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό κέντρο από την Αθήνα. Οι ομάδες των γιατρών, αφαίρεσαν από την άτυχη γυναίκα, τους κερατοειδείς, καρδιά, πνεύμονες, συκώτι και νεφρά, για να μεταμοσχευτούν σε ασθενείς εντός της χώρας μας.

Να υπενθυμίσουμε ότι η γυναίκα αλλοδαπή υπήκοος Βουλγαρίας, ετών 27, νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, μετά την απόπειρα στραγγαλισμού που δέχθηκε από τον ομοεθνή φίλο της, ετών 29, κάτοικο Ρεθύμνου, επειδή του ζήτησε να διακόψει την ερωτική σχέση που είχε συνάψει μαζί του.
Ο δράστης ομολόγησε την πράξη του και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Λασιθίου και πλέον, μετά τον θάνατο της, αντιμετωπίζει τη κατηγορία της ανθρωποκτονίας.

14/4/2010, από την ιστοσελίδα του Ρ.Σ. 104.4

Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου

Βασισμένο σε σπάνιο προπαγανδιστικό υλικό, με δραματοποιημένες στυλ φιλμ- νουάρ σκηνές,κι αποκλειστικές εξομολογήσεις του best seller συγγραφέα Τζον Πέρκινς, αυτό το συναρπαστικό ντοκιμαντέρ, ρίχνει φως στους άγνωστους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν αυτοί που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο μας, στις ρίζες της ισλαμικής τρομοκρατίας, και τους λόγους που ένα τόσομεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ζει στα όρια της ανέχειας.
Το δεύτερο βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ κέρδισε η ταινία του Στέλιου Κούλογλου “Εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου” στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Σεούλ. Η βράβευση μεταδόθηκε ζωντανά από την κορεατική τηλεόραση, ενώ την προβολή της ταινίας παρακολούθησαν περίπου 2,5 εκατ. τηλεθεατές. Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Σεούλ θεωρείται από τα σημαντικότερα της Ασίας. Υποψηφιότητα για τα βραβεία είχαν φέτος υποβάλλει 320 ταινίες από τις οποίες βραβεύθηκαν 3, με την λήξη του Φεστιβάλ το Σαββατοκύριακο.Το πρώτο βραβείο κέρδισε η ταινία του Ισραηλινού σκηνοθέτη Nati Baratz “Unmistaken Child” που περιγράφει την ιστορία ενός παιδιού το οποίο στο Νεπάλ θεωρείται μετεμψύχωση του Δαλάι Λάμα. Την τρίτη θέση κατέλαβε το “Gaza-Sderot, Pre-War chronicles”, μια παραγωγή του γαλλογερμανικού τηλεοπτικού σταθμού ARTE με παράλληλες ιστορίες Ισραηλινών- Παλαιστινίων λίγο πριν ξεσπάσει ο πρόσφατος πόλεμος στην Γάζα.

Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβάμαι τίποτα ...

1945-2010 ...55 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη

Σε μια χαρμόσυνη επέτειο, όπου οι λαοί, μέσα από εκατόμβες νεκρών, έδωσαν μια καθοριστική απάντηση για να μην επιτραπεί στην ιστορία των ανθρώπων να γυρίσει σε εποχές βαρβαρότητας, εγώ θέλω να υπογραμμίσω ότι με το φασισμό δεν τελειώσαμε ακόμα.

Όσο υπάρχει καπιταλισμός θα γεννιούνται τέτοιας υφής ιδεολογήματα (φασισμός, ναζισμός, σωβινισμός, εθνικισμός) γιατί...

• γιατί "προσφέρουν" αντίπαλο δέος προς την επαναστατική προοπτική του κόσμου της δουλειάς (πχ "αν εκτραπεί η νομιμότης θα έρθουν τα τανκς"),

• γιατί στρατολογούν νέους ανθρώπους χωρίς βαθύτερη πολιτική συνείδηση, στρέφοντάς τους εναντίον εργαζομένων που λόγω καταγωγής, θρησκείας ή χρώματος είναι εκ προοιμίου "εχθροί", διασπώντας έτσι την εργατική τάξη και αποκρύπτοντας τις πραγματικές αιτίες της φτώχειας και της ανεργίας (πχ. οι Αλβανοί μας παίρνουν τις δουλειές)

• γιατί κάτω από στρατιωτικού τύπου οργανώσεις και αγελαίες συμπεριφορές καλύπτονται ψυχοπαθολογίες που γεννά το σύστημα στους ανθρώπους (πχ. ένστικτο θανάτου και αυτοκαταστροφής πιο δυνατό από το ένστικτο της ζωής)

• γιατί η φασιστικές οργανώσεις προμηθεύουν το σύστημα με μικρούς ή μεγαλύτερους στρατούς που θα χτυπήσουν το κίνημα, θα το προβοκάρουν ή θα το τρομοκρατήσουν όταν φουντώνει (πχ. όσα έγιναν έξω από την Ελληνική βουλή στις 5 Μάη ή στο Ράιχσταγκ το 1933)

Mε στίχους του Φώντα Λάδη, θέλω να κλείσω αυτή τη δημοσίευση:

Ο Φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον, καινούργιο κάτι τάχα να μας φέρει
τί κρύβει μες στα δόντια του το ξέρω καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν και χάνονται βαθιά στα περασμένα
οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν, μα όχι και το μίσος του για σένα

Ο Φασισμός δεν έρχεται από μέρος που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω και την περίσσια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θε’ ν’ απλώσει σαν χολέρα, πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα, αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου

Τον Φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον! Δεν θα πεθάνει μόνος· τσάκισέ τον!

Οι στίχοι μελοποιήθηκαν από το Θάνο Μικρούτσικο το 1977, και ερμηνεύτηκαν μοναδικά από τη μεγάλη Μαρία Δημητριάδη.

Βασίλης Χατζηδάκης

Τα δάκρυα του ήλιου - ένα κρητικό ταξίδι

Η Jane Sharp είναι μια συντοπίτισα μας, που κατάγεται από το Γιόρκσάϊρ της Αγγλίας και κατοικεί εδώ και χρόνια στο Βραχάσι, ενώ συμμετείχε ενεργά και στον αγώνα των κατοίκων της περιοχής μας για τη αυτοδιοικητική αυτονομία. H Jane είναι ερωτευμένη με το νησί μας και αυτό το δείχνει με κάθε τρόπο. Πρόσφατα εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο "Tears from the Sun - A Cretan Journey", το trailer του οποίου μπορείτε να παρακολουθείσετε. Ας δούμε λίγο και την περίληψη του βιβλίου, όπως παρουσιάζεται στο διαδίκτυο:

Το βιβλίο ακολουθεί τη ζωή της Κέιτ, μιας συγγραφέως που ζει στο παραδοσιακό κρητικό χωριό Βραχάσι. Την Κέϊτ επισκέπτεται στα όνειρα της το πνεύμα του Rhamu, ένας Μινωϊκός Πρίγκηπας. Ο Rhamu ζητά από την Kate να τον βοηθήσει να επανενωθεί με την Σίσι, τη χαμένη του πριγκήπισσα. Η Kate βλέπει στα όνειρά της πως το παλάτι των Μαλίων καταστράφηκε, από μαγεία, νεκρομαντεία, και ένα ισχυρό κρύσταλλο. Στην αναζήτηση της, αποκαλύπτει πολλά μυστικά, αν μη τι άλλο, αυτό που είναι καλά φυλαγμένο από μοναχούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας, σε μια μονή στο Άγιον Όρος.Υπάρχουν πολλές θεωρίες για το πώς ο Μινωικός πολιτισμός που έκλεισε - ίσως η Kate να έχει την απάντηση.

Φωτογραφίες από το γάμο μας

Το παράδειγμα της Αργεντινής

Εδώ μπορείτε να δείτε ένα συγκλονιστικό video με ελληνικούς υπότιτλους, που περιγράφει τα γεγονότα που έφεραν την Αργεντινή σε κατάσταση χρεωκοπίας.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό, είναι το γεγονός ότι η πορεία της Αργεντινής παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την πορεία της Ελλάδας.
Η Αργεντινή ήταν μια μεγάλη και πλούσια σε πόρους χώρα. Αλλά οι κακοί και δόλιοι χειρισμοί των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της, σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έσπρωξαν την πλειοψηφία του λαού της στην εξαθλίωση.
Για να γίνει πιο εύκολα κατανοητή η ταινία , επισημαίνονται τα παρακάτω:

- Το πολίτευμα είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής: Ομοσπονδιακή Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
- Ο Πρόεδρος εκλέγεται απ' ευθείας από το λαό, σχηματίζει κυβέρνηση, ορίζοντας Υπουργούς, έχει εκτελεστική εξουσία και δεν υπάρχει πρωθυπουργός.
- Η Βουλή των αντιπροσώπων αποτελείται από το Κογκρέσο και τη Γερουσία.
- Η χώρα είναι ομοσπονδιακή, αποτελούμενη από 23 επαρχίες και την ανεξάρτητη περιοχή της πρωτεύσουσας του Μπουένος Άϊρες
- Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη.
- Η χώρα είχε μακρά παράδοση στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, πολύ πιο προηγμένα από αυτά την Ελλάδα.
- Το 1930 ήταν μια από τις 10 πλουσιότερες χώρες της γης.
- Η χώρα δεν έλαβε μέρος και δεν επηρεάστηκε απο τους δύο παγκόσμιους πολέμους.

Τα βίντεο και η εισαγωγη προέρχονται από το youtube, από το χρήστη fraxios

Bενζινάδικο στο Παρίσι