5 Οκτ 2010

Μύθοι και ψέματα για το δημόσιο

Του Νίκου Μεντζίνη

Όλοι θα έχουμε ακούσει (εντελώς τυχαία, κάθε φορά που επίκειται κάποια επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους), για τον τεράστιο αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων που υπάρχουν στη χώρα μας. Οι πάντες, γνώστες και μη, σπεκουλάρουν πάνω στον δήθεν τεράστιο αυτό αριθμό και επιχαίρουν (γιατί άραγε;) για κάθε μέτρο που θίγει το δημόσιο τομέα.

Ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης με ανοίκειο τρόπο χαρακτήρισε άχρηστους τα 2/3 αυτών!!!!!! Ο μύθος όμως αυτός δενπροέκυψε μόνο από τη σημερινή κρίση, αλλά καλλιεργείται από χρόνια τόσο στηνΕλλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο, από νεοφιλελεύθερους και σοσιαλφιλελεύθερους, ως τμήμα της ιδεολογίας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που εκφράζει το ανώτερο στάδιο της αγοραιοποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας.

Η επέκταση των πολυεθνικών αναγκαστικά περνούσε και περνά, μέσα από την ιδιωτικοποίηση κάθε οικονομικής δραστηριότητας, πράγμα που συνεπαγόταν τη δραστική συρρίκνωση του δημοσίου τομέα, καθώς και από την«απελευθέρωση» των αγορών (κεφαλαίου, εργασίας, αγαθών και εμπορευμάτων) που σήμερα,χάρη στην τρόικα, ολοκληρώνεται και στη χώρα μας.

Ο μύθος όπως και κάθε ψέμα έχει κοντά ποδάρια, γρήγορα αποδείχτηκε κατασκεύασμα:

Το ποσοστό, των δημοσίων υπαλλήλων στην παρούσα δεκαετία, όπως έδειξε σχετικά πρόσφατη συγκριτική έρευνα, σύμφωνα με την οποία το2002 ήταν μόλις 11,4% του εργατικού δυναμικού, σήμερα πλησιάζει το 14%, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. των «17» ήταν πάνω από 16%, με τις σκανδιναβικές χώρες και τη Γαλλία να παρουσιάζουν ποσοστά μεταξύ 20% και 30%.

Παρ' όλα αυτά, επιβάλλουν σήμερα όχι μόνο κτηνώδεις περικοπές στα εισοδήματα όλων των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, που καμιά άλλη χώρα της Ευρωζώνης δεν επέβαλε, αλλά και πετσοκόβουν τον αριθμό των θέσεων στον τομέα αυτό, γεγονός που, με δεδομένη την οριακή απορροφητικότητα εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, σημαίνει παραπέρα αύξηση της μαζικής ανεργίας των νέων στο μέλλον. Και όχι μόνο!

Σημαίνει, επίσης, τη συνεχή καταβαράθρωση κοινωνικών υπηρεσιών, όπως η εκπαίδευση και η υγεία, έτσι ώστε στο προσεχές μέλλον μόνο η μειονότητα που έχει τη δυνατότητα να προσφεύγει στον ιδιωτικό τομέα θα μπορεί να ικανοποιεί τις σχετικές βασικές ανάγκες, ενώ η πλειοψηφία θα συνθλίβεται κάτω από τις τριτοκοσμικές συνθήκες που θα προσφέρει ένας εξαθλιωμένος δημόσιος τομέας, κατά το πρότυπο που επιβάλλει η τρόικα:
Το «μισθολόγιο» θα προωθηθεί, όχι για να αναβαθμίσει μισθούς και συντάξεις και να αποκαταστήσει τις αδικίες μεταξύ διαφόρων κλάδων του Δημοσίου, αλλά για την περαιτέρω αφαίρεση του εισοδήματος όλων των υπαλλήλων, τη νέα μείωση των συντάξεων.

Η κατά 2,5 δις ευρώ περικοπή των πόρων για τους μισθούς και τις συντάξεις, που προβλέπεται στο μνημόνιο, αποκαλύπτει πλήρως τους στόχους της Κυβέρνησης και κανένας δεν μπορεί να τρέφει αυταπάτες για το περιεχόμενο του «νέου μισθολογίου»
.
Ταυτόχρονα η Κυβέρνηση αρνείται να επιχορηγήσει το Τ.Π.Δ.Υ. αλλά και τα άλλα Ταμεία, που εξαιτίας της καταλήστευσης των αποθεματικών τους από το κράτος, του παγώματος των προσλήψεων και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Αντίθετα, με το νέο αντιασφαλιστικό νόμο, την άρνηση του κράτους για την επιχορήγηση των επικουρικών ταμείων, καθώς και με τις «αναλογιστικές μελέτες», τα οδηγεί στη διάλυση και την κατάργηση.
Οι εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο βρίσκονται στο στόχαστρο. Απολύονται δεκάδες χιλιάδες έκτακτοι εργαζόμενοι που καλύπτουν πάγιες ανάγκες, συγχωνεύονται και καταργούνται υπηρεσίες και οργανικές θέσεις, απειλείται ακόμη και η μονιμότητα.
Οι εργαζόμενοι με τον αγώνα μας μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την πολιτική, τη νέα κοινωνική βαρβαρότητα.

Να δώσουμε την πρέπουσα απάντηση σ’ όσους, «εκτός και εντός τειχών», μιλούν για μονόδρομους και θέλουν να υπονομεύσουν τον αγώνα μας για να γίνει η Ελλάδα «ΜΠΑΝΑΝΙΑ».

Συνεχίζουμε τον αγώνα
* Να ακυρώσουμε το βάρβαρο μνημόνιο
* Να καταργήσουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που μειώνουν τα εισοδήματά μας, τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, τις εργασιακές μας σχέσεις, τα δημόσια κοινωνικά αγαθά
Διεκδικούμε
* Την επαναφορά και διεύρυνση των μισθολογικών, ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων μας

O Nίκος Μετζίνης είναι πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος Ηρακλείου της ΑΔΕΔΥ

Από την ιστοσελίδα cretalive.gr