εξώδικο της ΠΟΕΔΗΝ

Εξελίξεις στο θέμα των συνθηκών εργασίας μας στα δημόσια νοσοκομεία έχουμε τις τελευταίες ημέρες.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) κατέθεσε εξώδικο έγγραφο στο Υπουργείο Υγείας και στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Υγείας (Δ.Υ.ΠΕ.) στο οποίο διαμαρτύρεται για την μη εφαρμογή της ελληνικής και κοινοτικής ομοσπονδίας στο θέμα του ωραρίου των εργαζομένων στα νοσοκομεία και ζητά την μέσα σε τρίμηνο συμμόρφωση των διοικήσεων, άλλως θα προχωρήσει σε δικαστικές προσφυγές. Αυτό που ουσιαστικά ζητάμε είναι να μην κάνουμε βάρδειες απόγευμα-πρωί ή πρωί - νύχτα (τουλάχιστον δωδεκάωρη ανάπαυση ανάμεσα στις βάρδιες) και να μην κάνουμε περισσότερα από ένα νυχτερινά την εβδομάδα.

Ήδη η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου απασχόλισης στην οποία κοινοποιήθηκε το εξώδικο, με εσωτερικό της έγγραφο αναφέρει ότι στα νοσοκομεία δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις των σχετικών νόμων και προεδρικών διαταγμάτων και αυτό εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.

Νομίζω ότι η ομοσπονδία μας έκανε μια πολύ ουσιαστική κίνηση, χρειάζεται όμως ανάλογη συνέχεια με δυνατή υποστήριξη από την πλευρά μας των εργαζομένων, ώστε να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας .

απόγευμα, πρωί, νύχτα

Για τον περισσότερο κόσμο οι τρεις αυτές λέξεις περιγράφουν τις χρονικές φάσεις της ημέρας. Για εκατοντάδες νοσηλευτές και νοσηλεύτριες που εργάζονται στα νοσοκομεία της χώρας μας οι τρεις αυτές λέξεις με τη συγκεκριμένη σειρά περιγράφουν μια συνηθισμένη αλλά επώδυνη αλληλουχία ωραρίων εργασίας, αποτέλεσμα της έλλειψης προσωπικού και των αυξημένων αναγκών των νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Είναι πολύ συχνό, έως κανόνας οι νοσηλευτές να αναγκάζονται να εργάζονται για 36 ώρες με οκτάωρες μόνο αναπαύσεις, ή να εργάζονται με 6 και 7 βάρδιες την εβδομάδα, ή για αρκετούς μήνες χωρίς κανονική άδεια. Τέτοιες συνθήκες είναι αντίθετες με τα όσα προβλέπει το ελληνικό και κοινοτικό δίκαιο και θεωρούνται ακραίες για τα δεδομένα του δημόσιου τομέα και όχι μόνο. Πρέπει να συνυπολογιστεί το κρίσιμο της εργασίας των νοσηλευτριών που έχουν να κάνουν με ανθρώπινες ζωές και θέματα υγείας, σε αντίθεση με τους περισσότερους ευνοημένους του δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ που αμείβονται με πολλαπλάσιες από τις νοσηλεύτριες αμοιβές. Για παράδειγμα, ο ΔΕ νεοδιόριστος υπάλληλος του υπουργείου οικονομικών μαζί με τα επιδόματα λαμβάνει σχεδόν το διπλάσιο μισθό από αυτόν του ΔΕ νεοδιόριστου νοσηλευτή. Και ο υπάλληλος του υπουργείου οικονομικών δουλεύει πενθήμερο, μακριά από σαββατοκύριακα και αργίες, σε αντίθεση με τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες.

Οι πολίτες που προσέρχονται στα νοσοκομεία για νοσηλεία πρέπει να γνωρίζουν ότι οι νοσηλευτές που φροντίζουν για την υγεία τους αποτελούν το πιο σκληρά εργαζόμενο και το πιο κακοπληρωμένο προσωπικό του δημόσιου τομέα και όχι μόνο. Εργαζόμαστε εκτεθειμένοι καθημερινά σε πολυποίκιλους μικροβιακούς κινδύνους, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία μας, τόσο την ατομική, όσο και των οικογενειών μας, τη στιγμή που το ελληνικό κράτος αρνείται πεισματικά την υπαγωγή μας στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Παράλληλα εργαζόμαστε με το άγχος που μας δημιουργεί η αίσθηση της ευθύνης σχετικά με την υγεία των ασθενών που εξαρτάται από τις αποφάσεις των γιατρών και τις ενέργειες τις δικές μας. Τέλος πρέπει να συνυπολογιστεί ότι οι περισσότεροι νοσηλευτές είναι γυναίκες, που παράλληλα με τις δύσκολες εργασιακές συνθήκες έχουν να αντιμετωπίσουν και το μεγαλύτερο μέρος από τα βάρη των οικογενειών τους. Οι υπουργοί υγείας τα τελευταία χρόνια εξαγγέλλουν συνεχώς προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού. Κατά περίεργο τρόπο όμως οι ελλείψεις προσωπικού και οι συνθήκες εργασίας μας αντί να βελτιώνονται επιδεινώνονται κάθε χρόνο και περισσότερο. Η αλήθεια βρίσκεται στο ότι το κράτος, οχυρωμένο πίσω από ένα πολυδαίδαλο σύστημα προσλήψεων, διατηρεί σταθερή την αναλογία νεοπροσλαμβανόμενων- συνταξιοδοτούμενων, ενώ οι πραγματικές ανάγκες και οι κλίνες νοσηλείας πολλαπλασιάζονται. Πίσω από όλα αυτά κρύβονται –τι άλλο;- οικονομικοί λόγοι αφού η δημόσια υγεία στη χώρα μας υποχρηματοδοτείται με ποσοστά χρηματοδότησης κατά πολύ κατώτερα του κοινοτικού μέσου όρου, κατώτερα μάλιστα από πολλές χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Σύμφωνα με μελέτη του ινστιτούτου οικονομικού και βιομηχανικών ερευνών το 2005 οι δημόσιες δαπάνες στην Ελλάδα αποτελούσαν το 52 % των συνολικών δαπανών για την υγεία τη στιγμή που στις χώρες της ευρωζώνης αποτελούσαν κατά μέσο όρο το 77%. Σύμφωνα με νεότερα στοιχεία που παρουσιάστηκαν πρόσφατα σε συζήτηση στη βουλή οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία στη χώρα μας έχουν ξεπεράσει τις δημόσιες. Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι όσο το κράτος δεν αποφασίζει να χρηματοδοτήσει σωστά τον τομέα της υγείας, οι συνθήκες εργασίας και αμοιβής των εργαζόμενων θα συνεχίσουν να είναι άσχημες, οι παρεχόμενες προς τους πολίτες υπηρεσίες δεν θα είναι οι πρέπουσες και οι πολίτες θα αναγκάζονται να στρέφονται στο μπαξίσι ή στην ιδιωτική υγεία για να λάβουν το αυτονόητο συνταγματικό τους δικαίωμα στην περίθαλψη.Αυτή η κατάσταση διαιωνίζεται γιατί προφανώς κάποιοι λίγοι και ισχυροί ευνοούνται εις βάρος των πολλών, που δεν αποφασίζουν να διεκδικήσουν. Δυστυχώς οι περισσότεροι πολίτες προτιμούν την εύκολη λύση να βάζουν το χέρι στην τσέπη από το να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν ένα δημόσιο σύστημα υγείας με ανθρώπινες και δημιουργικές συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους και με αξιόπιστες και ποιοτικές παρεχόμενες προς την κοινωνία υπηρεσίες.

το κείμενο είναι από το ιστολόγιο rania in roseland

για το λιομάζωμα

Βρισκόμαστε στις τελευταίες ημέρες του φετεινού λιομαζώματος για την οικογένεια μας. Παρότι η παραγωγή φέτος είναι μεγάλη και οι ελιές βγάζουν αρκετό λάδι, δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι, αφού η τιμή του λαδιού έχει κατρακυλήσει. Πριν από δύο χρόνια το πουλάγαμε 3 ευρώ το κιλό και φέτος, ούτε καν δύο. Και δυστυχώς η τιμή του ελαιολάδου στα ράφια των σούπερμάρκετ έχει αυξηθεί κατά 40% τα τελευταία 2 χρόνια, ενώ ανάλογη είναι και η αύξηση των καλλιεργητικών εξόδων, όπως τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα, το ηλεκτρικό ρεύμα. Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι να μην έχουν πλέον απομείνει στα χωριά μας κατ΄ επάγγελμα αγρότες και όλοι να έχουμε πλέον το ελαιόλαδο ως συμπληρωματικό εισόδημα. Αυτό είναι κάτι που οδηγεί στην αστικοποίηση της ελληνικής περιφέρειας, αφού όλο και περισσότεροι εγκαταλείπουν -όπως δυστυχώς έκανα και εγώ- τα χωριά τους και μένουν για επαγγελματικούς λόγους στις πρωτεύουσες των νομών.

... κανένα από τα διακόσια

"Ευτυχής ανάμεσα σε παιδάκια εγκαινίασε η κυρία Πελόσι τη νέα Σύνοδο της Αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων. Πασιχαρής η κυρία πρόεδρος ανάμεσα σε παιδικές φατσούλες, μέτρησα 32 στη φωτογραφία, αγοράκια και κοριτσάκια, άλλο γέλαγε, άλλο χάζευε, άλλο αδιαφορούσε, άλλο έπληττε, άλλο πόζαρε, ένα μπουκέτο παιδάκια γλυκύτατα, δυστυχώς ανάμεσά τους δεν μπόρεσα να διακρίνω κανένα από τα διακόσια σκοτωμένα αδερφάκια τους στη Γάζα. Καμιά νεκρή μάσκα ανάμεσα στις ζωντανές φατσούλες.

Στήνει κάτι τέτοια παιγνίδια ο φακός..."
(από το σημερινό ναυτίλο της Ελευθεροτυπίας)

Με τρακτέρ ο Άη Βασίλης στη Μίλατο

ΕΝΑ γεωργικό ελκυστήρα, ή αλλιώς τρακτέρ, επέλεξε ως μέσο ο Άγιος Βασίλης για να επισκεφτεί τη Μίλατο και να μοιράσει στα παιδιά του χωριού τα δώρα που είχε φορτώσει στην καρότσα.

Ο Άγιος Βασίλης έκανε την εμφάνιση του την ημέρα της Πρωτοχρονιάς στις 3 το μεσημέρι στην πλατεία του χωριού, όπου από νωρίς τον περίμεναν πολλά παιδιά με τους γονείς τους. Τα παιδιά υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τον αγαπημένο τους άγιο, ο οποίος, αφού βεβαιώθηκε ότι όλα τους ήταν καλά παιδιά όλο το χρόνο, τους μοίρασε τα δώρα τους και τους ευχήθηκε καλή πρόοδο για το νέο έτος. Την εκδήλωση για ακόμη μια χρονιά οργάνωσε ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Μιλάτου που εδώ και αρκετά χρόνια φροντίζει για την υποδοχή του Άγιου Βασίλη στο χωριό. Το Δ.Σ. εύχεται το νέο έτος να φέρει υγεία, αγάπη, ειρήνη και χαρά για όλο τον κόσμο.

Από εφημερίδες Ανατολή και Πατρίς