Εκεί που δεν το περιμέναμε, είδαμε στην εφημερίδα ΑΝΑΤΟΛΗ τοπικό στέλεχος του ΚΚΕ να λειτουργεί ως αναπαραγωγός της πολιτικής τακτικής του κυβερνητικού εκπρόσωπου Σίμου Κεδίκογλου με τη συνεχή διαστρέβλωση των θέσεων και των τοποθετήσεων της αντιπολίτευσης.
Όμως με μια εύκολη ματιά στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να βρει την πρόσφατη ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα στο συνέδριο του Economist και να διαπιστώσει τι ακριβώς εννοούσε με τα λεγόμενα του σχετικά με το μνημόνιο που απομονώθηκαν και επιχειρήθηκε να παρουσιαστούν ως υπαναχώρηση.
Ιδού το απόσπασμα:
"Είναι φανερό ότι η χώρα και η οικονομία χρειάζεται άμεση και ριζική αλλαγή πορείας.
Σαν τον ασθενή που έπαθε ανακοπή, η οικονομία χρειάζεται ισχυρό ηλεκτροσόκ για να επανέλθει.
Χρειάζεται μια μεγάλη πολιτική αλλαγή.
Άμεση αναστολή του μνημονίου και κατάργηση της καταστροφικής πολιτικής της λιτότητας
Ισχυρή και πετυχημένη διαπραγμάτευση των δανειακών μας υποχρεώσεων.
Και όραμα για μεταρρυθμίσεις και φυγή προς τα εμπρός.
Άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα είναι η αποκατάσταση της οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας.
Γι’ αυτό και σχεδιάζουμε να αντικαταστήσουμε το αποτυχημένο μνημόνιο με ένα Εθνικό Σχέδιο για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Βασική μας επιδίωξη η τόνωση τόνωση της εσωτερικής ζήτησης.
Και με αιχμή δημόσιες επενδύσεις ταχείας απόδοσης, η αντιστροφή της ύφεσης και η ανάκαμψη.
Με την οικονομία σε βαθειά και παρατεταμένη ύφεση, αλλά και σε παγίδα ρευστότητας, μόνον ο δημόσιος τομέας μπορεί να σηκώσει το μεγάλο βάρος να την ανατάξει.
Για αυτό και επιμένουμε ότι η διαπραγμάτευση των δανειακών υποχρεώσεων και η διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους είναι μεν αναγκαία συνθήκη αλλά δεν είναι από μόνη της ικανή."
Οι παραπάνω θέσεις που διατύπωσε ο Αλ. Τσίπρας είναι ταυτόσημες με τις προεκλογικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις βουλευτικές εκλογές του Μαίου και του Ιουνίου, προτάσεις με τις οποίες συγκέντρωσε την υποστήριξη μεγάλου τμήματος του εκλογικού σώματος.
Όσοι λοιπόν πιάνονται από μία και μόνο λέξη για να εξάγουν συμπεράσματα περί ανακολουθίας και υπαναχωρήσεων, καλό θα ήταν να προβούν σε αναστολή των συμπλεγμάτων τους.
Γιώργος Μανουσάκης
