Πραγματικά προκλητικό είναι να παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα το δήμαρχο Ηρακλείου Γ. Κουράκη και άλλους δημάρχους να διαμαρτύρονται χωρίς ίχνος αυτοκριτικής ή πολιτικής κριτικής για την οικονομική κατάσταση των δήμων.
Και είναι προκλητικό γιατί οι ίδιοι δήμαρχοι πριν από 2 χρόνια καλωσόριζαν μετά βαϊων και κλάδων τον Καλλικράτη, παρά το ότι γνώριζαν ότι γινόταν την πιο ακατάλληλη στιγμή, αφού συνέπεσε με την κατάρρευση των δημόσιων οικονομικών και με το πρώτο μνημόνιο. Τότε γνώριζαν πολύ καλά πια θα είναι η οικονομική πορεία των νέων δήμων, αλλά δεν έλεγαν κουβέντα γιατί ήθελαν τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ για τις δημοτικές εκλογές του Νοέμβρη του 2010.
Είναι επίσης η στάση τους προκλητική γιατί οι ίδιοι δήμαρχοι (Κουράκης, Σκουλάκης, Μαμουλάκης κα) στήριξαν με κάθε τρόπο τα κόμματα του μνημονίου στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, παρά το ότι γνώριζαν ότι με τη συνέχιση της πολιτικής του μνημονίου οι δήμοι θα συνεχίσουν να υποχρηματοδοτούνται, όπως ό,τιδήποτε δημόσιο σε αυτή την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζεται από τα κόμματα τους. Παρά όμως το ότι γνώριζαν τί θα συμβεί στους δήμους, ψήφισαν και στήριξαν τα κόμματα τους (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) επειδή προφανώς υπάρχουν πολλά ανεξόφλητα κομματικά γραμμάτια.
Αυτός μάλιστα που σε επίπεδο Κρήτης εμφανίζεται ως επικεφαλής των αντιδράσεων των δήμων, ο δήμαρχος Ηρακλείου, είναι μέλος του πολιτικού συμβουλίου του ενός από τα τρία κυβερνητικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ) και στενός συνεργάτης του ενός από τους τρεις συμμετέχοντες στην εσωτερική τρόϊκα, του Βαγγέλη Βενιζέλου. Είναι φανερό ότι η στάση του είναι απόλυτα υποκριτική και στοχευμένη, αφού στις ομιλίες του για το θέμα αποφεύγει να ασκήσει ευθεία κριτική στην πολιτική του μνημονίου, αλλά εμφανίζει τους Δήμους ως θύματα αορίστως της κρίσης, και όχι της ανακολουθίας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που άλλα έλεγαν για την αυτοδιοίκηση πριν, και άλλα εφαρμόζουν μετά τις εκλογές.
Ως δημότες καθημερινά παρακολουθούμε την πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι δήμοι, όχι λόγω της κρίσης, αλλά λόγω της πολιτικής του μνημονίου και του καπιταλισμού, που θέλει να διαλύσει κάθε τί δημόσιο και να το εκχωρήσει σε ιδιώτες, όπως την καθαριότητα των δήμων.
Σε αυτή την πολιτική θα πρέπει να εστιάζεται κάθε αντίδραση της αυτοδιοίκησης, για να έχει πραγματικό περιεχόμενο και να μην είναι "ντουφεκιές στον αέρα για τα μάτια του κόσμου".
