Στη συναυλία της Τετάρτης 12/8/09 στην παραλία του Μπούφου, ο Μιχάλης Κακέπης ερμήνευσε μαζί με τον πατέρα του Αλέκο Κακέπη το τραγούδι "Αλκοολικός στα όνειρα" από τον τελευταίο δίσκο του Σελένα:
Στο τραγούδι αυτό τη μουσική έχει γράψει ο Γιώργος Γκερεδάκης και του στίχους ο λογοτέχνης Κωστής Μουδάτσος, ο οποίος συμμετείχε και αυτός με το μουσικό συγκρότημα "Το κάλεσμα της φύσης" στη συναυλία της Τετάρτης στο Μπούφο. Ο Κωστής Μουδάτσος είχε πει πολύ ενδιαφέροντα λόγια στην παρουσίαση του δίσκου "Σελένα" στα τέλη του Μάη, στο μουσικό στέκι "Ο Σταυρός του Νότο", όπου εμφανίζεται εδώ και χρόνια ο Μιχάλης Κακέπης. Ορίστε λοιπόν τί είπε για τη Σελένα ο Κωστής Μουδάτσος, όπως τα παρουσιάζει η εφημερίδα του Ηρακλείου "Τόλμη":
"Στον κόσμο της λαιμαργίας, της απληστίας, της κερδοσκοπίας και της υπεραφθονίας υποφέρομε από την ανεπάρκειά του. Έχομε χάσει την περιπέτεια του παιχνιδιού της ζωής. Έχομε ξεχάσει πως βρίσκομε τη λύτρωση στο τραγούδι και στο χορό. Έχομε γίνει ανθρωπάκια του καναπέ και τη βρίσκομε με την φτηνοκαψούρα της τηλεόρασης που δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να εφαρμόζει νέες ταχυδακτυλουργίες για νέες αρπαχτές που δυστυχώς επικροτούμε…
Έχομε ξεχάσει τη γλώσσα των φυτών, των αγριμιών και των δεντρών.
Η "Σελένα" είναι ένα βουνό γεμάτο θρύλους και παραδόσεις. Είναι τόπος για αντάρτικες καρδιές, για ανυπάκουους και απείθαρχους ανθρώπους.
Στα σπλάχνα της βρίσκονται μινωικοί τόποι και ίσκιοι που περιφέρονται διδάσκοντας την ομορφιά για το παιγνίδι της ζωής και την λατρεία για τη μάνα-Φύση. Απέναντι, στην άλλη πλευρά των Λασιθιώτικων βουνών είναι η σπηλιά που γεννήθηκε ο μεγάλος Θεός που κρατάει τις ισορροπίες ανάμεσα στη λογική του Θεού Απόλλωνα και στην μοσκοκουζουλάδα της μεθιάς του απείθαρχου αλλά ερωτικού Θεού, του Διόνυσου, ο ΔΙΑΣ.
Στον ίσκιο της Σελένας, στο Κράσι, μαζευόταν η ζωντανή παρέα στο πατρικό σπίτι των Αλεξίου απολαμβάνοντας τα τερτίπια της ζωής και τις βόλητες στα κακοτράχαλα μονοπάτια. Ο Καζαντζάκης, ο Βάρναλης, η Γαλάτεια Καζαντζάκη, η Έλλη Αλεξίου, ο Μάρκος Αυγέρης κ.ά…Σε αυτές τις κορυφές η λευτεριά κι ο θάνατος πάνε παρέα βάζοντας άγια μπουρλότα στις λαϊκές ψυχές.
Στη Σελένα, πιο κάτω από τον ιερό βράχο, το Καρφί, τρέχει το βιτσιλόνερο για να ξεδιψούν οι αετοί, οι βιτσίλες!
Από το μινωικό οικισμό στο Καρφί αγναντεύομε τα πέλαγα με τις τουριστικές πόλεις αναλογιζόμενοι την παρακμή του σημερινού ασήμαντου κόσμου του χρήματος και του νεοπλουτισμού. Από εκεί διακρίνομε την αρρώστια της λαϊκής ψυχής που έχει το όνομα της έλλειψης της πνευματικότητας και που είναι θανατηφόρα.
Οι ίσκιοι που περιφέρονται στα αιωνόβια δάση με τους αζίλακες, στον ασκιανό της Σελένας, μας φωνάζουν να ξαναμάθομε τη γλώσσα και τα χούγια της παρέας. Μας καλούνε σε παρέες με μουσικές, χορούς και τραγούδια για να βρούμε το καλύτερο φάρμακο στις σύγχρονες κοινωνικές αρρώστιες. Αυτό το προσφέρει η καλή και μερακλίδικη παρέα!Ο Μιχάλης Κακέπης μεγάλωσε στον ίσκιο αυτών των βουνών από τη μεριά της θάλασσας, στο Βραχάσι και στο Σίσι. Εκεί έμαθε να ζει με τις νότες και με τις λέξεις… Εκεί ένιωσε πως ζούνε ενάντια σε οτιδήποτε προαποφασιμένο και καλουπαρισμένο. Ο Μιχάλης είναι ένας τραγουδιστής-ερμηνευτής με σπάνια φωνητικά προσόντα. Μας δένουν κάποια κοινά στοιχεία: ακούμε πάρα πολλά που δεν μας αρέσουν μέχρι να βρούμε κάτι να μας γοητεύει και τότε μπαίνομε με όρεξη και οργή στο πανηγύρι της ζωής.
Έτσι νιώσαμε, εμείς οι φίλοι, σαν ακούσαμε τη μουσική εργασία του Μιχάλη, τη Σελένα. Είναι το γλέντι και το πανηγύρι της ζωής.Ο Μιχάλης είναι ασυμβίβαστος καλλιτέχνης που απορρίπτει τα ψευτοπροϊόντα που εμπεριέχουν την ενσωματωμένη αχρηστία, δηλαδή που είναι πρόσκαιρα και αποσκοπούν στην κονόμα και στην αρπαχτή. Ξέρει ότι η κοινωνία έχει ανάγκη από όνειρα κι ελπίδες αλλά και από μουσική με τραγούδια που θα μας βγάζουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και θα μας οδηγούν στη σκόλη για να κάνομε τους εαυτούς μας δημιουργικούς.
Στη Σελένα συμμετέχει και ο Αλέκος Κακέπης που τραγουδά τον… "αλκοολικό στα όνειρα". Ο Αλέκος είναι ένα κομμάτι της κρητικής φύσης. Του αρέσουν τα αρχέγονα και δωρικά ριζίτικα τραγούδια και η βυζαντινή μουσική της οποίας έχει και δίπλωμα για να την διδάσκει. Επειδή δεν του αρέσει η πολυκοσμία προτιμά να τραγουδά ανάμεσα στις ελιές και στους πρίνους παρέα με τους κοτσυφούς και τους νόστιμους κελαηδισμούς των πουλιών. Μάγεμα η Φύση κι όνειρο στο τραγούδι του Αλέκου Κακέπη.Πατέρας και γιος μας δείχνουν πως πρέπει να μάθομε να ζούμε αυτά που θέλομε κάνοντας την άγρια χαρά της καταστροφής ρυθμό, σκοπό, τραγούδι και χορό."
