Ο οκτάχρονος αυτοδιοιηκητικός αγώνας των κατοίκων της περιοχής μας για τη δημιουργία της Κοινότητας Βραχασίου, πέρα όλων των άλλων, είναι σημαντικός και γιατί έδειξε ότι οι τοπικές κοινωνίες όταν αγωνίζονται μπορούν να πετυχαίνουν τους στόχους τους. Αυτή είναι μια άποψη που τη συμμεριζόματαν τα περισσότερα μέλη της επιτροπής αγώνα, αφού είμασταν σίγουροι ότι θα γίνουμε παράδειγμα και για άλλες περιοχές.Πρόσφατα πρόσεξα μια επιστολή του καθηγητή κου Πανδή, μέλους της επιτροπής αγώνα κατά του ΧΥΤΑ της Λευκίμμης στην Κέρκυρα, όπου ακριβώς αναφέρεται ο αγώνας μας ως παράδειγμα επιτυχούς προσπάθειας των τοπικών κοινωνιών.
Αναφέρει ο κ.Πανδής στην επιστολή του: "Το κύριο όμως θέμα αυτή τη στιγμή είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και χαρακτηρίζεται από την κλιμακούμενη αντίδραση των Λευκιμμιωτών στην δημιουργία και λειτουργία του ψευτοΧΥΤΑ, όχι στα λόγια μόνον, αλλά στην πράξη. Αυτό απλά σημαίνει οτι ο «ΧΥΤΑ» δεν θα περάσει. Γιατί όταν ο λαός αντιδρά αποφασιστικά τίποτα δεν περνά κόντρα στη θέληση του. Είναι δεκάδες οι περιπτώσεις, που έχουν ανατραπεί όχι μόνον διοικητικές αποφάσεις, αλλά και νόμοι του κράτους. Ας αναφέρω ένα μόνο παράδειγμα γνωστό σε όλους, το χωριό Βραχάσι του Νομού Λασηθίου Κρήτης, που πάλεψε κόντρα στον νόμο για την αυτοδιοίκηση, τον επονομαζόμενο «Καποδίστρια» και νίκησε. Εξάλλου , «φωνή λαού , οργή Θεού» !"
Προσωπικά, παρακολουθώ τον αγώνα των κατοίκων της Λευκίμμης μέσα από την ιστοσελίδα τους, έχω συνυπογράψει το κείμενο υποστήριξης και ελπίζω να τα καταφέρουν ώστε να διακοπεί το έργο.
Επίσης, μια άλλη περίπτωση που ο αγώνας μας χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα ήταν όταν δημοσιοποιήθηκε η μελέτη του Ινστιτούτου της ΚΕΔΚΕ για τον καποδίστρια 2 και οι περισσότερες εφημερίδες προσπαθώντας να προβλέψουν αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες ανέφεραν ότι αναμένονονται νέα "Βραχάσια". Χαρακτηριστικό είναι το πρωτοσέλιδο παράδειγμα του Ελεύθερου Τύπου.
