Η 12η Μαΐου κάθε χρόνο είναι αφιερωμένη στα εκατομμύρια νοσηλευτές και νοσηλεύτριες που απασχολούνται στα συστήματα υγείας σε όλο το κόσμο και στην ανεκτίμητη συνεισφορά τους στην κοινωνία.
Η επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας έγινε το 1974 στην επέτειο της γέννησης (12 05 1820) της Florence Nightingale, μιας Αγγλίδας, κόρης ενός εύπορου γαιοκτήμονα, που έμελλε να γίνει η πρώτη νοσηλεύτρια που έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης Επιστημονικής Νοσηλευτικής και κατέστησε το Νοσηλευτικό έργο κοινωνικό λειτούργημα. Ήταν πρωτοπόρος στη περιποίηση των ασθενών και μεταρρυθμίστρια των μεθόδων υγιεινής των νοσοκομείων εκείνης της εποχής.
Δυστυχώς στη χώρα μας η νοσηλευτική επιστήμη και το νοσηλευτικό επάγγελμα λειτούργημα είναι τόσο σε επίπεδο κοινωνική αποδοχής, όσο και σε επίπεδο επαγγελματικών συνθηκών, πλήρως απαξιωμένα σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν σε άλλες χώρες του κόσμου.
Για διάφορους λόγους, η πλειονότητα των πολιτών που έρχεται σε επαφή με το χώρο της περίθαλψης δεν έχει ακριβή εικόνα του νευραλγικού ρόλου των νοσηλευτών νοσηλευτριών στο σύστημα υγείας. Οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται ότι χωρίς τους νοσηλευτές δεν μπορεί να υπάρξει καμιά μορφή περίθαλψης, ότι η νοσηλευτική είναι αυτόνομη επιστήμη που λειτουργεί συμπληρωματικά και ισότιμα με την ιατρική επιστήμη, ότι οι νοσηλευτικές πράξεις είναι εξίσου σημαντικές και κρίσιμες με τις ιατρικές.
Ανάλογη είναι και η επαγγελματική αντιμετώπιση του κλάδου μας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Με αποδοχές και ασφάλιση που ελάχιστα υπερβαίνουν αυτές των ανειδίκευτων υπαλλήλων, οι νοσηλευτές νοσηλεύτριες καλούνται να διεκπεραιώνουν το σημαντικό για την υγεία των πολιτών έργο τους μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες εργασιακές συνθήκες. Ενώ στις χώρες της Ε.Ε. οι νοσηλευτικός είναι ένας από τους επαγγελματικούς κλάδους με τις καλύτερες αποδοχές και ασφάλιση, στη χώρα μας συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο αφού το επάγγελμα μας είναι από τα πιο κακοπληρωμένα, ενώ ασφαλιστικά στο δημόσιο δεν αναγνωρίζεται ούτε καν το ανθυγιεινό της εργασίας, κάτι το εντελώς παράλογο! Ακόμη το εθνικό σύστημα υγείας πλήττεται από τη μεγάλη έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, που προκαλεί άσχημες επιπτώσεις και τους εργαζόμενους και στους περιθαλπόμενους στο Ε.Σ.Υ.
Στις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α. η αναλογία νοσηλευτών είναι 7,96 ανά 1.000 κατοίκους. Στην Πορτογαλία μια χώρα με παρόμοιους οικονομικούς δείκτες με την Ελλάδα η αναλογία είναι 3,47 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους. Στην Ελλάδα η αντίστοιχη αναλογία είναι 1,35 νοσηλευτές ανά 1.000 κατοίκους όταν η αντίστοιχη αναλογία στην Φιλανδία είναι 20,96.
Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται στην Ελλάδα προσπάθειες από επαγγελματικούς και συνδικαλιστικούς φορείς του νοσηλευτικού κλάδου για την στήριξη και την αναβάθμιση του χώρου, με παρεμβάσεις τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο κοινωνίας. Καθημερινά όμως χιλιάδες νοσηλευτές νοσηλεύτριες, τεχνολογικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, παρέχουν νοσηλευτικές υπηρεσίες δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους, γνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι η θέση του επαγγέλματος τους στην ελληνική κοινωνία απέχει κατά πολύ από αυτή που θα ΄πρεπε να έχει.
