Μέσα στον απεργειακό πυρετό των ημερών γίνεται λόγος για την ένταξη των εργαζόμενων στην καθαριότητα των δήμων στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, αίτημα απολύτως λογικό. Ελάχιστα όμως ακούγονται για την ανάγκη ένταξης και των νοσηλευτών του δημοσίου στην κατηγορία αυτή. Στην περίπτωση μας υπάρχει ο απόλυτος παραλογισμός. Οι νοσηλευτές του ιδιωτικού τομέα είναι ενταγμένοι στα βαρέα και ανθυγιεινά, ενώ αυτοί του δημόσιου δεν είναι.
Εγώ εργάστηκα στο χειρουργείο του νοσοκομείου Αγίου Νικολάου την περίοδο 2001-2003 ως νοσηλευτής ΤΕ με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου και είμουν ασφαλισμένος στο ΙΚΑ στην κατηγορία του Βαρέων και ανθυγιεινών. Το 2007 επαναπροσλήφθηκα, ως μόνιμοςμε σύμβαση δημοσίου δικαίου, τοποθετήθηκα και εργάζομαι στην ίδια ακριβώς θέση (ως νοσηλευτής ΤΕ στο χειρουργείο) χωρίς όμως πλέον βαρέα και ανθυγιεινά. Δεν υπάρχει καμιά σοβαρή δικαιολογια γι΄ αυτόν τον παραλογισμό.
Την προηγούμενη εβδομάδα, μια από τις καλύτερες και παλαιότερες συναδέλφους τρυπήθηκε κατά τη διάρκεια χειρουργείου με ματωμένο νυστέρι από ασθενή που πάσχει από ηπατίτιδα c. Σε ένα μήνα θα υποβληθεί σε ειδική εξέταση αίματος για να διαπιστωθεί αν έχει προσβληθεί από την ασθένεια. Ακόμα και αν η εξέταση είναι αρνητική, φανταστείτε το άγχος και την αγωνία αυτης της εργαζόμενης μέχρι τότε. Τέτοια περιστατικά δυστυχώς είναι συνηθισμένα στον κλάδο μας, το κράτος όμως κλείνει τα μάτια και αρνείται να αναγνωρίσει το αυτονόητο.
Εγώ εργάστηκα στο χειρουργείο του νοσοκομείου Αγίου Νικολάου την περίοδο 2001-2003 ως νοσηλευτής ΤΕ με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου και είμουν ασφαλισμένος στο ΙΚΑ στην κατηγορία του Βαρέων και ανθυγιεινών. Το 2007 επαναπροσλήφθηκα, ως μόνιμοςμε σύμβαση δημοσίου δικαίου, τοποθετήθηκα και εργάζομαι στην ίδια ακριβώς θέση (ως νοσηλευτής ΤΕ στο χειρουργείο) χωρίς όμως πλέον βαρέα και ανθυγιεινά. Δεν υπάρχει καμιά σοβαρή δικαιολογια γι΄ αυτόν τον παραλογισμό.
Την προηγούμενη εβδομάδα, μια από τις καλύτερες και παλαιότερες συναδέλφους τρυπήθηκε κατά τη διάρκεια χειρουργείου με ματωμένο νυστέρι από ασθενή που πάσχει από ηπατίτιδα c. Σε ένα μήνα θα υποβληθεί σε ειδική εξέταση αίματος για να διαπιστωθεί αν έχει προσβληθεί από την ασθένεια. Ακόμα και αν η εξέταση είναι αρνητική, φανταστείτε το άγχος και την αγωνία αυτης της εργαζόμενης μέχρι τότε. Τέτοια περιστατικά δυστυχώς είναι συνηθισμένα στον κλάδο μας, το κράτος όμως κλείνει τα μάτια και αρνείται να αναγνωρίσει το αυτονόητο.
