Tο Σάββατο 5 Μαίου, με πρωτοβουλία του προέδρου του πολιτιστικού συλλόγου Βραχασίου Δημήτρη Κυριακάκη, πραγματοποιήσαμε μια πεζοπορική ανάβαση στον Ανάβλοχο και τις κορφές του. Παρά την κούραση και τη δυσκολία της ανάβασης ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές, που αξίζει έστω και μέσω της γραφής, να μοιραστούμε με τους αναγνώστες.Ξεκινήσαμε λοιπόν λίγο πριν τις οκτώ το πρωί από την πλατεία του Βραχασίου και διασχίζοντας τα σοκ
άκια φτάσαμε στην βρύση του Πλάτανου. Εκεί γεμίσαμε τα παγούρια μας με δροσερό νερό, αφού πρώτα διαβάσαμε την λαξευμένη επιγραφή της βρύσης που αναφέρει ΙΔΡΥΘΗ ΔΑΠΑΝΗ ΔΗΜΟΥ ΒΡΑΧΑΣΙΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ 1887 ΜΗΝΙ ΙΟΥΝΙΩ. Βγαίνοντας από το Βραχάσι ανηφορήσαμε ακολουθώντας το παμπάλαιο μονοπάτι που ξεκινά από την περιοχή αμμος και κατευθύνεται προς τον Ανάβλοχο.Τ
ο μονοπάτι, αν και ανηφορικό, έχει καθαριστεί πρόσφατα κι έτσι σε λιγότερο από μία ώρα ανεβήκαμε και φτάσαμε στο σημείο όπου έχουν ξεκινήσει οι ανασκαφές από την ΚΔ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Στον Ανάβλοχο έχουν εντοπισθεί αναλήμματα, δεξαμενή, και θολωτοί τάφοι που μαρτυρούν οικισμό 9ου-6ου αι. π.X. Ο θρύλος μάλιστα αναφέρει ότι στον Ανάβλοχο έχει κρυφτεί το θησαυροφυλάκιο του Βασιλιά Μίνωα μετά την κάθοδο των Δωριέων και των Αχαιών στο νησί. Εμείς πάντως μπορεί να μην β
ρήκαμε τον θησαυρό, είχαμε όμως την ευκαιρία να θαυμάσουμε την υπέροχη πανοραμική θέα και να φωτογραφήσουμε τμήματα των ανασκαφών.Στην συνέχεια ανηφορήσαμε ακόμα λίγο στην βραχώδη και απότομη πλαγιά και φτάσαμε στην κορυφή του Κάτω Κεντουκλά που είναι μια από τις δυο κορφές του Ανάβλοχου. Από εκεί είχαμε τη δυνατότητα να αγναντεύσουμε όλη την παραλιακή περιοχή από το Σίσι, τα Μάλλια και την Χερσόνησο, έω
ς ακόμα το Ηράκλειο και τα Λινοπεράματα, ενώ επιβλητική είναι η σκιά του Ψηλορείτη στα νοτιοδυτικά. Στην κορυφή του κάτω Κεντουκλά βρίσκεται και μια από σπηλιές που χρησιμοποιούνταν ως δεξαμενές ό μβριων για την ύδρευση του αρχαίου οικισμού. Αφήνοντας την κορυφή αυτή κατευθυνθήκαμε ανατολικά αγναντεύοντας την Μίλατο και την Παραλία Μιλάτου και λίγο πριν το Ρούσο Χαράκι, φτάσαμε στο σημείο όπου πιθανολογείται ότι βρισκόταν η Ακρόπολη του αρχαίου οικισμού, όπως μαρτυρούν ριζότοιχοι από μεγάλα χαράκια που μας θύμισαν μικρογραφία των κυκλώπειων τ
ειχών.Από το Ρούσσο Χαράκι είχαμε την δυνατότητα να δούμε το Βραχάσι από ψηλά και αφού ξαποστάσαμε για λίγο αρχίσαμε την ανάβαση για την κορυφή του Επάνω Κεντουκλά και την Βίγλα του Ανάβλοχου. Η ώρα είχε περάσει, ο ήλιος είχε ανέβει ψηλά και η ανάβαση στα απόκρημνα βράχια δεν ήταν και το ευκολότερο πράγμα. Φτάνοντας όμως στην κορυφή του Επάνω Κεντουκλά η θέα μας αποζημίωσε. Είχαμε πλέον
τη δυνατότητα να αγναντεύουμε όλο τον κόλπο του Μεραμβέλλου, τα Στειακά βουνά και τον Πέπονα, τα χωριά του επάνω μεραμβέλλου, έως την Μίλατο, το Σίσι, τα Μάλλια και την Χερσόνησο. Το τσιμεντένιο ορθομετρικό του στρατού, αν και γκρεμισμένο, μας πληροφόρησε ότι βρισκόμασταν σε υψόμετρο 660μ. , ενώ ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Βραχασίου μας εξήγησε πως πριν από αιώνες από την Βίγλα αυτή οι κάτοικοι επέβλεπαν την περιοχή και σε περίπτωση επιδρομής εχθρών άναβαν
φωτιές για να ειδοποιήσουν και τις υπόλοιπες περιοχές του νησιού.Η ώρα είχε πλέον περάσει για τα καλά και όντας κουρασμένοι, διψασμένοι αλλά και πεινασμένοι αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς το Βραχάσι από την περιοχή Τσούρλα. Η κατάβαση δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση αφού το καθημερινό πέρασμα των αιγοπροβάτων έχει κάνει το έδαφος ιδιαίτερα ασταθές. Αφού λοιπόν κατεβήκαμε με μεγάλη προσοχή, χωρίς βέβαια κάποιοι από εμάς να αποφύγουν κάποι
α απρόοπτα περιστατικά, φτάσαμε στο σημείο όπου βρισκόταν οι ανεμόμυλοι του Βραχασίου, το βιομηχανικό πάρκο όπως μας είπε χαμογελώντας ο πρόεδρος του συλλόγου. Ακόμα και σήμερα που είναι μισογκρεμισμένοι, οι μύλοι αποτελούν ιδιαίτερα εντυπωσιακά κτίσματα και μια μελλοντική επισκευή και αναπαλαίωση τους μπορεί να τους καταστήσει πόλο έλξης επισκεπτών. Μπαίνοντας πλέον αργά το μεσημέρι στο Βραχάσι από τη συνοικία Κατσοπρίνι κατευθυνθήκαμε στην πλατεία για κρύο νερό και δυο ξεκούραστες ρακές, αφού πρώτα δώσαμε ραντεβού για την επόμενη πεζοπορία προς το Ατζιλακόδασος.(το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε και στην τοπική εφημερίδα του νομού μας "Ανατολή" την Πέμπτη 10/5)
