Με την ευκαιρία λοιπόν της σημερινής κινητοποίησης θα ήθελα να διατυπώσω κάποιες σκέψεις για το θέμα:
Χρειαζόμαστε κλάδο νοσηλευτών;
Δεν έχω πειστεί για ποιο λόγο προβάλλεται το αίτημα της δημιουργίας κλάδου νοσηλευτών ΕΣΥ, αφού κάτι τέτοιο δεν θα έχει καμία απολύτως ευνοϊκή επίπτωση στα εργασιακά μας θέματα. Κατά τη γνώμη ο ισχυρισμός ότι με τη δημιουργία κλάδου νοσηλευτών θα ανοίξει ο δρόμος για ένταξη στα ΒΑΕ, για ειδικό μισθολόγιο και για ειδικό τρόπο προσλήψεων, είναι αυθαίρετος, ανεδαφικός και δεν στηρίζεται ούτε νομικά, ούτε λογικά. Οι φαρμακοποιοί των νοσοκομείων έχουν εδώ και δεκαετίες κλάδο φαρμακοποιών και δεν έχουν ειδικό μισθολόγιο (είναι ενταγμένοι στο ενιαίο), δεν έχουν ειδικό τρόπο προσλήψεων (προσλάμβάνονται όπως όλοι οι άλλοι υπάλληλοι πλην ιατρών), και δεν είναι στα ΒΑΕ. Το θέμα του κλάδου νοσηλευτών έχει μόνο συμβολικό, και όχι ουσιαστικό και επαγγελματικό χαρακτήρα.
Αν γίνει κλάδος νοσηλευτών, να είναι ενιαίος;
Σαφώς και πρέπει να είναι ενιαίος, με διαχωρισμό ανάλογα με την εκπαιδευτική βαθμίδα. Οι συνάδελφοι που έχουν τελειώσει τις παλιές σχολές μέσης εκπαίδευσης και τώρα τα ΙΕΚ και τα ΕΠΑΛ είναι νοσηλευτές ΔΕ και όχι βοηθοί νοσηλευτές. Ο όρος "βοηθός νοσηλευτή" είναι κατά τη γνώμη μου αδόκιμος και δεν ανταποκρίνεται ούτε στην εκπαίδευση, ούτε στην εργασία των συναδέλφων νοσηλευτών ΔΕ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνουν ξεχωριστοί κλάδοι νοσηλευτών και βοηθών νοσηλευτών, αλλά αν γίνει, να γίνει ένας ενιαίος με διαχωρισμό στις δύο εκπαιδευτικές βαθμίδες νοσηλευτών(τριτοβάθμιας - δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης).
Θα πρέπει να διατηρηθεί η πολυεπίπεδη νοσηλευτική εκπαίδευση;
Σαφώς και όχι. Θα πρέπει να υπάρχει ένα επίπεδο νοσηλευτικής εκπαίδευσης, το πανεπιστημιακό. Οι σχολές ΔΕ νοσηλευτικής ΙΕΚ ή ΕΠΑΛ βοηθών νοσηλευτών, θα πρέπει να σταματήσουν να εκπαιδεύουν νοσηλευτές ΔΕ και να μετατραπούν σε σχολές εκπαίδευσης βοηθητικού υγειονομικού προσωπικού (τραυματιοφορέων - βοηθών θαλάμου), οι οποίοι μέχρι στιγμής προσλαμβάνονται στα Νοσοκομεία ως ΥΕ εντελώς ανεκπαίδευτοι. Στους ήδη εργαζόμενους νοσηλευτές ΔΕ θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα εκπαιδευτικής διεξόδου στις Πανεπιστημιακές σχολές (όχι με πανελλήνιες), ενώ στους νοσηλευτές ΤΕ θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα ισοτίμησης των πτυχίων με τα Πανεπιστημιακά μέσα από μια διαδικασία ταχύρρυθμης εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς. Επίσης στους ΥΕ τραυματιοφορείς και βοηθούς θαλάμου θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα εξέλιξης σε ΔΕ προσωποπαγείς θέσεις με κριτήριο τα χρόνια προϋπηρεσίας.
Ποιος ευνοείται από την αναστάτωση και τη συζήτηση σχετικά με τον κλάδο νοσηλευτών;
Ευνοείται κύρια η κυβέρνηση, η οποία άνοιξε και το θέμα. Αντί οι υγειονομικοί να συζητάμε και να αγωνιζόμαστε για την ένταξη στα ΒΑΕ, για τις μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων και για νέες προσλήψεις, διαφωνούμε μεταξύ μας και κινητοποιούμαστε για ένα θέμα που δεν έχει καμιά ουσιαστική και επαγγελματική σημασία. Επίσης ευνοημένες είναι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΠΟΕΔΗΝ και των ΤΕ και των ΔΕ νοσηλευτών, που ενώ το προηγούμενο διάστημα ήταν ουσιαστικά ανενεργές και απούσες στην αγωνιστική διεκδίκηση για ΒΑΕ, για προσλήψεις και μονιμοποιήσεις, τώρα βρήκαν ευκαιρία να συσπειρώσουν τα μέλη τους, χρησιμοποιώντας μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις και παραπληροφόρηση για να διεγείρουν τον ευαίσθητο επαγγελματικό εγωισμό των ακροατών τους.
Αυτές είναι κάποιες από τις σκέψεις που έχω για το θέμα και που σε μεγάλο βαθμό είναι συμβατές με αυτές του ΜΕΤΑ υγειονομικών, της συνδικαλιστικής παράταξης στην οποία συμμετέχω (μπορείτε να τις δείτε ΕΔΩ).
Από εδώ και πέρα, αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι η Κυβέρνηση να πάρει πίσω τώρα τις ρυθμίσεις για τους ξεχωριστούς κλάδους που επιχειρεί να περάσει, και να δώσει λύση στα χρόνια προβλήματα των νοσηλευτών και όλων των εργαζομένων στην υγεία με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, ένταξη στα Βαρέα και ανθυγιεινά, αύξηση και επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος, οικονομική και επαγγελματική αναβάθμιση.
Γιώργος Μανουσάκης, νοσηλευτής ΤΕ
