κρητικά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα

Ψάχνοντας στο youtube βρήκα κάποια πρωτοχρονιάτικα κάλαντα της Κρήτης και θυμήθηκα που η μακαρίτισα η γιαγιά μου προσπαθούσε να μου τα μάθει για να τα λέμε με τα άλλα παιδιά την παραμονή της πρωτοχρονιάς. Όταν λέγαμε τα κάλαντα δεν παίρναμε χρήματα, όπως τα παιδιά σήμερα, αλλά κρατούσαμε από ένα άδειο γυάλινο μπουκάλι με χωνί, και οι νοικοκυρές μας το γέμιζαν με λάδι, το οποίο πουλούσαμε μετά στον μπακάλη του χωριού και παίρναμε γλυκίσματα ή παιχνιδάκια.

Ανοίξετε τη πόρτα σας
τα κάλαντα να πούμε
και βάλτε και μιά ρακή,
για να σας ευχηθούμε

Ταχιά ταχιά'ναι αρχιχρονιά
Πρώτη γιορτή του χρόνου,
αρχή που βγήκε ο Χριστός
στη γη να περιπατήσει.

Και εβγήκε και χαιρέτησε
όλους τους ζευγολάτες.
Και ο πρώτος που χαιρέτησε
ήταν Άγιος Βασίλης

Καλώς τα κάνεις Βασιλειό,
καλόν ζευγάριν έχεις.
Καλό το λες αφέντη μου καλό
και ευλογημένο,

η χάρη σου το βλόγησε
με το δεξιό σου χέρι,
με το δεξιό με το ζερβό
με το μαλαματένιο.

Για πες μου Άη Βασίλη μου
πόσα μουζούρια σπέρνεις;
Σπέρνω σταράκι δώδεκα,
κριθάρι δέκα πέντε
ταγή και ρόβι δεκαοχτώ
κι από νωρίς στο στάβλο.

Φέρε καρύδια, κάστανα,
πανιέρια λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί
να πιουν τα παλικάρια

Και από την μαύρη όρνιθα
κανένα αβγουλάκι
και αν είναι από τη γαλανή
ας είν’ και ζευγαράκι

Και από το λαδοπίθαρο
σκια μια οκά λαδάκι
και ας είναι και περσότερο
κρατούμε 'μείς ασκάκι

Τέσσερα πέντε πράγματα
που τάχει η περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας
να πούμε καλησπέρα.

κράτος φονιάς

Κυριακή 28/12, 10.50 π.μ.: Τους 271 φτάνουν οι νεκροί από την επίθεση που εξαπέλυσε από χθες στη Γάζα το ισραηλινό κράτος - περισσότεροι από 700 τραυματίες. Συνεχίζονται και σήμερα οι βομβαρδισμοί.

Τη Δευτέρα 29/12 στις 6:00 μμ μπροστά στην ισραηλινή πρεσβεία (Κατεχάκη και Κηφισίας) συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη νέα σφαγή.

Φωτογραφίες από τη Μίλατο

χρόνια πολλά

στο παγκρήτιο στάδιο

Εχθές 21/12 είχαμε την ατυχή ιδέα να παρακολουθήσουμε από κοντά τον ποδοσφαιρικό αγώνα ΟΦΗ-ΠΑΟ στο παγκρήτιο στάδιο στο Ηράκλειο. Πήγαμε λοιπόν με το φίλο μου τον Μανώλη και με το μικρό Κωνσταντίνο κάνοντας το λάθος να πάρουμε εισητήρια για την κερκίδα των οπαδών του Παναθηναϊκού, όπου δυστυχώς δεν υπήρχε σκέπαστρο με αποτέλεσμα να παγώσουμε από το κρύο και να βραχούμε μέχρι το κόκαλο από τη βροχή. Σαν να μην έφτανε αυτό, πολλοί από τους οπαδούς των δυο ομάδων προφανώς δεν είχαν έρθει για να δουν τον αγώνα, αλλά για να συμπλακούν μεταξύ τους. Στην παύση ανάμεσα στα ημίχρονα έγιναν στην κερκίδα των οπαδών του ΟΦΗ κάποιες φασαρίες και από την αστυνομία έκριναν χρήσιμο να εκτοξεύσουν δακρυγόνα. Ο ποδοσφαιρικός αγώνας που μόλις είχε ξαναρχίσει διακόπηκε ενώ συνεχίστηκε ο αγώνας των επιθέσεων των οπαδών μεταξύ τους και με την αστυνομία.

Ακόμα και όταν οι ποδοσφαιριστές επανήλθαν και ξανάρχισε το παιχνίδι, τα επεισόδια συνεχίζονταν σχετικά κοντά στο σημείο που καθόμασταν με αποτέλεσμα να μην παρακολουθούμε καθόλου τί γίνεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το γκολ του Πετρόπουλου ούτε που το πήραμε χαμπάρι, το γκολ του Σαλπιγγίδη μόλις το προλάβαμε ενώ στο γκολ του Ρουκάβινα είχαμε ήδη φύγει για να γλιτώσουμε τα χειρότερα. Ακόμα και όταν φεύγαμε κάποιοι πέταγαν πέτρες προς το μέρος μας με αποτέλεσμα να τρέχουμε προφυλάσοντας τα κεφάλια με τα χέρια μας. Μετά την όλη περιπέτεια νομίζω ότι θα το σκεφτούμε σοβαρά για να πάμε ξανά σε ποδοσφαιρικό αγώνα στο παγκρήτιο, αφού νομίζω ότι από το σπίτι τουλάχιστον θα είχαμε δει τον αγώνα ολόκληρο.

το κρύο και η βροχή μας ανάγκασαν να γίνουμε "κουκουλοφόροι"


ο "αγώνας" που παρακολουθούσαμε στην κερκίδα


ο προπονητής του παναθηναϊκού Χεν Ντεκάτε προσπαθεί να ηρεμήσει τους οπαδούς του Παναθηναϊκού (μάταια)

ο ραβδιστής στη στέγη

Μετά το βιολιστή στη στέγη και το βιοπαλαιστή στη στέγη, ιδού και ο ραβδιστής στη στέγη!

Ουγκάντα γίναμε

Εδώ και περίπου 10 ημέρες έχουμε αρχίσει το λιομάζωμα. Κάνοντας χρήση της κανονικής μου άδειας ασχολούμαι και εγώ καθημερινά με το σπορ της ελαιοσυλλογής! Χθες, γεμίζοντας σακιά με καρπό πρόσεξα ένα με επιγραφή από την Ουγκάντα. Αυθόρμητα, και σε συνδυασμό με όσα συμβάνουν τον τελευταίο καιρό, μου ήρθε στο μυαλό η έκφραση "Ουγκάντα γίναμε", φράση μάλλον υποτιμητική για τη χώρα αυτή της κεντρικής Αφρικής. Γυρνώντας σπίτι έψαξα να βρω πληροφορίες για τη χώρα βρίσκοντας αρκετές στην ελληνική ελεύθερη εγκυκλοπαίδια livepedia

στο στόλισμα του χριστ. δέντρου στη λίμνη

Το Σάββατο 6/12 πήγαμε στην εκδήλωση στολισμού του χριστουγεννιάτικου δέντρου του Δήμου Αγίου Νικολάου από τα παιδιά της πόλης:

το δέντρο στο θεατράκι της λίμνης του Αγίου Νικολάου


ο Χρήστος ετοιμάζεται να φτιάξει στολίδια


πολλά ήταν τα παιδιά που με τη βοήθεια προσκόπων έφτιαχναν στολίδια


μαζί τους και η Εμμανουέλα


η Εμμανουέλα δίνει στον ψηλόοοοο άγγελο το στολίδι για να το κρεμάσει


ο Χρήστος περιμένει για να κρεμάσει το στολίδι του στο δέντρο


το αγιοβασιλιάτικο σκουφάκι το κέρδισε στις τσουβαλοδρομίες


ενώ ο Χρήστος μοιράστηκε τα ποπ κορν του με τις πάπιες της λίμνης


μετά τη λίμνη περάσαμε και από το δεντράκι στο σπίτι μας για τις απαραίτητες πόζες


κι ο Κωνσταντίνος μπροστά στο δεντράκι μας

Νταήδες με στολή

Συνεχίζοντας την τακτική των δημοσιεύσεων μου αυτής της εβδομάδας αντιγράφω το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Αχιλλέα Φακατσέλη από τη σημερινή Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία με θέμα την αστυνομική βία στη γειτονική Τουρκία. Νομίζω ότι οι συγκρίσεις με την ελληνική πραγματικότητα είναι αναπόφευκτες:

"Ανησυχητική έξαρση της αστυνομικής βίας και της αυθαιρεσίας στην Τουρκία διαπιστώνει σε πρόσφατη πολυσέλιδη έκθεσή του το διεθνές Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch - HRW) το οποίο επισημαίνει ότι η αστυνομία «διακατέχεται από το σύνδρομο του πιστολά και εμπνέεται από την κουλτούρα της ατιμωρησίας».

Τα χαρακτηριστικά αυτά, εγγενή και σε άλλες αστυνομίες δυτικών δημοκρατιών, αποτελούν κατά το HRW τις αιτίες της έξαρσης της βίας των αστυνομικών δυνάμεων, καθώς δεν είναι αποσαφηνισμένη η πολιτική βούληση της ισλαμικής κυβέρνησης για καταπολέμηση αυτής της ανησυχητικής τάσης.

Η έκθεση του HRW έρχεται να προστεθεί σε αντίστοιχα συμπεράσματα που διατυπώθηκαν σε μια άλλη έκθεση, αυτή που συντάσσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Κι όπως σπεύδουν να εκτιμήσουν πολλοί σχολιαστές, τα ευρήματα του HRW «θα πυροδοτήσουν νέες συζητήσεις για τη βασιμότητα του τουρκικού αιτήματος για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση».

Η έκθεση, που επιγράφεται «Απροθυμία για απόδοση ευθυνών, εμπόδιο στην αντιμετώπιση της αστυνομικής βίας στην Τουρκία», ξεδιπλώνει στις 80 σελίδες της το αστυνομικό πρόβλημα στην τουρκική εκδοχή του και τεκμηριώνει 28 περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας και άσκησης θανατηφόρου βίας, που κυρίως αφορούν «επιθέσεις κατά διαδηλωτών και βιαιότητες κατά την προσαγωγή υπόπτων».

Η ανυπαρξία θεσμικών οργάνων ελέγχου της αστυνομικής βίας και η νομική ασάφεια για τη χρήση όπλων εκτρέφουν την αντίληψη της ατιμώρητης δράσης, όπως υπογραμμίζει η ίδια έκθεση.

Υποδείξεις στην Αγκυρα

Για τον λόγο αυτό οι συντάκτες της προχωρούν σε συγκεκριμένες υποδείξεις προς την τουρκική κυβέρνηση την οποία καλεί μάλιστα να θεσμοθετήσει ελεγκτικά όργανα και να αποσαφηνίσει το νόμο «περί αρμοδιοτήτων και καθηκόντων της αστυνομίας». Ο νόμος τροποποιήθηκε το 2007 και προβλέπει τη «χρήση όπλων κατά την αστυνόμευση» χωρίς καν τον ρητορικό -στις δυτικές δημοκρατίες- περιορισμό της ως «έσχατο μέσο αυτοπροστασίας».

Μια άλλη διαπίστωση είναι η απουσία αμερόληπτων ερευνών στις περιπτώσεις καταγγελιών αστυνομικής βίας: «Γενικά, είτε πρόκειται για καταγγελίες βασανισμών είτε για επεισόδια θανατηφόρων βιαιοτήτων, η ποινική διαδικασία προχωρά με βήμα χελώνας και συνήθως ολοκληρώνεται μετά από μήνες ή χρόνια, και ποτέ με καταδίκη των κατηγορουμένων», αναφέρει η έκθεση, η οποία θυμίζει ότι από τις αρχές του χρόνου έχουν υποβληθεί 3.339 καταγγελίες περί αστυνομικής βίας έναντι 2.854 που είχαν υποβληθεί το 2007.

Εστιάζοντας στα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αστυνομικής και δικαστικής αυθαιρεσίας, περιγράφεται η δολοφονία του 26χρονου Φεϊζουλάχ Ετέ, με πυροβολισμό στο στήθος, κατά τη διάρκεια εξακρίβωσης στοιχείων.

«Αθώοι» οι αστυνομικοί

Ο δράστης αστυνομικός αθωώθηκε, ενώ ο αδελφός του θύματος βρίσκεται στις φυλακές για εξύβριση δικαστηρίου, επειδή αντέδρασε οργισμένα κατά την ανάγνωση της αθωωτικής απόφασης.

Κατά τον διευθυντή του HRW Κένεθ Ροθ, στη συμπεριφορά των αστυνομικών υπερισχύει η αντίληψη της ατιμωρησίας, την οποία επιμένει να συντηρεί η τουρκική κυβέρνηση. Ιδιαίτερη αναφορά κάνει ο Ροθ στην συνάντησή του με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Τζεμίλ Τσιτσέκ, στον οποίο έθεσε το ζήτημα της αστυνομικής βίας, για να συναντήσει «σκληρή άρνηση».

Ο Τσιτσέκ απάντησε με ευθεία αναφορά σε αντίστοιχες ευρωπαϊκές περιπτώσεις αστυνομικής βίας και με το σαρκαστικό σχόλιο ότι, έτσι κι αλλιώς, τα ανθρώπινα δικαιώματα αντιμετωπίζονται παντού με περιφρόνηση."

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 14/12/2008

Πρόδρομος εξελίξεων

«Ζήτω η Ελλάδα που, για μια ακόμη- αλλά απροσδόκητη- φορά, μας δείχνει τον δρόμο. Πατρίδα της φιλοσοφίας και των μαθηματικών, είναι επίσης εκείνη που ξαναδίνει σήμερα στη λέξη “νεολαία” όλη της τη λάμψη». Σιλβέν, από την ιστοσελίδα της Μοντ.

Δύο είναι οι βασικές προσεγγίσεις των διεθνών μέσων ενημέρωσης για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα: η «ανθελληνική» και η «κινηματική». Σύμφωνα με την πρώτη, που εκφράζεται για παράδειγμα από το κύριο άρθρο της Μοντ, οι ταραχές των τελευταίων ημερών αποκαλύπτουν τις ανισορροπίες μιας κοινωνίας που πέρασε μέσα σε λίγα χρόνια από τα Βαλκάνια στην Ευρώπη. Οι μεγάλες οικογένειες (Καραμανλή, Μητσοτάκη, Παπανδρέου) και οι συνεργοί τους εκμεταλλεύονται ένα σύστημα που οι συνέπειές τους πλήττουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Η ελληνική κυβέρνηση- συμπληρώνει η Κατ Κρίστοφερ στην Γκάρντιαν - δεν προστατεύει, δεν υπηρετεί, ούτε καν σέβεται τον λαό, κι εκείνος απαντά φοροδιαφεύγοντας, μολύνοντας το περιβάλλον, πληρώνοντας μίζες και παραβιάζοντας ατιμώρητα τον νόμο.

Σύμφωνα με τη δεύτερη προσέγγιση, η έκρηξη που ακολούθησε τη δολοφονία του Αλέξανδρου είναι προϊόν μιας απογοήτευσης της νεολαίας που δεν παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα. «Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία: Η καμένη νεολαία», τιτλοφορείται το άρθρο του Ίλβο Ντιαμάντι στη Ρεπούμπλικα, όπου επισημαίνεται ότι με τη βία διατρανώνουν την ύπαρξή τους φοιτητές, εποχικοί εργάτες, περιθωριακοί, μετανάστες, αλλά και παιδιά καλής οικογενείας, νέοι που ασχολούνται πολύ ή και καθόλου με την πολιτική. Αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα- παρατηρεί ο Ζαν-Μαρσέλ Μπουγκρό στον Νουβέλ Ομπζερβατέρ - ίσως να αποτελούν πρόδρομο γενικότερων εξελίξεων στην Ευρώπη, ο Σαρκοζί φοβάται εδώ και καιρό ότι θα υπάρξει και στη Γαλλία μια «σειρά κοινωνικών συγκρούσεων».

Ποια από τις δύο προσεγγίσεις είναι η σωστή; Μάλλον και οι δύο. Η Ελλάδα πάσχει από βαριές ασθένειες, οι οποίες πλήττουν ιδιαίτερα τους νέους. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ για την περίοδο 1995-2005, η Ελλάδα μπορεί να ερχόταν στη δεύτερη θέση ως προς την κατά κεφαλήν ανάπτυξη του ΑΕΠ, αλλά καταλάμβανε την τελευταία (27η) θέση στην Ευρώπη ως προς την ανεργία των νέων (22,9%). «Εγώ, ρε, ανήκω στη γενιά των 700 ευρώ», απάντησε ένας από τους παριστάμενους στην κηδεία του Αλέξανδρου όταν κάποιος διαμαρτυρήθηκε για το σύνθημα «Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει». Η σύγχυση είναι εξίσου εμφανής με την ένταση. Και τα δύο μαζί αποκαλύπτουν ένα αδιέξοδο. Ένα αδιέξοδο που μπορεί να τυφλώνει και να ηρωοποιεί τους επαγγελματίες ταραξίες, αλλά ταυτόχρονα συσπειρώνει μπροστά στον κοινό εχθρό: τους μπάτσους, τον καπιταλισμό, την «παγκοσμιοποίηση». Το μήνυμα του Σιλβέν είναι προφανώς υπερβολικό. Αλλά εκφράζει μια απελπισία, που αν δεν βρει ένα κανάλι πολιτικής έκφρασης θα οδηγηθεί σε άλλους δρόμους, καταστροφικούς, αυτοκαταστροφικούς, απρόβλεπτους.

Του ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΤΣΟΥ Από τα «ΝΕΑ»

αστυνομικοί - προβοκάτορες?

Σ΄ αυτό το απόσπασμα από την εκπομπή "Δούρειος Ήχος" ο Τζίμης Πανούσης αναφέρει ότι οι είδε τους αστυνομικούς που τον είχαν κάποτε συλλάβει να σπάνε αργότερα βιτρίνες στην Πανεπιστημίου.

Στο ιστολόγιο Πρέζα tv είδα και δύο φωτογραφίες και ένα βίντεο με κουκουλοφόρους που κάνουν συλλήψεις:

Η φωτιά της συσσωρευμένης οργής

Ένα τόσο δα παιδί κι όμως κατόρθωσε, σαν σε αρχαία τραγωδία, να συγκλονίσει συθέμελα τη συνείδηση ενός ολόκληρου λαού, που χρόνια τώρα έχει άβουλος σχεδόν χυθεί πάνω στους καναπέδες. Βαρύ το τίμημα που πλήρωσε για τον άθλο του, όμως η Ιστορία δεν ρωτάει ποτέ τα σύμβολα αν συμφωνούν να τοποθετηθούν σε αυτό το βάθρο και με ποιο αντίτιμο... Πανάρχαιο το αξίωμα αυτό...

Η δολοφονία του Αλέξανδρου αφύπνισε συνειδήσεις κι έβγαλε κόσμο στους δρόμους της οργής. Λαμπάδιασε η πόλη της Αθήνας κι όλος ο κόσμος έμαθε για το φονικό - έστω κι αν το έμαθε με πύρινες εικόνες. Βαθιές κοινωνικές διεργασίες και άγνωστες πτυχές της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας ήρθαν στην επιφάνεια αυτές τις τρεις μέρες της φωτιάς. Εμβρόντητοι είδαμε χιλιάδες, πολλές χιλιάδες νέων να βάζουν κουκούλες και να βγαίνουν στους δρόμους δεκάδων πόλεων της χώρας για να εκδηλώσουν την οργή τους σπάζοντας και καίγοντας ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.

Είναι προφανές ότι δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με τις λίγες εκατοντάδες «μπαχαλάκηδες» ούτε με κάποιους προβοκάτορες της Ασφάλειας ή μυστικών υπηρεσιών. Το καινούργιο φαινόμενο είναι ότι χιλιάδες νέοι αισθάνονται τόσο καταπιεσμένοι και ανήμπορα αδιέξοδα οργισμένοι, ώστε φόρεσαν κουκούλες και βγήκαν στους δρόμους για να τα σπάσουν. Οι νέοι αυτοί αισθάνονται τόσο μίσος απέναντι στην κοινωνία συνολικά, ώστε δεν αρκέστηκαν να κάψουν τις τράπεζες ή οποιοδήποτε οίκημα συνδέεται με το κράτος, αλλά πυρπολούσαν κάθε κατάστημα που έβλεπαν, θεωρώντας τον μεγάλο ή μικρομεσαίο ιδιοκτήτη τους εξίσου «βολεμένο στο σύστημα» - ακόμη και τον ιδιοκτήτη του ψιλικατζίδικου.
Γιώργος Δελαστίκ - "Έθνος"

Η δικαιοσύνη των νέων

«Ο τρόπος παραγωγής είναι μια νόμιμη βία. Η εξουσία είναι μια νόμιμη βία. Η Αστυνομία είναι μια νόμιμη βία. Η φυλακή είναι μια νόμιμη βία. Η Δικαιοσύνη είναι μια νόμιμη βία. Η ανεργία είναι μια νόμιμη βία. Το ταμείο ανεργίας είναι μια νόμιμη βία. Η κερδοσκοπία είναι μια νόμιμη βία. Το χρηματιστήριο είναι μια νόμιμη βία. Οι τράπεζες είναι μια νόμιμη βία. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μια νόμιμη βία. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι μια νόμιμη βία. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι μια νόμιμη βία.

Κι όσο αυτή η νόμιμη βία θα ονομάζεται δικαιοσύνη, τόσο η δικαιοσύνη των νέων θα ονομάζεται βία».

ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ- «ΝΕΑ»

γύρισε για να σκοτώσει

ανθοδοχείο

Στολίσαμε το δέντρο μας

Ήρθε ο Δεκέμβριος και μαζί με αυτόν μας επισκέφθηκε και το πνεύμα των Χριστουγέννων. Αποφασίσαμε λοιπόν να στολίσουμε το χριστουγεννιάτικο δεντράκι μας. Κι΄ επειδή πρόκειται για πολύ δύσκολο κι΄επίπονο έργο ζητήσαμε και βοήθεια από τις δυο ανηψιές της Ράνιας, τη Δέσποινα και τη Μάγδα, οι οποίες βέβαια άλλο που δεν ήθελαν! Οι φωτογραφίες αποδεικνύουν πόσο καθοριστική υπήρξε η βοήθεια τους:

Η Ράνια επί τω έργω

Η Μάγδα προτίμησε το παιχνίδι με τον ψεύτικο σκύλο μας


και η Δέσποινα προτίμησε με τον αληθινό , τη Λολίτα

δεν παρέλειψαν βέβαια να βγουν αναμνηστική φωτογραφία

και τουλάχιστον στο τέλος μας τράβηξαν και μας μια

για το κοινοτικό κατάστημα Βραχασίου

Επισκέφθηκα πρόσφατα το κοινοτικό κατάστημα Βραχασίου και πρόσεξα την πρωτότυπη πινακίδα στην είσοδο του κτηρίου, του πρώην δημοτικού σχολείου Βραχασίου. Η πινακίδα αποτελείται από μια μεγάλη πελεκημένη πέτρα, μια"παναγία" που φέρει την επιγραφή "κοινοτικό κατάστημα Βραχασίου Μαίρης κ Γεωργίου Ζουράρι, 1η Μαρτίου 2006". Η ονομασία αυτή του κοινοτικού καταστήματος αποτέλεσε απόφαση της πρώτης συνεδρίασης του Κοινοτικού Συμβουλίου Βραχασίουστις 2/1/2007 ως ένδειξη τιμής σε αυτό το ζευγάρι σπουδαίων ανθρώπων από το Βραχάσι και ως πράξη ευγνωμοσύνης για τα όσα πρόσφεραν τα παιδιά τους Κώστας, Τάσος, Χρήστος και η νύφη τους Χρυσή Καρύδη στον οχτάχρονο αυτοδιοικητικό αγώνα των κατοίκων της περιοχής μας.

Η Ελλάδα που μας ενώνει

Με επίκεντρο τα Χανιά άρχισαν χθες και κορυφώνονται σήμερα οι εορταστικές εκδηλώσεις για την 95η επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Τις φετινές εκδηλώσεις τιμά με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος χθες παρέστη σε τελετές που έγιναν στο Κολυμπάρι και τις Βουκολιές, ενώ σήμερα το πρωί θα υψώσει την ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά.

Ο κ. Κάρολος Παπούλιας ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης των δήμων Βουκολιών και Χανίων. Στην αντιφώνησή του στο Δημαρχείο Βουκολιών ο Πρόεδρος τόνισε την αναγκαιότητα να πάμε μπροστά προτάσσοντας αυτά που μας ενώνουν.

Ο κύριος Παπούλιας παρέστη χθες το πρωί στην επιμνημόσυνη δέηση που τελέσθηκε στον Πύργο των Βουκολιών όπου και κατέθεσε στεφάνι. Στην περιοχή αυτή στις 7 Φεβρουαρίου του 1897 άρχισε ο αγώνας για την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Τούρκους και στη μάχη των Βουκολιών είχε τραυματιστεί ο νεαρός τότε υπολοχαγός Ναπολέων Παπούλιας, παππούς του Προέδρου της Δημοκρατίας.

(από εφημερίδα "Ναυτεμπορική")

μήνυμα για το aids