Το χωριό μου, η Μίλατος Λασιθίου, έχει περί τους 500 μόνιμους κατοίκους. Από αυτούς το 15%, περισσότεροι από 70, είναι πολίτες χωρών της Ε.Ε. (Μ. Βρετανία, Γερμανία, Ολλλανδία κ.λ.π.) που έχουν αγοράσει παλιά σπίτια, τα έχουν ανακαινίσει και μένουν μόνιμα σε αυτά, χειμώνα - καλοκαίρι. Οι πιο πολλοί είναι συνταξιούχοι αλλά υπάρχουν και αρκετοί νεότεροι που εργάζονται σε διάφορες δουλιές ή έχουν δικές τους επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, το ένα από τα δυο καφενεία του χωριού το λειτουργεί ένα ζευγάρι αγγλων, ο Άλαν και η Μαρία, οι οποίοι έχουν μάθει πολύ καλά ελληνικά και τα καταφέρνουν μια χαρά στο φτιάξιμο του ελληνικού καφέ και στο σερβίρισμα της ρακής με ντόπιους μεζέδες. Αυτή η ιδιότυπη (με τα δεδομένα της υπόλοιπης ελλάδας) μορφή μετανάστευσης έχει ωφελήσει ιδιαίτερα το χωριό μας, αφού τα περισσότερα παλιά σπίτια έχουν ανακαινισθεί με ιδιαίτερα κομψό τρόπο, ενώ έχει αυξηθεί και ο πληθυσμός του χωριού. Στη Μίλατο βέβαια ζουν και αρκετές (όχι πολλές) οικογένειες Αλβανών και Βούλγαρων μεταναστών που έχουν γίνει πλέον ένα με το μικρό πληθυσμό του χωριού και τους οποίους τους θεωρούμε πλέον χωριανούς μας (χωρίς ίσως επί της ουσίας να είναι).
Στις παρακάτω φωτογραφίες φαίνονται δειγματα της εξαιρετικής δουλειάς που έχει γίνει από τους αλλοδαπούς στην ανακαίνιση των παλιών σπιτιών του χωριού, που έχουν πωληθεί όπως το σπίτι της πρώτης φωτογραφίας:
Στις παρακάτω φωτογραφίες φαίνονται δειγματα της εξαιρετικής δουλειάς που έχει γίνει από τους αλλοδαπούς στην ανακαίνιση των παλιών σπιτιών του χωριού, που έχουν πωληθεί όπως το σπίτι της πρώτης φωτογραφίας:
